TBHG 4

1.7K 56 1
                                    

Chapter 04 | TBHG

I was busy checking the boxes of medicine when I saw Ashley appear beside me. She was one of my employees in our drugstore. On hands ako sa main branch ng drugstore namin kasi dito nagsimula si Mom.

My job is to take care of my Mom's legacy. And Ol & Sianna Drugstore will be mine in the future. I am the heiress of our drugstore. That is why I strive hard to be a pharmacist. My role model was my mother.

"Hindi ka po kumakain, Ma'am," si Ashley habang tinutulungan na rin ako sa trabaho ko. "Ano po bang gusto niyo kainin? Kanina ka pa po hindi kumakain ng lunch."

"I'm fine. I love working."

"Uhm but someone sent you food. It is on your desk."

She got my attention. I took a glance at her while my eyebrows were knitted together. She gave me a sheepish smile. Wala naman ako naalala na umorder ako ng pagkain. Pinagkrus ko iyong kamay sa dibdib.

"Did it come from my father?" I inquired.

She moves her shoulder upside down. "I don't know, Ma'am. It is better if you check it by yourself."

Bumuntong hininga ako at binalik ko iyong mga boxes ng mga in demand na gamot sa bansa. Tumango na lang ako sa kaniya at bumalik ako sa desk ko. May pagkain nga doon sa desk ko at tiningnan ko kung saan nanggaling.

Wala naman nakalagay na note. Kinuha ko iyong phone ko sa hand bag at tinawagan ko iyong number ni Dad. Sana break na nila sa pabrika para maistorbo ko si Dad at para na rin masagot niya iyong tanong ko. It took my father three minutes before he answered it.

"Hello, Sianna," he greeted. "Why? Do you need something?"

I cleared my throat. "Dad, are you the one who bought me food?"

"No, hija. Why?"

"Nothing, Dad." Tiningnan ko iyong paperbag at may laman iyon ng pagkain. "Sorry for interrupting you. I will eat my lunch now."

"Alright, Sianna. Eat well."

I disconnected my phone call with my father. Muling nagsalubong ang kilay ko habang nakaupo ako sa swivel chair ko. Napatingin ako sa counter at maraming bumibili na loyal customer na gamot sa amin.

It was teriyaki chicken with cauliflower rice in it. And there is a Danish roll cinnamon on the other box. I was silently munching my lunch. I was checking the time while eating my dessert. Sobrang workaholic kasi ako at ayaw ko na paupo-upo lang sa drugstore.

Mabuti na lang may pagkain na. Usually nagpapadeliver pa ako ng food para makakain ako. Tumayo na ako at niligpit ko na ang kinainan ko. Bumati sa akin mga employee habang inaasikaso ang gamot ng mga customer.

Dahil busy ang ibang kapwa kong pharmacist, ako ang humarap sa isang counter at may matanda na lumapit. I gave her a small smile.

"Magkano ang nebulizer, hija?" the old woman asked.

"It would be three thousand," I answered. Pinanood ko siya na binibilang ang pera niya na barya.

Nakaramdam ako ng awa dahil may mga na-encounter ako na ganito na customer. Mostly, it was old people who were short of money. Nakita ko na lumungkot ang mukha ng ginang.

"Pasensya, hija. May isang libo lang ako sa pitaka," aniya parang nahihiya.

"That would be fine, Ma'am." Ngumiti ako sa kaniya at tumalikod para hanapin ang nebulizer sa kaniya. Ang pinili ko pa sa kaniya iyong bagong model ng nebulizer ngayon. Nilapag ko na sa counter. "Don't worry. I will give this to you for free and five nebules."

Montepalma Series 2: Trapped by His GameTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon