Deli, Deli Kız, Şurina, Şurimşine, Pervane kitaplarıyla ülkemizin sevilen ve çoksatan yazarı Gülsen Kılıçaslan, yeni romanı Bütün Kuzgunlar Siyahtır'la okurlarıyla buluşuyor.
"Dünya siyah ve beyazdan ibaret değildir.
Söyle bana, şimdi bütün kuzgun...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Instagram: gk_guney
Yağmurun şiddetli sesi arasında, korkudan keskinleşen duyuları sayesinde, arkasından gelen hızlı ayak seslerini daha net duyabiliyordu artık. Ayağına batan kıymık ve taşların acısını duyamayacak kadar soyutlanmıştı bedeninden. Birkaç kez ağaç köklerine takılıp sendeleyince bu hızda kaçarsa kısa sürede yakalanacağını kavradı ve ağaçların –özellikle de yapraklarını kışın bile dökmeyen çamların– hayli sıklaştığı bir yerde sürekli zikzaklar çizerek Mikail'in görüşünden çıktı. Sonra da büyük bir ağaç kovuğunun içine sinip saklandı.
Buz gibi havada sırılsıklam olmuş, iliklerine kadar ıslanmıştı, çok üşüyordu. Soğuktan çıplak ayaklarını hissedemez olmuştu zaten. Elleri ise çatal çekicin sapını öyle sıkı kavramıştı ki soğuktan morarmayan yerleri, kan gitmediği için beyazlaşmıştı. Saçlarından gözlüğünün camına süzülen suların arasından Mikail'in sırtı görüş alanına girdi. Saat on yönünde dikilmiş, Esin'in nerede olabileceğine bakıyordu. Arkasına döndüğü anda onu görebilecekti.
Sadece bir an için, Esin'in gözü elindeki çekice kaydı ve bir kez daha düşünmesine gerek kalmadı. Parmak uçlarında yürüyerek zaten yakın mesafede olan Mikail'e arkasından yavaşça yaklaşmaya başladı. Mikail'in aniden arkasına dönmesi için ufak bir çıtırtı, belki bir kuş sesi ya da bir dalın rüzgârla savruluşu yeterliydi ama hiçbiri olmadı. Düzenli sağanağın, ağaçların dalları ve korunun yumuşak toprağı üzerine düşen damlaları dışında hiç ses yoktu. Esin soluğunu tutmuş vaziyette, çıplak ayaklarının ucuna basarak ilerledi ve Mikail daha ne olduğunu anlayamadan çatal uçlu çekici sırtına indirdi. Çekicin iki sivri ucu Mikail'in etine girerken tüyler ürpertici bir ses çıkardı. Saplandığı yerden kanlar sızmaya başlayınca çekiçten elini çekip geriledi Esin.
O koyu kırmızı leke sanki eline bulaşan kirin ve kötülüğün rengiydi. Gökyüzü, sanki tüm kötülükleri gözler önüne serebilmek için bir şimşekle parladı ve hemen arkasından öfkeyle gürledi. Yaralı adamdan, bundan daha korkunç bir ses geldi ve Esin'in donup kalan bedeninin çözülmesini sağladı.
Daha önce sesini duymadığı Mikail'den hayvani bir inleme yükseldi. Ses öyle derinden ve vahşiydi ki bir yığın gece kuşu ve bir kuzgun sürüsü ötüşerek dallarını terk ettiler. Ve genç Aslan dizlerinin üzerine düştü. Mikail, yüzünü ona dönüp sırtında çekiçle yere devrilirken Esin ardına bile bakmadan koşarak kaçmaya başladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
