Chapter 14

479 37 9
                                    




Uzun süren rahatsız edici bir sessizlik oluştu. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Burada mı kalmalıydım yoksa geri mi dönmeliydim?

Yoongi'nin evine yüzsüz gibi çöreklenmiştim. Ancak Jisoo'nun evine de geri dönmek beni incitirdi. Gerçekten ne yapacağımı bilmiyordum.

Önceden orası evmiş gibi sıcak hissettirirdi. Şimdiyse kendimi bir yükmüş gibi hissediyordum.

" Bence Jennie yarına kadar düşünüp sana öyle haber versin. "

Yoongi içinde bulunduğum karmaşayı hissetmiş olmalıydı ki, benim yerime konuşmuştu.

" Mantıklı. " dedim iç çekip. " Cevabımı yarın vereceğim."

Chaeyoung üzgünce bana bakmayı sürdürdü.

" Ama ben seni özledim. " diye mırıldandı. Sesi yumuşacıktı. Şefkate ihtiyacı vardı. Lisa'nın gidişinden sonra benden daha çok sarsıldığını biliyordum. O ikisinin arasında çok özel bir bağ vardı. Kedi köpek gibi tartışıp dursalar da, birbirleri için her şeyi yaparlardı. Gözyaşlarının yanaklarına döküldüğünü görünce kalkıp yanına gittim. O da kalkınca sıkıca sarıldık birbirimize.

" Lütfen. " dedi istekli bir ses tonuyla. " Seni evimizde görmeyi özledim. Geri dönersen daha iyi hissedeceğiz. "

" Düşünceğim. "

Kulağına fısıldayıp, mümkünmüş gibi kollarımı daha da sıktım. Chaeyoung benim kardeşimdi, ona sırtımı dönüp gidemezdim.

" Seni sevdiğimi biliyorsun. "

Sözleri üzerine içim titredi.

" Biliyorum küçük sincap."

Kapı çaldığında ayrıldık. Elimi tutup, gülümsedi.

Ah, onu gerçekten çok özlemiştim.

" Jisoo hoş geldin. "

Yoongi'nin sesini duyduğumda, vücudum kaskatı kesildi.

" Biz de seni bekliyorduk. "

Ne?

Jisoo'nun  geleceğinden Yoongi'nin haberi var mıydı yani?

Anlamsız bir şekilde üzgün hissettim.

" Yoongi sen beni başından atmaya falan mı çalışıyorsun? "

Dalgaya aldım, almasaydım kırılacaktım.

Böyle bir şeyi benden neden gizlemişti hiç anlam verememiştim. Sonuçta ciddi bir konuydu. Birbirimizden gizli işler mi yapacaktık?

" Saçmalama. " dedi gözlerini devirirken. " Ben doğru olanı yapmaya çalışıyorum sadece."

" Neden geldin? "

Acımasız olmak istemiyordum. Jisoo ne olursa olsun benim kardeşimdi ama kırgındım işte.

" Jennie ben çok üzgünüm. " dedi bana yaklaşırken. " Lütfen eve geri dön. "

Alaylı bir 'hah' sesi çıkarttım.

" Beni evine yatılı kalmaya mı çağırıyorsun? "

Bakışları ayaklarına indi. Üzgün olduğunu gözlerinden görüyordum. Jisoo'yla çok uzun süre boyunca birlikteydik, onu tanıyordum. Onu tanımama rağmen sözlerini aklımdan çıkartamıyordum. Belki de çok alıngandım bilmiyorum.

" Lisa öldü. " Benim dile getiremedeğim şeyi söyledi açık bir şekilde. " Sen de gitme. Chaeyoung ve ben salonda otururken evde kimse yokmuş gibi hissettiriyor. "

it's okay, that's love | bp&btsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin