Сүнмигийн талаас:
Өглөө ээжийн хөнжил хуу таталтаар сэрсэн байдгым...
Хэжин: Ээээ жаахан унтчихая л даа... гэж хөнжлөө хайн гараа савчуулна.
Харин надад нэг мэдэх хэрэгтэй зүйл байсан юм.
"Сүнми... би чамд сайн болчихсон бололтой... гэж хэлсэн биздээ?
Хэзээдээ гэртээ ирээд унтчихсан юм бол?
Үгүй байлгүйдээ... Зүүд л байсан гэж битгий хэлээрэй дэээ..... Үгүй биздэээ..
Шууд л Хэжинийг татаж гарав..
Би: Хөөе сэрээчэээ.. Би өчигдөр орой гарсан биздээ?
Хэжин: Унтяааа...
Би: Иооиии сэрээчдэээ. Би өчигдөр орой гарсан билүү
Хэжин: Иоо юу яриад байгаа юм бэ?Хаашаа гарсан билүү гэж?
Би: Би чамд ямар нэгэн юм хэлээгүй юу? А ахын талаар ч юмуу.. гэж түгдрэн асуув.
Хэжин: Чи сайн болчихлоо л гэсэн биздээ? гэж шивнэв.
Би: Гүйээ арай өөр юм?
Хэжин: Өөр юу ч яриагүйшдээ шөнө босоод уучихсан юм уу хаашаа юм бэ?
Би: Зүүд байсан юмуу? гэж байж болох хамгийн муухай царайлав.
Хэжин: Яасан элдэв янзын зүүдэндээ ахыг татаад оруулцымуу гэж чанга инээв.
Би:Юу яриад байгаан...
хэжин: Хэлээчээ юу зүүдэлсэн юм.
Би: Хөнжлөө дээгүүрээ давуулаад хэлэв.
Би: Ах надад сэтгэлээ илчилсэн.
Хэжин: Айн???? Үнэхээр зүүд гэж үүү дэээ?
Би: Тэгээд би чамаас асуугаад байгаа биз дээ? Би үнэхээр гараагүй билүү гээд...
Хэжин: Тэгээд гараагүй юм чинь гараагүй л гэнэ шдээ хха Гэхдээ ёстой хайран юмаа..
Би: Азаар эртхэн мэдлээ шүү хха чамаас асуулгүй шууд ах дээр очсон бол яана? гээд өндийлөө.
Хэжин: Тиймээ би хонодог нь зөв болж...
гэхдээ үнэхээр бодит юм шиг л...
Маркын талаас:
МАргааш нь өдөржингөө зураг авалттай байж шөнөжингөө унталгүй юм боддог хүн надаас өөр байдаг болов уу?
Алдаа гаргаж болохгүй л юм сан.
Шөнөжингөө юу бодсон гэж үү?
