One Shot K-Pop

Felix-> Stray Kids

Αυτό το κεφάλαιο θα έχει smut

Εδώ και 5 χρόνια έχω φύγει από την χώρα μου την Αυστραλία και έχω μετακομίσει με τους γονείς μου στην Κορέα. Φύγαμε λόγο του επαγγέλματος των γονιών μου. Άφησα όλους μου τους φίλους και κυρίως αυτόν. Τον κολλητό μου τον Felix. Κρατάμε επαφή μιλάμε τακτικά στο τηλέφωνο ή στο Skype αλλά και πάλι. Τους τελευταίους μήνες έχω φύγει από το σπίτι των γονιών μου γιατί σπουδάζω σε άλλη πόλη.

Η αλήθεια είναι ότι από τότε που έφυγα δεν βρισκόμαστε πολύ γιατί συνέχεια δουλεύουν. Δεν μου φτάνει μόνο αυτό όμως έχω να μιλήσω και με τον Felix 1 βδομάδα περίπου. Μου λείπει ο κολλητός μου. Από μικρά μαζί είμαστε. Από τις σκέψεις μου με έβγαλε ο ήχος του κουδουνιού. Πήγα άνοιξα την πόρτα και έμεινα κάγκελο.

Ε(Εγώ): Τι κάνεις εσύ εδώ?
??: Γιατί δεν με θέλεις? Άμα είναι να φύγω, νομίζω προλαβαίνω την επόμενη πτήση.
Ε: Όχι! Felix μην φεύγεις. Έλα πέρασε. Σε είδα ξαφνικά γι'αυτό.

Μόλις μπήκε μέσα άφησε τις βαλίτσες και αγκαλιαστηκαμε σφιχτά για πολύ ώρα. Τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε.

F(Felix): Τόσο πολύ σου έλειψα?
Ε: Με δουλεύεις τόσα χρόνια έχουμε να βρεθούμε. Γιατί εσένα δεν σου έλειψα?
F: Για να σκεφτώ... -Έκανε πως το σκέφτεται.- Και εμένα μου έλειψες πολύ.
Ε: Τι κάνεις Εδώ όμως?
F: Ήρθα γιατί μου έλειψες όπως είπα αλλά και γιατί θα σπουδάσω εδώ.
Ε: Θα μείνεις εδώ έτσι?
F: Δεν έχω βρει τίποτα και η αλήθεια είναι ότι σε αυτό υπολόγιζα να μείνω σε εσένα.
Ε: Θα περάσουμε τέλεια.

Οι μέρες περνούσαν και ήταν πολύ ωραία. Αναπληρωναμε τον χαμένο χρόνο. Τον ξενάγησα κιόλας στην πόλη. Η σχολή ξεκίνησε κανονικά. Τότε άρχισαν τα προβλήματα. Έβγαινε με παρά πολλές κοπέλες και τις έφερνε στο σπίτι. Ένιωθα άβολα. Δεν γίνεται πρέπει να του μιλήσω. Θέλω ησυχία σπίτι τώρα σιγά σιγά φτάνουν και οι αγώνες μου για Taekwondo. Σήμερα είμαστε μόνοι σπίτι οπότε ευκαιρία να του μιλήσω.

Ε: Felix θέλω να σου πω κάτι.

Είπα καθώς έμπαινα στο δωμάτιο του.

F: Θέλεις να φύγω?
Ε: Όχι αλλά θέλω να σταματήσεις να φέρνεις εδώ κκοπέλες. Δεν ξέρω και δεν ξέρω αν θέλω ή πρέπει να μάθω τι κάνετε εδώ αλλά με έρχομαι σε δύσκολη θέση. Δεν ξέρω πως πρέπει να κυκλοφορώ εδώ. Επίσης πρέπει να συγκεντρωθώ γιατί έχω αγωνιστική στο Taekwondo.
F: Έχεις δίκιο συγγνώμη. Η αλήθεια είναι ότι δεν κάνω τίποτα με τις κοπέλες. Τις φέρνω μόνο και μόνο για να δω αν κάποια που μου αρέσει ζηλεύει.
Ε: Και ποια είναι αυτή? Ζηλεύει?
F: Νομίζω πως ναι. Τέλος πάντων αν θέλεις μπορώ να σε βοηθήσω με το Taekwondo.
Ε: Γιατί ξέρεις?
F: Μιλάς σε πρωταθλητή τώρα.

Είπε καθώς ερχόταν κοντά μου.

Ε: Και τόσο καιρό γιατί δεν είπες τίποτα?
F: Ούτε εσύ είπες. Άντε έλα πάμε να ξεκινήσουμε.
Ε: Πάω να αλλάξω να βάλω φόρμες.

Πήγα στο δωμάτιο έβαλα ένα μαύρο κολάν και μια μπλούζα άσπρη αμανικη από πάνω. Πήγα έξω από το δωμάτιο του και τον περίμενα. Βγήκε μετά από λίγο. Φορούσε μια γκρι φόρμα και μια άσπρη μπλούζα κοντομάνικη. Πήγαμε στο άλλο δωμάτιο του σπιτιού που ήταν σαν γυμναστήριο και ξεκινήσαμε.

Κάποια στιγμή εκεί που κάναμε εξάσκηση σήκωσα ψηλά το πόδι μου και το έπιασε. Τα πρόσωπα μας ήταν πολύ κοντά. Άφησε το πόδι μου έπιασε το πρόσωπο μου και με φίλησε. Τραβήχτηκα. Δεν το περίμενα.

F: Συγγνώμη νόμιζα ότι ήθελες.
Ε: Όχι θέλω απλά μου ήρθε απότομα.

Ξανά ήρθε κοντά μου μηδενίζοντας την απόσταση. Με έπιασε από την μέση και με σήκωσε ψηλά. Τύλιξα τα πόδια μου γύρω από την μέση του. Με έβαλε στο στρώμα και ανέβηκε από πάνω μου. Μου έβγαλε την μπλούζα και μου χάριζε μικρά φιλιά. Έβγαλα και εγώ την μπλούζα του.

Γρήγορα αφαιρέσαμε και τα υπόλοιπα μας ρούχα βρίσκοντας την θέση τους στο πάτωμα. Με γρήγορες κινήσεις και χωρίς να χάνει πολύ χρόνο μπήκε μέσα μου. Με κάθε ώθηση του εμπιγα τα νύχια μου στην πλάτη του.

Σύντομα το δωμάτιο γέμισε από τα βογγητά μας. Ύστερα από λίγη ώρα τελειώσαμε και οι δύο ξαπλωσαμε δίπλα δίπλα με πήρε αγκαλιά και προσπαθούσαμε να βρούμε τις ανάσες μας.

F: Είχα δίκιο τελικά.
Ε: Σε τι?
F: Ζήλεψες!
Ε: Ίσως γιατί δεν θέλω να σε μοιράζομαι.
F: Και ούτε θα το κάνεις.

Τέλος

Ξέρω ξέρω επιτέλους ανέβασα. Πιστεύω ότι και την άλλη βδομάδα θα ανεβάσω.