Deli, Deli Kız, Şurina, Şurimşine, Pervane kitaplarıyla ülkemizin sevilen ve çoksatan yazarı Gülsen Kılıçaslan, yeni romanı Bütün Kuzgunlar Siyahtır'la okurlarıyla buluşuyor.
"Dünya siyah ve beyazdan ibaret değildir.
Söyle bana, şimdi bütün kuzgun...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"ZİFİR KÖŞK
ASLAN AİLESİNE AİTTİR."
Dersi bitince iş sözleşmesinde belirttiği saat olan beşte okulun giriş kapısındaki kemerden çıktı ve onu alacak aracı nerede beklemesi gerektiğini gözüne kestirmek için sağa sola bakınmaya başladı. Ancak o uygun yeri bulamadan "Esin Hanım?" diye seslenen genç bir adamın onu almaya gelen şoför olduğunu anladı. Siyah bir Mercedes-Benz Vito'nun arka kapısını açtı ve içeriye buyur etti Esin'i. Açık kahve, şık, süet deri döşemeli lükse adım attı Esin ve konforlu koltuklara oturup araca göz gezdirdi. Şoför mahalliyle arka tarafı ayıran siyah bir cam vardı ve geniş araçta mini buzdolabı, televizyon, hatta açılır kapanır bir masa bile vardı.
Şoför yerine geçince aradaki camı indirdi ve dikiz aynası yardımıyla Esin'e bakarak "Hoş geldiniz efendim," dedi. "Ben Seymen, Hamit Bey'in evine yapacağınız yolculuklarda sizi, bu araçla ben getirip götüreceğim. Araçta wi-fi dahil, size lazım olabileceğini düşündüğümüz her şey var. Buzdolabından atıştırmalık ya da içecek ne isterseniz alabilirsiniz. Karşınızda, iki koltuğun arasındaki bölmede çay ve kahve makineleri var. Arzu ettiğinizi içebilirsiniz. Televizyon, internete direkt bağlıdır ve istediğiniz tüm film ya da dizileri yolculuğumuz boyunca izleyebilirsiniz. Uyumak isterseniz, araç koltukları tam olarak yatay pozisyona girerler ve bunu için sağ taraftarı düğmeye basmanız yeterli olur. Araç içi sıcaklıktan memnun musunuz? Değilseniz hemen değiştirebilirim."
"Hayır, gerek yok. Böyle gayet iyi. Yol ne kadar uzun sürüyor ki tüm bunlar tahsis edilmiş?"
"Bir saat kadar ama trafik yoğun olursa süre biraz daha uzayabilir."
"Şimdi de tam iş çıkış vakti yani trafiğe takılırız kesin."
"Silivri tarafı pek nüfus barındırmadığı için şehrin içinden çıktıktan sonra trafik olmaz. Korktuğunuz kadar yolculuğumuz uzamayacak sizi temin ederim. Rahat etmeniz için camı kapatıyorum ama bana ihtiyacınız olursa soldaki panele basarak camı indirebilirsiniz. İyi yolculuklar dilerim."
"Teşekkürler."
Siyah cam yavaşça hareket ederek kapanırken araba da yola koyuldu. Yolculuğun ilk başlarında beklenilen trafiğe takıldılar ama Beylikdüzü'nü geçtikten sonra trafik açıldı ve araç hız kazandı.
İlk kez gideceği bu yeri merak ettiği için bugün yolu izleyerek zamanını değerlendirmeye karar verdi, Esin. Şehir merkezinden uzaklaştıkça araçlar azalmaya, ağaçlar artmaya başladı. Yol kenarındaki binaların şekli ve sayısı da değişti. Çok katlı, dip dibe yapı kümeleri seyrele seyrele yerini tek katlı müstakil evlere, bazen de virane gibi tarla ortasında tek başına duran eski yapılara bıraktı. Esin, şehrin gürültüsünden ve karartı gibi her yanı saran beton yığınlarından uzaklaşmış olmaktan her ne kadar mutlu olsa da bir yandan da endişe duymaya başlamıştı. Nereye götürüyorlardı onu? O kadar varlıklı bir adam niye Tekirdağ sınırı denilebilecek kadar merkezden uzak bir yerde oturuyordu? Sakin bir hayat sürmek istediği için olabilirdi elbette ama hemen köprü ayağında doğayla iç içe villalar, konaklar, yalılar da vardı. Merkezden bu kadar uzakta oturmak için doğa sebep gösterilemezdi. Üstüne üstlük her gün işe gitmek için bu yol tepiliyorsa bu işin altında başka bir şey var demekti.
