chapter 9

23 2 0
                                    

Miyas POV
after a month she give up. Nakahinga na ako ng maluwag kasi ok na sya. Nakikita ko na syang masaya kahit wala ako.

Guys tagal kong nawala no. Sorry naging busy lang kasi. Dami nang nangyari saken. Mga masasaya at masasakit na pangyayari. Mga masaya at nakakaiyak na mga memories. Nakakalungkot lang kasi mag isa nanaman ako.

6 ng gabi nung nag luluto ako at syempre para di ako mabagot nag papatug tutog ako at kumakanta kahit di maganda ang bises ko..... hehehehe sorry hilig ko kumanta pag ako lang mag isa kahit hindi maganda ang boses ko. So eto na nga nag luluto nga kasi ako non habang hinihintay kong maluto yung niluluto ko nag face book muna ako para di ako mainip nang biglang may nag message sakin. Nang silipin ko kung sino nakita na yun pala yung naging ka team mate namin sa volleyball sa boys. Yung akala ko masunget. Nag tanong sya saakin kung sino daw yung boyish na laging naka cap sa training namen. Eh yung tinutukoy nya pala eh ako. Hahaha guys nakakatawa kasi ayun nag aasaran kami sa chat. Di talaga kame close pero diko alam bat sya nag message saken.

After a days of talking to him in message. Naging magaan ang loob ko sa kanya. Nakakatuwa syang kausap. Makulet, madal dal, mapang asar. Pero di kopa sya nakakausap ng personal. Then ayun nasa school nako napaka lakas ng ulan pero di manlang nag cancel ng pasok kainis naman si GOV.........

Lunch break nang nag cancel na ng pasok. Dahil birthday ng tropa nakatambay pa kame sa room nag kumukuha ng pictures. Nahulat ako ng makita ko sya sa tapat ng room namen. Inasar kopa sya na bat sya nandon sa building namen. That was the first time na nakasabay ko syang umuwe and that was the first time na nakapag usap kame in person. Kung pano sta sa chat ganon din sya sa personal. I still remember the that day it was August 2, 2019 at 12:30 pm hahahaha tandang tanda kopa. Sya yung taong diko inaasahan na darating sa buhay ko. Nakakatawa lang na akala ko masungit sya at diko sya makaka close. Tapos malulit pala sya. So ayun nag sabay kame umuwe dahil yung tropa ko na kasabay namin palabas eh sumakay na agad naiwan kaming dalawa. Nag lakad kame habang naambon. Para kaming tanga kasi may mga payong kame sa bag tapos nag papaulan kame habang feel na feel namen yung ulan.

Kinabukasan ayun nagkasakit ako buti nalang walang pasok nakaliktas ako sa absent. Sobrang sweet nya, maalaga, mabaet, masaya kasama at kausap and higit sa lahat over protective. Napagkamalan nga kaming mag jowa ng iba naming ka team mates kasi sobrang sweet nya sakin. Yung feeling na sya nag bitbit ng bag ko, Sinuklayan nya yung buhok ko, Binigay nya sakin yung jacket nya kasi malamig, Tapos nung natutulog ako sa room nila hawak nya yung kamay ko para daw di ako lamigin. Ohhh diba sino nga bang di mag iisip na kame. Kahit ako ganon nadin maiisip ko. Diko alam kung may gusto ba sya saken or ano. Basta ako wala akong feelings sakanya. Pero kung magpapatuloy malay mo may chance hahahahha........

So ayun na nga muna hanggang dyan muna ang kwento ko kasi inaantok nako at kaylangan ko nang matulog naka mapagakitan nya ako. By the way pinagbabawalan na nya akong mag puyat. So bye na muna next time na ulet

The Way We StartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon