Miya's POV
2nd week ng third grading. As usual ako nanaman mag isa. Pagpasok ko ng room pumunta agad ako sa aking upuan at tumungo dahil wala pa ang aming guro. Nainis ako nang biglang may gumulo ng nakapuyod kong buhok. Tumunghay ako at nakita si Felix na nakatayo sa aking harapan.*bat ganyan nanaman yang buhok mo nawala lang ako saglet ganyan kana naman*. Yung pakiramdan na gusto ko syang yakapin. Yung gusto kong umiyak kase bumalik sya. Yung araw araw kong dasal na bumalik sya ay nagka totoo.
Eto na nga edi ayun na bumalik na ulit ako sa date na masayahin at yung ayos ko binalik kona din tulad nung nandito pa sya.
Last day of school late na sya pumasok puro nalang kame babae sa room. Pag pasok nya nilapitan sya ng mga kaklase ko para humingi ng mga memomable things. Kaso ang dala nya lang ay isang body bag at may suot syang bracelet. Lahat ng kaklase ko hiningi yon kaso di nya binigay kase may sentimental value daw yon sa kanya.
Pinatawag sya ng teacher namin para utusan na magpa xerox ng mga form nya. Sa dinami rami ng tao sa roon ako yung niyaya nya na sumama sa kanya. Yung feeling na sarado lahat ng mga computer shops na malapit sa school namen. Yung naglalakad kame sa daan na kameng dalawa lang. Yung napaka simpleng bagay na hindi ko talaga makakalimutan.
Pagbalik ng room nag sigawan yung mga kaklase ko kase may dala akong bulaklak na galing naman sa kanya na pinitas nya sa daan at binigay saakin. Pauwi na ako ng tawagin nya ako at lumapit sya saakin.*ohh eto sayo nalang yan* sabi nya sabay abot ng bracelet nya saakin. Sabi ko "ohh bat mo binibigay sakin to eh diba sabi mo may sentimental value to sayo". Di sya nag salita. Ngumiti lang sya sakin tapos hinatid nya ako hanggang sa gate at nag paalam na ako. Doon ko naisip na ang ibig nyang sabihin ay mayhalaga din ako sa kanya.
Sorry dyan nalang yung first year life nya. Sa susunod ay second year life na.
