One Shot K-Pop

JB -> Got7

Αυτό το κεφάλαιο έχει smut

* Ντριν ντριν *

Πωω πάλι το ξυπνητήρι. Δεν θέλω να ξυπνήσω και να πάω στη δουλειά. Βασικά η δουλειά μου μ'αρέσει αυτός μου κάνει τη ζωή δύσκολη. Ο εργοδότης μου. Ο πρόεδρος της εταιρίας που είμαι υποχρεωμένη να είμαι γραμματέας του σε ένα μικρό γραφείο μέσα στο γραφείο του. Θέλει λέει να είμαι συνέχεια δίπλα του και όταν με φωνάζει να μη περιμένει καθόλου. Είναι τόσο όμορφος μα τόσο κακομαθημένος.

Σηκώθηκα με βαριά καρδιά από το όμορφο κρεβατάκι μου και έκανα αυτά που έκανα κάθε μέρα. Ντύθηκα πήγα τουαλέτα, έφαγα και έπλυνα τα δόντια μου. Πήρα το αμάξι και πριν τη δουλειά σταμάτησα σε μια καφετέρια για να πάρω καφέ και πρωινό για τον κύριο Jaebum. Αυτό κάνω κάθε μέρα λες και μόνος του δεν μπορεί να πάρει.

Μπήκα μέσα στην εταιρία και κατευθύνθηκα προς το ασανσέρ. Μόλις μπήκα μέσα πάτησα το κουμπί του τελευταίου ορόφου. Μόλις έφτασα κατευθύνθηκα προς το γραφείο. Χτύπησα την πόρτα και τον άκουσα να λέει από μέσα να περάσω.

Ε(Εγώ): Γεια σας κύριε Jaebum...
JB(Jaebum): Ντέμη άργησες!

Είπε με λίγο άγριο τόνο στη φωνή του.

Ε: Το ξέρω αλλά δεν φταίω εγώ. Είχε πολύ κόσμο στη καφετέρια.
JB: Αυτά είναι δικαιολογίες.
Ε: Όχι δεν είναι!
JB: Αντιμίλησες?
Ε: Όχι.
JB: Ωραία πάνε στο γραφείο σου και κάτσε εκεί μέχρι να σε φωνάξω. Σήμερα έχεις πολύ δουλειά άρα θα σχολάσεις αργά. Δεν πιστεύω να είχες κανονίσει κάτι για σήμερα?
Ε: Όχι κύριε.
JB: Ωραία.

Είπε και άρπαξε από τα χέρια μου το καφέ και το φαγητό. Εγώ έφυγα χωρίς να πω τίποτα άλλο. Πώς γίνεται να είναι τόσο καλός και ευγενικός με τους άλλους και εμένα να μου φέρετε τόσο χάλια. Τόσο πολύ με αντιπαθεί δηλαδή? Μετά από λίγες ώρες είχα διάλλειμα κανονικά οπότε είπα να βγω από το γραφείο μου. Όταν άνοιξα τη πόρτα τον είδα να κάθεται στο γραφείο του και να κοιτάει κάτι χαρτιά.

JB: Που πηγαίνεις εσύ?
Ε: Έχω διάλλειμα.
JB: Και λοιπόν? Και εγώ θα μπορούσα να κάνω αλλά δεν κάνω. Έχουμε πολύ δουλειά και θα κάτσεις στο γραφείο σου. Εξάλλου σου είπα να μην βγεις αν δεν σου πω εγώ.
Ε: Μα όλοι οι άλλοι κάνουν διάλλειμα εγώ γιατί όχι?
JB: Γιατί δεν είσαι όλοι οι άλλοι. Είσαι η γραμματέας του προέδρου της εταιρίας.

Γύρισα αμέσως και πηγα στο γραφείο μου. Δεν το πιστεύω ότι είναι τόσο κακός μαζί μου. Όταν μ'αφήσει να σχολάσω θα του τα πω ένα χεράκι. Οι ώρες πέρασαν και επιτέλους σχόλασα. Ήταν βράδυ. Καθόμασταν στο γραφείο του και αποφάσισα να του τα πω ένα χεράκι και ας με απολύσει.

JB: Τελειώσαμε και εμείς.
Ε: Γιατί είσαι τόσο κακός μαζί μου αλλά με τους άλλους τόσο καλός? Τι σου έχω κάνει? Δεν είμαι καλή στη δουλειά μου? Δεν κάνω ότι ζητάς? Γιατί?
JB: Ο λόγος που είμαι μαζί σου έτσι είναι γιατί μου αρέσεις.
Ε: Τ-τι?

Αυτό δεν το περίμενα είναι η αλήθεια. Τότε κόντεψε με έπιασε από τη μέση και με φίλησε σε ένα φιλί τόσο γλυκό. Δεν το περίμενα στην αρχή.

JB: Εσένα?

Είπε ενώ έσπασε το φιλί μας. Τότε τον φίλησα εγώ. Κατάλαβα ότι χαμογελούσε μέσα από το φιλί μας. Σταμάτησε ξανά το φιλί μας και είπε.

JB: Είμαι βλάκας που σου φερομουν έτσι. Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσεις πολύ. Από τη πρώτη στιγμή που σε είδα γι'αυτό σε πήρα κατευθείαν εδώ για γραμματέα μου.
Ε: Εντάξει καταλαβαίνω τότε.
JB: Είμαι ερωτευμένος μαζί σου.

Με φίλησε και με πήρε αγκαλιά. Με ξάπλωσε στο καναπέ του γραφείου του και ανέβηκε πάνω μου. Μου έβγαλε την μπλούζα και εγώ την δικιά του. Από το στόμα άρχισε να με φιλάει στο λαιμό και σιγά σιγά κατέβαινε προς τα κάτω αφήνοντας ένα μονοπάτι από φιλιά από το λαιμό προς τη κοιλιά μου. Σταμάτησε στο κουμπωμα του παντελονιού μου. Αφού το ξεκουμπωσε το αφαίρεσε κιόλας.

Έβγαλε και το δικό του παντελόνι. Μου ξεκουμπωσε το σουτιέν και το έβγαλε. Αφαιρέσαμε τα εσώρουχα μας γρήγορα. Είχα τα χέρια μου στη πλάτη του και όταν μπήκε μέσα μου εμπιξα τα νύχια μου στη πλάτη του. Έμεινε για λίγο ακίνητος και όταν συνήθισα το μέγεθος άρχισε να κουνιέται πάνω κάτω. Με κάθε ώθηση τα νύχια μου έμπαιναν στη πλάτη του και τον γρατζουνουσα.

Όλη η αίθουσα γέμισε από τις φωνές ευχαρίστησης μας και πολύ σύντομα τελειώσαμε και οι δύο. Αυτός πάνω στη κοιλιά μου. Πήρε ένα κομμάτι χαρτί και με σκούπισε. Ντυθηκαμε και μου είπε.

JB: Πάμε στο σπίτι μου για δεύτερο γύρο?

Χαμογέλασα και του έπιασα το χέρι που είχε απλώσει και φύγαμε.

Τέλος