One Shot K-Pop

Jinyoung -> Got7

Αυτό το κεφάλαιο θα έχει smut

Από τότε που έγινε διάσημος ο Jiyoung σπανίως τον βλέπω πλέον. Οκ δεν λέω έχει και δουλειές όπως να μαθαίνει τους στίχους του, τις χορογραφίες, να πηγαίνει σε σόου αλλά και πάλι. Μια ζωή είμαστε φίλοι και είχαμε υποσχεθεί ότι ό,τι και να γίνει δεν θα αφήσουμε ο ένας τον άλλον.

Όταν ήθελε να γίνει Idol τον στήριξα και μου υποσχέθηκε ότι δεν θα με παραμελεί. Αυτό όμως τον τελευταίο χρόνο άλλαξε. Συνέχεια κανονίζουμε και ή μου το ακυρώνει ή το ξεχνάει. Κάθε φορά η ίδια δικαιολογία είχα δουλειές ή βγήκα με τα υπόλοιπα μέλη για να τους γνωρίσω καλύτερα.

Λες και τόσα χρόνια δεν τους έχει μάθει. Βαρέθηκα πια στο κάτω κάτω ας μου πει βαρέθηκα την παρέα σου ας μην ψάχνει χαζές δικαιολογίες για να με αποφύγει. Ελπίζω σήμερα να είναι διαφορετικός. Με είπε να πάω σπίτι του σήμερα γιατί θέλει να επανορθώσει. Είμαι έξω από το σπίτι του εδώ και ένα τέταρτο. Θα τον πάρω τηλέφωνο.

Ε(Εγώ): Έλα που είσαι?
J(Jinyoung): Στην εταιρία γιατί?
Ε: Γιατί μου είπες να σε συναντήσω σπίτι σου και έχω έρθει.
J: Συγγνώμη το ξέχασα αλλά έχω δουλειά.
Ε: Όπως πάντα άλλωστε. Τελευταία φορά όμως!
J: Τι θέλεις να πεις?
Ε: Ότι κατάλαβες.

Είπα και έκλεισα το τηλέφωνο. Πήγα στο πάρκο το οποίο βρισκόμασταν πάντα. Δεν ξέρω γιατί βρέθηκα εδώ αλλά με ηρεμεί. Ένιωσα κάτι υγρό να πέφτει πάνω μου. Κοίταξα πάνω και είδα ότι έβρεχε. Τέλεια αυτό μου έλειπε τώρα!

Jinyoung's POV

Το τελευταίο καιρό αποφεύγω την Chunyeon συνέχεια. Δεν φταίει αυτή εγώ φταίω. Έχω αναπτύξει αισθήματα γι'αυτήν περισσότερο από φιλικά.

Υ(Youngjae): Πανε βρες την και πες της αυτά που αισθάνεσαι για αυτήν.
Ε: Θα χαλάσει την φιλία μας.
Υ: Αυτό που κάνεις αυτή τη στιγμή την χαλάει περισσότερο. Πες της το δεν ξέρεις μπορεί να αισθάνεται το ίδιο για εσένα. Αν δεν προσπαθήσεις δεν θα μάθεις ποτέ.
Ε: Εντάξει πηγαίνω.

Είπα και έφυγα. Στον δρόμο άρχισε να βρέχει. Όταν έφτασα σπίτι δεν ήταν εκεί. Πήγα πήρα μια ομπρέλα και πήγα στο πάρκο. Κάτι μου έλεγε ότι θα ήταν εκεί. Και είχα δίκιο. Πήγα κοντά της.

Τέλος Jinyoung's POV

Εκεί που έβρεχε ξαφνικά εγώ δεν βρεχομουν άλλο. Σήκωσα το κεφάλι μου και είδα τον Jinyoung.

Ε: Τι κάνεις εσύ εδώ?
J: Πρέπει να μιλήσουμε. Πάμε σπίτι μου.
Ε: Δεν έχουμε να πούμε κάτι το έκανες σαφές ότι δεν θέλεις να κάνουμε άλλο παρέα.
J: Δεν είναι αυτό. Πάμε σε παρακαλώ.
Ε: Εντάξει να δω τι θα καταλάβεις.

Μετά από λίγο φτάσαμε στο σπίτι του.

Ε: Ακούω. -Δεν έλεγε τίποτα και όταν και με κοιτούσε.- Λεγε πρέπει να φύγω να αλλάξω είμαι μούσκεμα θα αρρωστήσω.
J: Έτσι όπως κολλάνε τα ρούχα σου πάνω σου....

Δεν είπε τίποτα άλλο και με φίλησε. Δεν το περίμενα. Η αλήθεια είναι ότι πάντα μου άρεζε αλλά ποτέ δεν του είπα τίποτα ούτε το έδειχνα για να μην χαλάσει η φιλία μας. Τώρα κατάλαβα γιατί τα έκανε όλα αυτά. Σταμάτησε το φιλί μας και με κοιτούσε.

J: Ίσως δεν αισθάνεσαι το ίδιο με εμένα. Ήταν λάθος αυτό που έκανα.

Τον πλησίασα τον έπιασα από το λαιμό τον έκανα να σκύψει λίγο και τον φίλησα.

Ε: Και εγώ το ίδιο αισθάνομαι.

Με πήρε αγκαλιά και με πήγε στο δωμάτιο του με ξάπλωσε στο κρεβάτι του και είπε.

J: Νομίζω πρέπει να αφαιρέσουμε αυτά τα βρεγμένα ρούχα μην αρρωστήσεις.
Ε: Συμφωνώ απολύτως.

Με φίλησε και μου έβγαλε την βρεγμένη μπλούζα, όπως και τα υπόλοιπα βρεγμένα ρούχα. Με την σειρά μου του αφαίρεσα και εγω ρουχα του. Ειμασταν εκτεθειμένοι ο ένας στον άλλον. Χωρίς να χάσει χρόνο μπήκε μέσα μου. Μετά από λίγο το δωμάτιο γέμισε από τα βογγητά μας. Σύντομα τελειώσαμε και οι δύο μας. Ξαπλωσαμε οι δύο και με πήρε αγκαλιά.

Τέλος