Kabanata 9

56 9 0
                                    

Last Wish




Kung ito man ang magiging last wish ko dito sa wishing well ay wala na akong maihihiling pang iba kundi ang mamuhay nang masaya.

Kasalukuyan kaming naglalakad patungo sa wishing well ni Razain. Ang swerte swerte ko sa kanya dahil sa kabutihang ipinakita niya. Masaya din akong nakilala siya dahil sa tulong niya ay nakita ko si papa bago tuluyang mapuno ng galit ang aking puso.

"Are you sure that this will be your last wish?" Nakangiting tanong ni Raz. Huminga naman ako ng malalim bago ko siya hinarap.

"Yeah. We'll just pray for our wishes instead of going here." Hinawakan ko ang kamay niya nang napakahigpit.

Ilang minuto ang lumipas at nakarating na kami sa wishing well. Humingi ulit ako ng piso sa kanya at hinawakan ang kamay niya. Huminga muna ako ng malalim at pumikit.

This will be my last wish. I just want to spend my lifetime with him. I want to marry him and build a family with him.

RAZAIN'S POV

She looks sick. Her face is pale. I think she's hiding something from me. Something is really wrong with her. She's been hiding secrets from me, lately.

What's wrong with my woman?

Ilang buwan na ang lumilipas matapos magkita si Viyah at ang kanyang ama ay unti unting nanghihina si Viyah. Gusto ko nga siyang icheck dahil doctor naman din ako pero ayaw niya! Kapag ipinagpilitan ko naman ay magagalit siya kaya naman hindi ko na lang ginagagawa! Matigas din talaga ang ulo nito!

I immediately stared at her when she started wishing.

"Let me marry the man I love, before it's too late." Aniya at dahan dahang iminulat ang kanyang mga mata.

Oh baby, you don't have to wish for it. I already planned about it. I'm marrying you even if a storm will come to hinder it. I'll fight the ocean of afflictions just to have you. You're not just a woman, you're my woman. You're mine.

"Find another wife if I'll die."

Natigilan ako sa sinabi niya. Halos mabasag ang puso ko sa sinabi niya. What's wrong, Viyah?

"Stop saying nonsense things!" Inis na sabi ko at niyakap siya. Mas lalo akong nainis nang tumawa siya.

"I was just joking! Okay? Calm your self, doctor!" Aniya

"It's not funny!" Naiinis na sabi ko.

"I'm hungry. Gusto ko ng fishball!" Aniya at hinila na ako.

Tahimik parin kaming naglalakad palabas sa children's playground. Hindi ako sanay! Dati rati ay ang ingay ingay nya pero bakit ngayon ay may kakaiba sa kilos niya.

Nothing's wrong with her, okay? She's fine.

Pagkalabas namin sa children's playground ay agad kami ng bumili ng fishball. Ang saya saya niya pa!

My woman is so childish.

"I want more, babe!" nakangusong sabi niya. Natawa naman ako sa inakto niya.

"No more food."

Ngumuso siya at niyakap pa ako. Natawa pa lalo ako dahil sa inaakto niya. Damn, this lady is making me weak. Damn girl, you got me so bad.

"Oh come on!" Inis na sabi niya at umalis palayo sa akin. Agad ko siyang hinabol at niyakap.

"Hey, Viyah! It's just a joke."

Dali dali kong kinuha ang fishball. I was about to feed her when she sit down and scream.

"ARAY! RAZAIN! AHH!" halos mamilipit na siya sa sakit. Napaupo na din ako sa kalsada dahil tumutulo na ang luha niya.

"Saan ang masakit?" I calmly asked while wiping her tears.

She hold her left foot and shut her eyes.

Nang maging maayos ulit ang pakiramdam niya ay dinala ko na sita sa hospital para icheck kung bakit napapadalas ang pagkacramps ng paa niya.

Bukod doon ay madalas din siyang nagsusuka. I know what she's suffering. I can't just accept it. She doesn't want me to check on her. Damn!

I slowly opened the door and saw Viyah lying again on the hospital bed. Her eyes are screaming sorrow. I saw her mother beside her, worrying fr her daughter's health.

"Viyah, may c-chronic k-kidney disease ka. Malala na siya. Kailangan mong sumailalim sa kidney transplant pero habang naghahanap pa tayo ng kidney donor ay kailangan mo munang mag-dialysis." I tried to calm myself while she's crying.

Para akong hinampas ng kung anong matigas na bagay dahil sa kalagayan niya.

"I still have the chance to walk down the aisle, right? I'm gonna marry you, right?" Her voice cracked when she started crying again.

"Yes! You will. You're gonna marry me, Viyah." I said with finality.

Lumapit ako sa kanya at hinaplos ang kanyang pisngi. She smiled bitterly and touched my lips. I tried my best not to cry because I'm her strength. I will be her strength. This is not just her battle. This is our battle. I will not let the wind of grim to win against us. I will fight against all odds. I'm gonna save her.

"I will never leave you alone. I will stay with you. I'm gonna stay."

Napangiti ako sa sinabi kaya mas lalong lumakas ang aking loob. She smiled sweetly before kissing me.

"Fight with me. Stay with me."

Tumango siya at niyakap ako. Pinunasan ko ang luhang kumawala at pinilit ang sariling magpakatatag. I can't afford to lose her. I just can't lose her like that. No one will gonna steal my woman, not even the deadly clouds.

"Hindi kita iiwan. Pangako."

I suddenly felt relieved when I heard her saying it.

"I'm madly, crazily, badly in love with you, Razain Vezzenel."

Mas lalong lumapad ang aking ngiti matapos niyang sabihin iyon. Natawa naman si Tita Rosel habang pinupunasan ang kanyang luha.

"Save my daughter, doctor."

Tumango ako at ngumiti.

"I will save her, no matter what."

Tumawa si Viyah at pinunasan ang kanyang luha.

"I'm madly, crazily, badly in love with you, Viyah."

"I love you! Goodbye! All I want is to be with you, and that's my last wish. My very own wish." Aniya.

I kissed her forehead as she slowly fell asleep. Napangiti na lang ako habang tinitignan ang kanyang mukha na mahimbing na natutulog.

I won't let her fall asleep forever.

"Maraming salamat sa lahat, Razain," Biglang sabi ni Tita Rosel. Ngumiti naman ako.

"Maraming salamat din po."

Umalis na ako at huminga ng malalim. Kaya ko pa! I'm a doctor! I can save her. I can do this!

Last WishWhere stories live. Discover now