Sahte gülüşler

4. Bölüm

Cemre'nin ağzından

Sabah ikizim beni uyandırmaya gelmedi. Saat dokuzdu ve ikizim beni hep sekizde uyandırırdı. Gerçekten bitti mi yani her şey? Bana olan sevgileri aslında yalan mıydı?
Niye yoklar? Her zaman yanında olacağım diyen kişiler hep bana sırtlarını dönmek zorunda mı? Ben normal bir hayat yaşayamaz mıyım? Yoklar beni sevdiklerini söyleyenler şimdi yoklar.

Bunları düşünürken giyinmiştim bile. Bugün de simsiyah giyindim. Melisa ve  yazarcım bana şans dileyin aşağıya iniyorum.

"İyi şanslar canım"

- Bak canım bu aralar biraz üzülcen ama sen dayanıklısın aşağıda ağlamak yok tamam mı-

Tamam umarım ağlamam. Aşağı indiğinde abimler kahvaltı yapıyorlardı. Ama yanlarında bir kaç kişi daha vardı. Hepsi birlikte gülüşüyorlardı. Emre beni görünce

E: Oooo sü**üğümüzde gelmiş dedi. Niye dedi bunu niye yaptı niye ya niye? Diğerleri bana bakınca ağzım açık kaldı bu-bun-bunların burada ne işi var? Niye gülüyorlar? Sakince

C: Ab-

A-P-D-U: ABİ DEME BANA diye kükrediler. Aras Abim

A: Sen sormadan söyleyeyim bunlar bizim sevgililerimiz dedi işte o anda gözlerim faltaşı gibi açıldı. İmanamıyorum bunu yapamazlara olmaz. Herkesle olur onlarla olmaz. Şimdi siz ne diyor bu kız diyorsunuz hemen açıklayayım

"Yani anlat artık"

Senin dilin mi uzadı ne

"Tamam ben mesajı aldım susuyorum"

Şimdi bunlar abilerimle yaşıt bana ihanet etmiş olan hainler. Adları: Nehir Zeynep Ayça Pelinsu Berra( bu isimler yazarınızın da nefret ettiği kişiler). Büyükten küçüğe doğru böyle. Emre yanında dünyanın en iyi sü**üğü varken bana sü**ük dedi ya inanamıyorum. Neyse boşver boşver. Şimdi size bunların yaptıklarını anlatayım:

2 yıl önce

Bugün bizim kızlarla okul çıkışı bir yerlere gidicez çok heyecanlıyım. Hızla buz mavisi tişört beyaz kot ve krem rengi çantamı giyip kahvaltıya indim. Abimlerin iznini almıştım o yüzden sıkıntı yok. Kahvaltıyı hızlıca yaptım ve

C: Canım abilerim ve ikizim ben çıkıyorum bay bay dedim ve çıktım. Bizim okulumuz vardınama ben devlet okuluna gitmek istemiştim. Oradakiler beni ezerdi.

Okula geldim bahçeye girince herkes bana bakıp gülmaye ve yanındakiyle konuşmaya başladı. Takmayıp bizimkilerin yanına gittim

C: Naber kızlar abim-

A: Iğğğ bizimle nasıl muhatap olursun  defol dedi çok şaşırdım noluyor ya

C: Ayça sen-

A: Sen hala burada mısın? Defollll dedi bende bir şey demeden kırık bir kalple sınıfa çıktım.

Sınıfta bir tek Buse vardı. Ona bahçede olanları sordum. Oda bana okulun sayfasını gösterdi. İnanmıyorum bunu nasıl yaparlar? Sırrımı nasıl herkese açarlar nasıl? Bir hafta önce DC oynarken öğrenmişler ve bunu ölene dek saklayacaklarını söylemişlerdi. Benim sevdiğim bir çocuk vardı o bana hep ezik falan derdi ama ben aldıtmazdım çünkü aşık olmuştum ona. Bi keresinde  beni arka bahçede sıkıştırmıştı ve öpmüştü. Uzun bir süre öyle kaldıktan sonra hızla gitmişti. Ben artık beni sevdiğini sanmıştım hatta sevgili bile olabiliriz diye düşünmüştüm. Ama sonraki gün bana yine aynı davranmıştı. Ama ben onun büyüsüne kapılmıştım. En sonunda benimle sadece iddia için öpüştüğünü öğrenmiş ve hayal kırıklığına uğramıştım. Kızlarda bunu okulun sitesinde paylaşmışlardı inanmıyorum.

Buse önümde garip garip hareketlere giriyordu. Sanki bir şey söylicekmiş gibi.

C: Söyle Buse söyle

B: Immm abinler ve ikizin de kızlara yardım etmiş dedi işte o an bende şalterler koptu. Abinler ve ikizin de kızlara yardım etmiş işte bu cümle beynimde yankılanıp durdu.

Şimdiki zaman

O akşam bayağı büyük kavga ardından onları affetmiştim. Kızlar zaten zerre pişman olmadılar. Böylelikle o okuldan ayrılmıştım zaten. Neyse şu an kendimi ağlamamak için zor tutuyordum.

N: Aşkım bu kız böyle tepemizdemi dikilicek

A: Haklısın aşkım Cemre otur bir yere.

C: Abi siz bunlarla nasıl sevgili olursunuz bana yaptıklarından sonra

A: Bizim kiminle sevgili olacağımız seni ilgilendirmez hem bana abi demeyi kes. Benim senin gibi sü**UK bir kardeşim yok dedi hızla dışarı fırladım. Yoldan geçen bir taksiyi durdıçurdum ve deniz kenarına sürmesini istedim. Yolda gözyaşlarım çoktan akmaya başlamıştı bile.

Emre'nin ağzından ( sövmek isteyenleri buraya alalım)

Sabahki olaydan sonra keyfin yerine gelmişti. Abim söylediklerinde sonuna kadar haklıydı. Dün olanlar içinde sabah olanlar içinde hiçbirimiz pişman değiliz. Sürekli ondan özür diliyoruz yani bizimde sabrımız var dimi artık ne hali varsa görsün.

😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂

O kadar itiraz ettinizki dayanamadım atıyım dedim.

Ben bu abilere ve emreye gıcık kapmaya başladım siz ne düşünüyorsunuz yorumlarınızı bekliyorum. İthaf istiyorsanız yorumlara gelin kendinize iyi bakın😘😘