Streaks?

Chapter 83🔥

Κοντεύω να σκάσω από το φαγητό...

Χριστούγεννα, Πάσχα το ίδιο τροπάριο. Τρώω τα πάντα και μετά που φουσκωνω το μετανιώνω.

Κατά τις 12 θα βγούμε οπότε καλύτερα να κάτσω λίγο γιατί μετά θα ξεσαλωσουμε.

Η Μαρίνα το δήλωσε....

Στο σαλόνι είναι το μισό σόι ακόμη... Αφήστε που δεν μπορώ να τους ακούω άλλο.

Έχω μάθει από πολιτική μέχρι για τα χωράφια του Κυρ Μανώλη που μαλώνει με τον αδερφό του γιατί εκείνος λέει έχει κότες και πρέπει να τις βάλει κάπου...

Είμαστε κάτι κατινες όμως στο σόι...

Ο Γιώργος είναι στο σπίτι της θείας του και με παρακαλούσε να πάω μαζί του, γιατί δεν μπορεί τον μικρό του ξάδερφο.

Τον πειράζει συνέχεια λέει και δεν τον αφήνει στιγμή...

Συγγνώμη μωρό μου αλλά καλά να περνάς!

Βάζω τα ακουστικά μου για να μην ακούγονται οι ομιλίες.

Πιο πολύ βασικά να μην ακούω την Κατερίνα με τις ξαδερφες μας να σχολιάζουν τις συμμαθήτριες τους και το αγόρι μιας Μαριάννας που είναι θεός...

Και ναι μπορώ να τις ακούσω πεντακάθαρα...

Κι εκεί που κάθομαι μια χαρά, με παίρνει ο ύπνος...

Και ξυπνάω κατά τις 10...

Υπέροχα. Απλά υπέροχα.

Ο Γιώργος μου έχει κάνει καμία 100ρια κλησεις.

Και έχει αφήσει πολλά μηνύματα και στο κινητό και στο snapchat...

Τριβω τα μάτια μου και χασμουριεμαι όσο τον παίρνω τηλέφωνο.

Χτυπάει

Κλήση :

Δ: Γεια....

Γ: ΔΑΝΑΗ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ;

Δ: Σπίτι...

Γ: ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΗΚΏΝΕΙΣ ΤΟ ΓΑΜΗΜΈΝΟ ΤΗΛΈΦΩΝΟ;

Δ: Με πήρε ο ύπνος...

Σταματάει να μιλάει για λίγο.

Δ: Εσύ πού είσαι;

Γ: Σπίτι σου

Δ: Τι εννοείς;

Και τότε ακούω το κουδούνι. Κλείνω το κινητό και πέφτω πίσω στα μαξιλάρια.

3
2
1

Γ: Ήρθα!

Δ: Καλώς τα μάτια μας τα δύο

Τον ακούω να περπατάει αλλά δεν κάνω τον κόπο να σηκωθώ από τα ωραία μαξιλάρια