[𝕙𝕚𝕞 & 𝕚 - ~] ♡

<1>

Uyarı ⚠️ ilk 3 bölüm sadece giriş bölümleridir ! Sonraki bölümler hikayenin şekillenmeye başladığı yerdir ! Lütfen hikayemi sonuna kadar okuyunuz ^~^

Yeni Okul Yılı

Yeni okul yılı başlamıştı . Mutlumuydum ?Cevaben hayır . Niye yah niye ?Okulda 8 saat geçiriyoruz ve tek olan şey sınav mı ?

Biz de çalışmış oluyoruz . Sabah 7' de kalk . Yüzünü yıka . Üniformanı giy. Vaktin kalırsa eğer kahvaltı et.Bisikletinin anahtarını al ve yetimhaneden çık . Git git git .

Ah hayali bile çok kötü . Hatırlamak istenen en son şey listesine bunu da ekleyin . Eklenmeye bile değmez!Öğrenciler okuldan kaçsa zaten ayrı dert .

Ama mutlu olduğum bir konu vardı . Yeni okulun (lise) kantini ucuz ve kaliteliymiş . Ayrıca bizim çete yine komple orada .

"Ben Ha Eun. Lisedeyim . Yaşım
17 . Çikolatalı süte ve çikolatalı her şeye
bayılırım . "

Saate baktım . Bu akreple yelkovan bana inat yarışıyorlardı sanırım .Geç kalmıştım . Şimdi koş bakalım Ha Eun . Koş . Daha ne kadar koşacaksın acaba ? Koşuyordum . Bi saniye ben normalde bisikletle gitmiyor muydum ? Aman boşver . Geri dönünce ne değişecekti ki ?
Bizim kızlar çoktan sınıftaydı . 7 kişilik çeteydik . Aslında 8 dik . Ta ki o güne kadar .
Flashback
Aramın normal olduğu sınıftan bir erkek ile beni canından çok seven insan(yani eski çete lideri kankam )  veya kendimden vazgeçmem isteniyordu. Kankam olmazdı . Sevdiğim insan yani canım kankam? Bilmiyordum . Kararımı şuan vermem gerekiyordu. Kendimi öne atıcaktım .
"Kararımı verdim . Beni vur . Ama onlar yaşasın . Ama emin ol ki ben öldüğüm zaman onları da öldürürsen ruhum senin peşini bırakmayacak bilmiş ol!"
"Benim düşmanım sensin ! Onlarla aranda seçim yaptırmamın nedeni sana acı çektirmek veya tamamen ortadan kaldırmak . "
Tam silahın tetiğine dokunduğu zaman biricik kankam önüme atladı . Tam kalbinin altınadaydı . Kankam Mi Sae "Nutellam , tamam korkma sakin ol . Ben iyi olacağım diye sana yalan söylemeyeceğim . İlk önce ambulansı ara . Telefonumuz yoktu . Seo Jun dan ambulansı araması için yanına koştum .
" Seo Jun. Lütfen ambulansı ara . Nolur yalvarırım . "
" Ha Eun. Neden bu kadar aptal ve salaksın ? Sana değer veren birinin canına kıyıyorsun . Beni burada beklettiğin yetmedi mi ? Şimdi çekil önümden . Ambulansı da arkadaşın için arayacağım ."
Kalbim kırılmıştı. Ama bu şuan önemli değildi . Mi Sae kan kaybediyordu . Ambulans gelmişti . Diğer kızlara (çeteye)haber vermem gerekiyordu . Aramadan önce Mi Sae bana
"Ha Eun , size söyleyecektim . Ama bir türlü va(öksürük krizi geliyor ) vakit bulamadım . Ailem 2 gün önce bulunmuş . Zengin bir aileymişiz . Ama herkes ölmüş . Vasiyet bana kalmış . Çantamda bununla ilgili tüm belgeler var . Ev ve bir kaç şirket . Onlar sana emanet . Ben onlara bakamadım . Ama sen benim tek mirasçımsın ."
Bayıldı . İnanamıyordum . Onun elini tuttum . Kızlar hastaneye varmışlardı . Mi Sae'yi ameliyata almışlardı . Yaşama ihtimali yoktu . Ama dışarıda 7 kişi sadece kalplerindeki son umutla bekliyorlardı . Doktor çıktı . Hepimiz başına toplanmıştı .
"Hastanın durumu ağır . Ölme riski vardı ki bu çok normal . Ölme riski geçmedi . Şuan komada . 8 yıl sürebilecek hatta hiç uyanamayacak bir arkadaşınız var . Her olası gelişmeden sizi haberdar edeceğiz . Hastayı bir kaç gün yoğun bakıma alacağız ."
Bunu demesiyle dünyam başıma yıkılmıştı . Nasıl beni 8 yıl belki de sonsuza kadar bırakacaktı . O değil miydi ben olduğum sürece sana hiç bir şey olmaz ? Hani birbirimizi bırakmama sözümüz ? Hani birbirimize dürüst olucaktık? Bu muydu dürüstlük? Sinir krizi geçiriyordum . Diğer kızlar beni yere zar zor oturttu. (koltuklar artık yerli yerinde kalmayınca napsınlar ㅋㅋㅋㅋㅋ). Sonrası karanlıktı . Ama kaybettiğimiz üye o değildi . Sonrasında yanıma gelip Cha So
"Ha Eun sakinleş . AMA Mi Sae ölücek ! En başından beri ölmeliydi . O zaten bende ölmüştü . Şimdi de dünyadan göçsün benim için fark etmez "
Cümlesi yarım kalmıştı . Yüzüne tokatı geçirmiştim . Kaybettiğimiz üye işte bu kızdı . Sırf Mi Sae ona saçlarını güzel topla ne o sürtük gibi topluyorsun dediği içindi tüm bu kin .

Flashback End
Soon Jae ile oturuyordum . Nasıl ya ? Bu o muydu ? Seo Jun ? O da mı buradaydı ? İçimde hâla bir nefret duygusu vardı . Onu o günden sonra görmemiştim .Uzun zaman olmuştu . 1 yıl 4 gün 17 saat .Bizim sınıftaydı . Bizi fark etti . Yüzüme bakmadı bile . Alınmış mıydım ? Sanırım hayır . Nefret ediyordum. Ders başladı . Herkes kendini tanıttı . Öğretmenimiz bizim 7 kişilik bir arkadaş grubu olduğumuzu biliyordu . Seo Jun da kendi halindeydi . Bizi tanıyordu . Eski öğretmenimizin en iyi arkadaştan öte bir şeyiydi . Aynı benim Mi Sae ile olduğum gibi . Beklediğim soru öğretmenden geldi .
"Mi Sae nerede ? İyi bir öğrenciydi . Buraya giremedi demeyin sakın bana ."

Seo Jun ve ben birbirimize bakıyorduk . Hadi söyle dermişçesine bakış attı .

"Hocam, Mi Sae ... "gözümden akan yaşlar sanki yüzüme sen bir katilsin dermişçesine değişikti .

Öğretmen anladı . Teneffüste hepimizi (  Seo Jun da dahil ) odasına bekliyordu .
Zil çaldı . Hocanın yanındaydık .

"Mi Sae öldü mü ?"
"Hayır . Komada ."derken o kadar canım acıyordu ki . Keşke o gün önüme atlamasaydı. Ben ölseydim . Hoca sanki olanları anlamışcasına
"Sen ölseydin o üzülmez miydi ? Senin yıkıldığın kadar emin ol o da yıkılırdı . Hatta onu komaya sokan kızı kendi elleriyle öldürürdü ."(öğretmenler zihin okuyor cidden !)

Haklıydı . Ama neden o ? Neden başka biri değildi ? Seo Jun konuşmaya başladı
"Hocam emin olun ki o suçlu olan kız kadar Ha Eun'nun da suçu vardı "

Hoca bu konuyu kaptamak istercesine sustu . Gidebilirsiniz diye işaret etti.
Şimdi birbirimizi yiyecektik sanırım .
"Niye sen de hapise girmedin . O kadar masum insanlar hapse giriyor . Ama sen ? Hem suçlusun hem de onu özlüyorsun . Tam da senin gibi bir sürtüğe yakışır tarzda . "
Bu bende bardağı taşıran son damla olmuştu . Bağırdım .
"Sen olayları biliyor musunda konuşuyorsun ? Olay günü orada olman tüm gerçekleri göstermez . Onu önüme siper olması için zorlayan bir sebep yoktu ! Emin ol şuan hayatta
değil mezarda olmak isterdim . Sen ve senin gibi sürekli insanları küçümseyen insanlardan BIKTIM !!!!"
Şaşırmıştı . Orayı terk ettim . Sınıfa geldim . Bir kaç kız benimle tanışmak istiyordu . Onları baştan savma cevaplarla geçiştirdim . Sinirlenince her zaman olduğu gibi bir ağaç bulup gölgesinde oturmak için ağaç aramaya başladım . Kuytu yerlere gelmiştim . Çok fazla insan yoktu . Birden tam ağaç bulmuşken bir kız çığlığı duydum . Hemen ne taraftan geldiğine baktım . Yangın merdiveninin oradaydı . Çığlık atan kızı 4 kız bir köşeye sıkıştırmış ona tehditler savuruyordu . Sinirliydim ve o kızı ezdiklerini görünce bir kuvvet geldi . Kapıyı hemen ittim . Kızlara istediklerini verecektim . Kaşınan kişilere ne verebilirsin başka .
"Siz hiç mi utanmıyorsunuz ? Bu kadar mı korkasınız ? Bir kızın üzerine 4 kız gidiyor . Teke tek gelin hadi . Sizin gibiler yüzünden insanlar canlarına kıyıyorlar.Hadi gelin" dememle liderleri olduğu düşündüğüm kız arka cebinden parlak bir çakı çıkardı . Ama hiç korkmuyordum . Kız beni bir köşeye sıkıştırdı . Daha demin ezilmekte olan kıza sınıfa gidip Soon Jee 'yi çağırmasını söyledim . O koşarak gitti . Lider olan kız
"Ah , tatlım . Bir kızın hayatını kurtarayım kahraman olayım derken ecelini çağırdığının hiç mi farkına varmadın ? Yazık . Çok yazık . Senin gibi güzel bir kıza yazık olacak "derken çakıyı bana saplayacakken karnına bir tekme attım . Yere düştü . Sıra diğer 3 kızdaydı . Onları da etkisiz hale getirdim . Soon Jee koşarak geldi .
"Ha Eun , iyi misin ?"
"İyiyim sorun yok sadece arkadaş kaşındı kaşıdık"
Kanka olmamıza rağmen Mi Sae dönene kadar kimseye kanka demeyecektim . Sınıfa döndüm . O kız bana teşekkür ediyordu . Ama onu başımdan kovmak zorundaydım .