Streaks?

Chapter 89🔥

Δ: Ελα βρε μωρό μου, πού να κάτσουμε να καθαρίσουμε τωρα;

Γ: Παραπονιαρα, σταμάτα και πες μου πού ειναι οι ποδιές

Δ: Δεν χρειάζομαι ποδια, θα κάνω μπάνιο μετά έτσι κι αλλιώς

Γ: Σκάσε και πες μου πού ειναι οι ποδιές, γιατί θέλω να σε δω να φοράς

Ένα γελακι μου ξεφεύγει.

Δ: Τρίτο συρτάρι δίπλα στο νεροχύτη

Γ: Έρχομαιιι

Τον κοιτάζω να ψάχνει, να βγάζει μια άσπρη πόδια και χαρούμενος να έρχεται να μου τη δώσει.

Δ: Εμ ναι ευχαριστώ

Τη βάζω στα γρήγορα και ξεκινάμε να καθαριζουμε τον χώρο

Δ: Λοιπόν για πες τι ήθελες να συζητήσουμε;

Γ: Γενικά είπα βρε...

Συνεχίζει να αποφεύγει τη συζήτηση...

Δ: Εγώ όμως νιώθω πως κάτι δεν πάει καλά...

Με κοιτάζει για λίγο και σταματάει να καθαρίζει.

Γ: Απλά...Ο Θάνος κάνει τα γενέθλια του μεθαύριο

Δ: Ααα ναι το ξέρω

Γ: Σε κάλεσε να φανταστώ

Δ: Ναι σήμερα το πρωί

Γ: Και θα πας;

Δ: Έτσι έλεγα, θα πάνε και τα κορίτσια

Γ: Μάλιστα...

Δ: Ελα κι εσύ μαζί, είμαι σίγουρη πως ο Θάνος δεν θα έχει θέμα

Γ: Δανάη δεν θέλω να πας

Δ: Ορίστε;

Αφήνω την πετσέτα πάνω στο τραπέζι και τον κοιτάζω έντονα

Γ: Αυτό που άκουσες, δεν θέλω να πας

Δ: Μην μου πεις πως-

Γ: Απλά δεν θέλω να γίνει κάτι

Δ: Σαν τι;

Γ: Σαν αυτό που έγινε την τελευταία φορά!

Δ: Δε σε πιστεύω!

Γ: Απλά αναφέρω γεγονότα

Δ: Τα οποία έγιναν πολύ καιρό πριν!

Γ: Έγιναν όμως!

Δ: Δεν θα μου το συγχωρησεις ποτέ, έτσι δεν ειναι;

Γ: Σκέψου τον εαυτό σου στη θέση μου! Και δεν σου είπα και κάτι παραξενο, σου είπα πως απλά δεν θέλω να πας

Δ: Δηλαδή δεν μου έχεις εμπιστοσύνη

Γ: Μη βάζεις λόγια στο στόμα μου Δανάη

Δ: Προσπαθώ να το ξεχάσω κι εσύ το μόνο που κάνεις είναι κάθε φορά που εμφανίζεται κάποιο εμπόδιο, να μου το θυμίζεις και να μου το χτυπάς!

Γ: Αν νιώθεις εσύ άσχημα για αυτο, εγώ πώς πρέπει να νιώθω γαμω! Εγώ είμαι ο θιγμενος εδώ και όχι εσύ που βρήκες την ευκαιρία και φίλησες κάποιον αλλο!

Δ: Φύγε...

Δάκρυα τρέχουν πια από τα μάτια μου χωρίς να μπορώ να το ελέγξω...

Γ: Δανάη λογικεψου και δες ποιος έχει δίκιο εδώ!

Δ: Έκανα ένα φριχτό λάθος. Έχω μετανιώσει πικρά για αυτο, νιώθω χάλια κάθε φορά που το θυμάμαι κι εσύ....εσυ όποτε σε συμφέρει μου το χτυπας για να με κάνεις να νιώθω άσχημα! Ενώ σε σένα έχω δώσει την καρδιά μου! Σε σένα έχω δώσει το σώμα μου! Μαζί σου έχω μοιραστεί τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου. Μπορεί να μην το βλέπεις, αλλά σου έδωσα τον εαυτό μου! Ίσως για σένα να μην ήταν αρκετό, αλλά πίστεψέ με, Γιώργο, σου έδωσα τα πάντα! ΤΑ ΠΆΝΤΑ! Κι εσύ τι κάνεις; Μου τρυπας εκείνο το λάθος που έκανα μήνες πριν και για το οποίο βρίζω τον εαυτό μου κάθε στιγμή που το θυμάμαι.

Γ: Μην προσπαθείς να βγεις από πάνω!

Δ: Όχι Γιώργο....Απλά αναφέρω γεγονότα...

Η καρδιά μου απέκτησε ένα ράγισμα...

Γιατί δεν καταλαβαίνει πόσο προσπάθησα; Πόσο προσπαθώ; Πόσα του έδωσα; Πόσα του χάρισα; Χωρίς καν να το σκεφτώ...

Γ: Να κάτσω να το συζητήσουμε;...

Δ: Όχι, θέλω να φύγεις...

Γ: Γιατι;

Δ: Γιατι θέλω λίγο χρόνο μόνη μου...

Γ: Μα μπορ-

Δ: ΦΥΓΕ. Τι δεν καταλαβαίνεις; Θέλω να φύγεις...

Τον κοιτάζω για λίγο, πληγωμένη και θυμωμένη ταυτόχρονα...

Μου ρίχνει ένα βλέμμα και υστερα φεύγει.

Ακούω την πόρτα να ανοίγει και να κλείνει. Αφήνω τον εαυτό μου να σωριαστει στο πάτωμα κλαίγοντας.

Να κλαίω με λυγμούς. Να μαζεύω τα πόδια μου στο στήθος μου για να γίνω όσο πιο μικρή γίνεται.

Να μετριάσω ο,τι νιώθω...

Ένα λάθος...και έχει περάσει τόσος καιρός...και ακόμη μας καταστρέφει...

^~^~^~^~^~^~^
Χολα μπειμπις

Τι μου κάνετε; ❣

Ελπίζω να περνάτε καλά 😍

Έχετε κανένα νεο;

Μην ανησυχείτε, δεν θα σας αφήσω έτσι 😝

Απλά η πολύ γλυκά με πείραξε 😂

Λίγα κεφάλαια εμειναν 😩

Τα λέμε στο επόμενοοο

Take care ❤