BadBoy Friend *voltooid*

Hoofdstuk 10

Ik trek mijn kast open. Ik pak een setje kleren eruit en loop naar de badkamer. Ik neem een snelle douch en kleed me om. Als ik klaar ben spring ik op mijn scooter en rij ik naar het park. Bij het park staat Peter al op me te wachten. Ik zet mijn scooter weg en ik loop naar hem toe. Ik geef hem een kus en we glimlachen naar elkaar. Hij pakt mijn hand en we lopen het park in. Ik zie dat hij in zijn andere hand een picknick mand heeft. 'Gaan we picknicken', vraag ik blij. Hij knikt. Dan hoor ik geritsel achter me. Ik kijk achterom en zie Niels lopen. 'Wacht even, Peter, ik kom zo terug', zeg ik en loop naar Niels toe. 'Waarom volg je mij', vraag ik. 'Ik volg jullie niet', zegt hij. Ik kijk hem boos aan. 'Wel, je volgt ons en je mag Peter niet terwijl je hem nauwelijks kent. Waarom'. Niels haalt zijn schouders op. 'Wat heb je tegen hem'. 'Je weet toch wat je vader hiervan gaat zeggen als hij erachter komt', zegt Niels. 'Ja dat weet ik maar is dat echt de reden'. Niels kijkt me aan en zijn blik veranderd. Ik weet niet wat het is, deze blik heb ik nog nooit van hem gezien. Waarom doet hij zo raar de laatste tijd. 'Wat is het dan wel, waarom mag ik niet met Peter uit gaan'. 'Omdat... Ik je leuk vind', zeg hij. Mijn mond valt bijna open van verbazing. Ik weet niet wat ik moet zeggen en Niels ziet dat ook. Hij glimlacht kort, draait zich om en loopt weg. Achter me hoor ik Peter roepen en een paar seconden later staat hij naast me. 'Kom je'. Ik schud mijn hoofd en kijk Peter aan. 'Ehm nee, eh ik moet even weg', zeg ik en ren naar Niels. Hij is op een bankje gaan zitten en als ik dicht bij ben ga ik lopen. Hij zit met zijn handen in zijn haar. Ik zie dat hij van streek is. 'Ik had het niet moeten doen', mompelt hij. Ik kuch zacht en ik zie Niels verstijven. 'Hoe lang', vraag ik. Niels kijk niet op en blijft zitten. 'te lang'. 'Waarom heb je het me niet eerder gezegd'. Ik hoor hem zuchten. 'Je mocht niet daten. Ik wilde wachten tot je verjaardag'. Voorzichtig ga ik naast hem zitten. 'Maar je heb al zo veel vriendinnetjes gehad, waarom zou je daten als je gevoelens hebt voor mij', zeg ik verwarrend. Hij haalt zijn handen uit zijn haar en draait zijn hoofd naar mij. Zijn ogen kijken in de mijne. 'Ze waren afleiding, ik kon niet met je zijn'. 'Je hebt ze gebruikt', zeg ik. Hij kijkt weer voor zich uit. 'Een beetje', zegt hij. Ik hoor dat hij een brok in zijn keel heeft. 'Zara, gaat alles goed', hoor ik Peter achter me: 'De picknick wacht'. Ik zucht en sta op. 'Sorry', zeg ik en loop met Peter verder door het park. Ik kijk nog even achter me en zie Niels nog steeds met zijn handen in zijn haar zitten. De rest van de middag ben ik afwezig. De picknick was leuk maar ik heb er niet echt van kunnen genieten. Als ik thuis ben ga ik meteen naar mijn kamer. Ik heb Peter gezegd dat ik niet lekker was en dat is niet gelogen. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik vind Niels niet op die manier leuk maar ik wil hem niet kwijt als vriend. Ik hoor voetstappen op de trap en even later gaat mijn deur open. 'We gaan zo eten', zegt mijn moeder. Ik knik en glimlach kort. 'O en morgen gaan we naar Niels en zijn ouders voor een barbecue'. Mijn ogen worden groot. Ik kan niet daar naar toe. Ik weet niet of ik Niels wel wil zien. Dat gaat zo ongemakkelijk zijn. Mijn moeder glimlacht nog voor ze de deur dicht doet.