Chapter 29🔥

15.5K 908 54
                                    

Η: Ηρθ- Δαναη;  Τι εγινε; 

Μολις την βλέπω χωνομαι στην αγκαλιά της και ξεσπάω σε κλαμματα.

Η: Ηρεμησε κοριτσι μου...τι επαθες; 

Την αφήνω και αρχίζω να της τα λέω ολα

Η: Δεν αξιζει τα χαλιεσαι κοριτσάκι μου

Δ: Ρε Ηλέκτρα ήταν ο πρωτος μου...πώς μπόρεσε να πει κατι τετοιο...

Η: Ειναι μαλάκας. Για αυτό. Σκουπισε τωρα τα ματακια σου γιατί δεν μπορω να σε βλεπω να κλαις για αυτον.

Δ: Γαμώτο συγγνώμη. Ειχαμε πει να παμε στο party και η ώρα είναι 9:30 μ.μ.

Η: Μην το σκεφτεσαι αυτο

Σκεφτομαι πολλα πραγματα...Με πειραξε πολυ αυτο που είπε. Ομως δεν μπορω να κάθομαι και να κλαιω τη μοιρα μου εδω...

Δ: Βασικα ξερεις τι;  Σηκω να παμε

Η: Τι;  Σιγουρα; 

Δ: Ναι! Θελω να ξεσκάσω.

Με παιρνει μια σφιχτη αγκαλια

Η: Παμε να δειξουμε σε ολους ποιες ειμαστε και πώς ξεσαλωνουμε

Χαμογελάω και πάω στο μπανιο να ριξω λιγο νερο στο πρόσωπό μου

Οχι που θα μου χαλάσει εμενα τι διαθεση ο Γιωργος...ΠΟΙΟΣ;  Ο ΓΙΩΡΓΟΣ!

Δεν σφαξανε...




Η: Ρεεεε! ΔΑΝΑΗΗΗ

Δ: Ελα

Η: Με ακους; 

Δ: ΝΑΙ

Εγω και η Ηλέκτρα χορευουμε αναμεσα σε πολλα σώματα αφού το party ειναι full

Η: Εισαι καλα; 

Δ: Ναι μια χαρα

Προσπαθώ να μην σκεφτομαι τον Γιωργο και η ολη κατασταση γυρω βοηθάει αρκετα.

Πετυχαμε και τον Δημήτρη, τον σερβιτορούλη; Ναι αυτον! Ειναι κι αυτός με την παρέα του εδω.

Συμπαθητικα παιδια.

Και μαντέψτε. Δεν εχω πιει πολυ. Μόνο δυο ποτά. Έτσι για να μη νε λέτε αλκοολικη

Δεν εχω ανοίξει καθολου το κινητό μου. Επιτηδες.

Η: Δαναουκο μου να πηγαινουμε σιγα σιγα;  3:00 π.μ. πήγε και εχω ξεπατωθει

Δ: Okay. Παμε να χαιρετησουμε τα παιδια και φεύγουμε

Η αλήθεια είναι πως κι εγω ειμαι πολυ κουρασμενη και νιώθω το κρεβάτι μου να με καλει

Streaks?Where stories live. Discover now