[𝕙𝕚𝕞 & 𝕚 - ~] ♡

<9>

3 gün sonra

Doktora gitmiştim . Kolumu çok geç alçıya almışlardı . Bundan dolayı alçı biraz daha fazla kalacaktı. Ders de çalışamıyordum . Off kahretsin .

Ders çalışamıyordum . Ama sonra aklımdan çözmeye başladım . Böyle daha güzeldi. Hocalar işlemsiz kabul etmiyordu ama bunu onlara açıklayabilirdim .

Zaman geçtikçe mecburiyetten dolayı sol elimle yazmaya başlamıştım . En az sağ elimle yazdığım kadar iyi yazıyordum .

Sınavlar başlamıştı . Onlara artık çalışabiliyordum . Kolum kırılalı 4 hafta olmuştu . Alışıyordum .

Bu zaman boyunca çok şey olmamıştı . Her şey eskisi kadar normaldi. . Alçıyla bir dostluk kurmuştum . Onun bembeyaz kalmasını istiyordum .

Bir gün sınavadayken kimya hocası koşarak yanıma geldi . Ağlıyordu . Bana söylediği şeyler yüzünden koşarak hastaneye gittim . Mi-Sae ...

O derin uykusundan çıkmıştı . Çok mutluydum . Hatta hiç bu kadar mutlu olmamıştım . Taksiyi bekleyemedim. Koşarak gittim . Hastanede merdivenlerden koşarak çıktım . O oradaydı . Bana gülümsüyordu . Ayağa kalkmıştı .

Benim için katıldığı savaşı kazanmıştı. O benim en değerlimdi. Ona doğru koştum . Ondan hiç bu kadar ayrı kalmamıştım . Onu çok seviyordum . Ona olan borcumu asla ödeyemezdim .

Ama o da beni üzmenin bedelini ödeyemezdi . O günden önce bana hep seni 1 saniye bile yalnız bırakmayacağım diye söz vermişti .

Sözünü tutmamıştı ama sonuçta sonsuza kadar burada beni tek bırakmamıştı . Zaten ayrı kalamazdık . Çünkü benim de ona sözüm vardı .

O sözünü tutamayacağı için ben tutardım ve onu yalnız bırakmazdım . Yatağa oturttum . Ayakta kalmaya alışık değildi.

Bana gülümsüyordu . Sonra konuşmaya başladı ;

"Ne kadardır uyuyorum ?"

"1 yıl."
"Oha . Peki şimdi ben gece uyuyamayacak
mıyım ?"

"Bunu cidden sordun mu?"

"Peki şimdi ben heyecanlanamadan , korkmadan , lunaparktakı hız trenine falan binemicek miyim ? Ya niye ameliyat ettiniz beni ?"

"Lan sen uyurken ben ne kadar ağladım başında biliyor musun ?"

"Hatırlıyorum. Sana ağlama demeye çalıştım . Ama olmadı . Hem ben sorumu tekrar soruyorum . Kalbimin hızlı atmasına sebep olacak şeyler yasak mı ?"

"Hayır . Yani şimdilik evet . Ama bu 3 aylık tedaviden sonra hayır ."

"Ohh şükür beee."

"Ama hastaneden çıktıktan sonra eve yerleşeceğiz ."

"Tamam benim kartımdan ödersin."

"Tamam."

"Harcadın mı ? Bu kadar şey aldığına göre ."

"Hayır . Çalıştım."

Şaşırmıştı . Biraz da üzülmüştü . Sun-Hi geldi . Gelirken annesinin bilgisayarını getirdi . Evlere bakmaya başladık . Mi-Sae bilgisayarı kucağına aldı . Evi o seçmek istiyormuş . Direk bir tuşa basarak buldu .

"Mi-Sae sen komadayken orada 5G Wi-Fi mi vardı ? Nasıl bu kadar hızlı buldun ?"
"Komadan önce inşaatı vardı . 1 yıl olduğuna göre bitmiştir diye düşündüm ."
"Aslında güzelmiş . Kaçıncı kat ?"
"46 !"

    Sun-Hi böyle bağırınca korktum . Zaten 46 olması normal değildi . Ama gidip görmeye karar verdik .  

    Ertesi gün okuldan ikimiz de izin aldık . Eve bakmaya gittik . Gayet güzeldi . Mi-Sae'yi aradım . Evi alın dedi . Tamam dedim . Evi aldık .

Sonra da eşya bakmaya gittik . Tam en güzel şeylerin ve indirimin olduğu sezona denk gelmiştim .

Bir çok eşya aldım . Mobilya , beyaz eşya , dekoratif şeyler , mutfak eşyaları . Bu alışveriş 9 saat sürdü .

Her şey 2 gün sonra tamamlanacaktı . Mi-Sae mutluydu . O da taşındığımız zaman hastaneden çıkacaktı . Buradan bıktığını sürekli dile getiriyordu .

Okulun her gün bitmesi için dua ediyordum. Bir keresinde yine hastanedeyken otomattan su alırken bana tam yuttuğu kadar para üstü verdi .

Acaba borç mu almıştı ? Komik olma Ha-Eun .Öğretmenler olmadığım sınavları gelecek hafta yapacaktı . 2 hafta sonra sömestr olacaktı .