Yeni Baba

7.Bölüm - Eskiler

7.Bölüm – Eskiler

"Tanrı, bu iki genci Sicilya'nın naifliği içerisinde kutsasın. Ömür boyu mutlu bir yaşam sürmenizi diliyorum."

Vincent ile Apollonia öpüştükten sonra büyük bir alkış tufanı koptu. Öpüşmenin arkasını klasik dans aldı. Apollonia'nın gözleri parlarken, Vincent zorla gülümsüyor gibiydi. Apollonia, saf duyguları ile bu evliliği onaylamıştı, Vincent ise sinsi düşünceleri ile bu evliliği istemişti.

Nikâhın ardından geçirdikleri iki gecenin ardından, Don Mancini ve adamları için dönüş vaktiydi. Don Mancini, Don Bendino'nun elini sıkıca tutup, "Her şey için teşekkürler. Bizi çok güzel ağırladınız. Corleone Ailesi size müteşekkirken, bundan sonra Mancini Ailesi de size müteşekkir kaldı ve kalacaktır. Sicilya'da lütfen otoritenizi kaybetmeyin, bu beni ve ailemi derinden üzer. Michael amcama selamınızı ileteceğim, bir şey olursa sakın aramayı ihmal etmeyin. Görüşmek dileğiyle Don Bendino," dedikten sonra Don Bendino yanaklarından süzülen gözyaşlarını terini sildiği mendili ile sildi. Don Mancini, Apollonia'ya öncelik tanıyarak araca bindirdikten sonra elini sallayarak, terlemiş Don Bendino ve eşine, bir de barut kokusunun hâkim olduğu Sicilya'ya veda etmiş oldu.

New York – Mancini Malikânesi

Don Mancini, penceresiz geniş odasında, konforlu koltuğunda, müthiş zevkle viskisini yudumlarken odayı arşınlamaya devam ediyordu. Oda oldukça güzel tasarlanmıştı. Genişti, penceresizdi ve sadeydi. Siyahın hâkim olduğu odaya, Don Mancini'nin beyaz koltuğu eşlik ediyordu. Sicilya'dan getirdiği, Don Bendino'nun getir götür işlerini yapan Spazio kapıyı çaldı. Don Mancini dikkatini kapıya verdi.

"Michael Corleone geldi, efendim. Salonda sizi bekliyor."

"Spazio, sana bazı şeyleri öğretmediler galiba. Amcama benden daha fazla saygı duyacaksın. Geliyorum şimdi, ikramda kusursuzluk etmeyin."

Viskisini bir kenara koyduktan sonra kravatını düzeltti. Ardından yavaş bir şekilde kapıyı açıp, merdivenlerden indi. Merdivenlerden iner inmez, Connie teyzesi boynuna sarıldı. "Mükemmel bir yer Vincent! Gerçekten mükemmel. Senden de bunu beklerdim. En sevdiğin teyzen kim?"

Vincent muhteşem neşeyle, "Sensin, Connie teyze. Başka kim olabilir?" dedikten sonra Connie, Vincent'in yanaklarını belli bir süre öpmek ile işgal etti. Resmen çocukça duruma düşmüştü. Öksürerek durumu toparlamaya çalışan Michael'ın yüzü gülüyordu. Tekerlekli sandalyesi ile pek dinç gözükmüyordu. Yaşlılığı ile gelen şeker, Michael'ı yorgun düşürürken, kızını kaybetmesi, mahvetmişti. Yaşayan bir ölü gibiydi. Yine de gülümsemek zorundaydı. Vincent, Michael'a doğru yürüdü. Karşısında ciddiyet ile duraksadıktan sonra eline sarıldı, sıkıca öptü. "Amca seni gerçekten iyi gördüm. Toparlanıyorsun."

Michael yorgun sesiyle, "Sen de öyle. Seninle konuşacaklarım var, yeğenim."

Malikanenin kapısı çalındı. Hizmetçi kapıyı açtı, içeriye giren Apollonia'ydı. Kırmızı kalem etek giymişti. Beyaz saten gömleğine, yine kırmızı kısa ceket eşlik ediyordu. Dikkatleri üstüne kolayca çekebilmişti. İnci kolyesi resmen zorla, salondakilerin gözlerine sokuluyor gibiydi. Vincent biraz rahatsız olmuştu çünkü ne teyzesine ne de amcasına evlendiğini söylememişti.

Michael tekerlekli sandalyesini kapıya çevirdi. Bir an eski eşi Apollonia'yı hatırlamıştı. O da evlendikten sonra abartı giyinirdi. Parayı görmek tamamen buydu işte. Değişimi tetikleyen her zaman paraydı. "Sicilyalı kokusu alıyorum sizden, isminizi bahşeder misiniz?"

Apollonia, Vincent gibi çekindi. Ardından kısık, kontralto sesiyle, "Evet, Sicilyalıyım. İsimim Apollonia," demesinin ardından Michael dondu. Bir an kendisini geçmiş çekmişti. Sicilya'da ki düğününe gitti. Eşinin göğüslerine dokunduğu o geceyi hatırladı. O masum bakışların canlanışını hatırlamıştı. Kaybettiği eşini hatırlamıştı, yani. Masum bakışları ile Meryem'in güzelliğini temsil eden Apollonia'yı hatırlamıştı, kaybettiği Apollonia'yı...