Hoofdstuk 3

111 6 0
                                    

Ik loop de wc's binnen en ga een hokje in. Net als ik de wc doorspoel schuift iemand een briefje onder mijn deur. Ik pak het op en zie een telefoon nummer staan en een naam. Peter. Ik doe het papiertje in mijn tasje en doe mijn jurkje weer goed. Ik doe de deur open en schrik als de jongen die net nog buiten de wc's stond nu ineens bij de wasbakken staat. Ik kijk om me heen. Ik zit toch niet bij de heren wc. Maar ik zie geen urinoirs dus kijk ik terug naar de jonge. Ik loop naar een van de andere wasbakken en was mijn handen. Ik pak het papiertje uit mijn tasje en kijk er naar. 'Je bent hier vaak en ik kan niet stoppen met aan je denken. Bel me', zegt de jonge en loopt de wc's uit. Ik blijf even verbaast staan en loop dan ook de wc's uit. Als ik rond kijk zie ik Peter nergens meer. Ik loop terug naar mijn vriendinnen en vertel ze wat er gebeurt is. Ze staan me met open mond aan te gapen. 'Wow, waarom gebeurt dat nooit bij mij', zegt Silke. Maar ik reageer niet. Ik ben alleen maar aan het kijken of ik hem nog ergens kan zien. 'Ik weet niet hoe het met jullie zit maar ik moet om 2 uur thuis zijn', zegt Isa. Ik zucht maar loop toch achter ze aan de club uit. Ik stap op mijn scooter en rij langzaam achter Silke en Isa. Ik blijf denken aan die jonge. Hij ziet er aardig uit en hij is romantisch. Soort van. En Mysterieus. Ik sla af naar mijn straat en zwaai nog naar Silke en Isa. Ik rij door naar huis waar ik mijn scooter in de garage zet en zacht naar binnen loop. Nadat ik al mijn make-up van mijn gezicht heb gehaald en mijn pyjama aan heb ga ik in bed liggen. Mijn oren bonken nog na van de muziek en mijn hoofd moet alles nog verwerken. En na lang liggen val ik eindelijk in slaap.

Ik draai me om in mijn zachte bedje. Ik zet mijn telefoon aan en knijp mijn ogen dicht tegen het felle licht. Ik zucht het is al 12 uur. Ik wil helemaal niet opstaan. Dan voel ik mijn buik rommelen. Urgh. Uit frustratie kruip ik helemaal onder de deken. Dan gooi ik ze in een keer van me af. Een koude rillen gaat door me heen en snel stap ik uit bed. Ik trek een jogging broek aan en een groot shirt. Ik loop mijn kamer uit, de trap af naar de keuken. Ik smeer een boterham voor mezelf en ga voor de tv zitten. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat ik appjes heb.

Silke: Zara heb je nu al die jonge gebeld?

Isa: Ja je moet hem bellen of appen?

Silke: Ja misschien is appen beter

Isa: Maar je moet hem niet laten wachten

Isa: dat is onbeleefd

Ik grinnik als ik alle berichtjes zie. Ik wil hem appen maar wat moet ik hem sturen. Ik heb hier hulp bij nodig.

Ik: Oke, maar jullie moeten me helpen

Ik: kom naar mij

Als ik mijn boterham op heb gaat de bel al. Ik loop naar de deur en als ik hem open doe komen Silke en Isa meteen binnen. 'Hey, laat operatie "app de knappe jonge" maar beginnen', zegt Silke. Ik grinnik en we lopen naar mijn kamer. Isa en Silke gaan op mijn bed zitten en ik op mijn bureau stoel. Ik pak het briefje met zijn nummer en zet het in mijn telefoon. Daarna ga ik naar Whats-app. Ik zucht en kijk mijn vriendinnen aan. 'En nu, wat moet ik nu zeggen'.

BadBoy Friend *voltooid*Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu