Εκείνος

Μερος 10ο 🔞

Σίλβια.

Λεό: Σίλβια,μπορείς να μου πεις τι είναι αυτό που πραγματικά θέλεις;

Με ρωτάει με λάγνο ύφος.Τι να σου πω και σένα;Ότι είμαι ερωτευμένη μαζί σου και σε θέλω απεγνωσμένα;Μην χαίρεσαι.

Σίλβια:Και άμα δε θέλω να σου πω;

Λεό:Τότε θα στεναχωρηθω πολύ.Καταρχην ολο αυτό έγινε πολύ απρόβλεπτα.

Σίλβια:Μμ ναι συμφωνώ.Αλλα πολύ τριτοτεταρτος για μένα ρε παιδάκι μου.

Για να σε δω γατούλη,τι θα κάνεις τώρα;

Λεό:Τι;Πως το πες αυτό;

Σίλβια: λέω δεν φτάνεις τις φιλοδοξίες μου.

Λεό: Μικρή,δεν θα τα πάμε καλά.

Μου λέει και πάει στη κουζίνα.Τον ακολουθώ και ετοιμάζομαι να υποστώ τις συνέπειες.

Σίλβια: Γιατί ψέματα λέω;Όσο να ναι είσαι πολύ φλώρος!

Λεό:πως το πες αυτό;

Σίλβια:Έχεις και πρόβλημα ακοής;Να μου πεις στην ηλικία που είσαι δεν είναι και απίθανο.

Λεό: μικρή δεν παίζεις σωστά.

Λέει και πλησιάζει επικίνδυνα στο μέρος μου.

Σίλβια:Θα κάνεις κάτι για αυτό;

Λεό:Κάτι έχω υπόψην μου.Αλλα μάλλον...Δε θα σαρεσει ο τρόπος μεταχειρησης μωράκι.

Σίλβια:Αυτό θα το κρίνω εγώ.

Λεό:Σίλβια, μαζέψου.

Σίλβια:Και αν δεν θέλω;

Λεό:Σίλβια μίλησα.

Είπε και γύρισε πλάτη στον πάγκο για να κάνει καφέ.Παω τον αγκαλιάζω και μου πιάνει τα χέρια,τα κρατάει σφιχτά και με κοιτάει βαθιά στα μάτια.

Λεό: Μπέμπα,γιατί το κάνεις δύσκολο;

Να σε δω τώρα αγαπημένε Λεό.

Σίλβια: Σωστά.Λεω και παίρνω τα χέρια μου από πανω του.Αφου είσαι φλωρακι.Τι το κουράζουμε;

Παίρνει και μου φιλάει άγρια τον λαιμό.Αυτο σίγουρα θα αφήσει σημάδι.Μεσα από τα μουγκρητά του μου λέει

Λεό:φλωρακι εγώ;Ετοιμάσου να δεις μια άλλη πλευρά του χαρακτήρα μου Μπέμπα.

Με σηκώνει στους ώμους και με πάει στο δωμάτιο του.Εγω γελάω και του λέω να με κατεβάσει κάτι που σιγά μην γίνει.Με πετάει στο κρεβάτι και συνεχίζουμε να φιλιομαστε.Του βγάζω την μπλούζα και συνεχίζω με το παντελόνι.Αυτος αφού μου έσκισε τα ρούχα και τα πέταξε συνεχίζει με το σουτιέν μου.Μενουμε τελείως γυμνοί και αρχίζει να πηγαίνει στον λαιμό μου και να δίνει άγρια φιλιά, συνεχίζει να κατεβαίνει ώσπου φτάνει στην περιοχή μου.Αφου διαπιστώνει ότι είμαι υγρή μου βάζει το μεσαίο του δάχτυλο και αρχίζει να το κουνάει κυκλικά.

Λεό:Πες μου μωρό μου πόσο σαρεσει;

Τον κοιτάω μέσα στο πράσινο χρώμα των ματιών του και του χαμογελάω.

Σίλβια:ξέρεις ότι με βασανίζεις έτσι;

Μου βάζει άλλο ένα και αρχίζει να μπαινοβγαίνει.

Λεό:καλύτερα έτσι;

Σίλβια Ο-οχι σε παρακαλώ μην με βασανίζεις άλλο.

Λεό:Ω ναι παρακάλεσε με.Μαρεσει να σε ακούω έτσι.

Σίλβια: Λεοο

Λεό:Ναι μωρό μου φώναζε το όνομα μου μ'αρεσει.

Δεν αντέχω άλλο.Ανεβαινω πάνω του και αρχίζω να τον πιπιλαω στο λαιμό.Αυτος βγάζει από το κομοδίνο ένα προφυλακτικό και το φοράει.Αφου γίνεται ξανά ο κυρίαρχος του παιχνιδιού αρχιζει να διεισδύει βαθιά μέσα μου στην αρχή αργά και μετά όλο και επιτάχυνε ώσπου δεν μπορούσα να κρατηθώ άλλο και τα υγρά μου πετάχτηκαν έξω.Μετα από λίγο τελείωσε και αυτός και ξαπλώσαμε αγκαλιά.

Λεό:Παμε κάτω,έχουμε αφήσει το διάβασμα στη μέση μικρή.

Σίλβια:Νομίζω πως ήμουν διαβασμενη σήμερα κύριε καθηγητά.

Λεό:Αρκετά Δεσποίνης μου.Ελα τώρα πάμε κατω,έχω αρχίσει και πεινάω.

Σίλβια: Εντάξει.

Ντυθηκαμε και πήγαμε κάτω.Αφου μεγειρεψε ο αγαπημένος μου καθηγητής καθίσαμε και φάγαμε.

Λεό: Σίλβια,ξέρεις ότι πρέπει να ξεκοψεις από τις μαλακίες που κανείς έτσι;Αυτό που έγινε δεν ήταν ξεπετα.Και ούτε βάζω τη δουλειά μου σε κίνδυνο αν δεν ξέρω πως θα συμμορφωθεις.

Σίλβια:Άραξε Λεό.Εχω ξεκόψει καιρό τώρα.

Λεό: Μπράβο το μωρό μου.Μην δω να σε περιτριγυρίζει εκείνο το τσογλανι ο Έρικ γιατί θα σε τιμωρήσω πολύ σκληρά.

Είπε και μου έκλεισε το μάτι.

Σίλβια: Τότε θα αξίζει ο κόπος.

Σηκώθηκα, πήρα τα πράγματα μου και έφυγα.

Λεό:Που πας;

Σίλβια:Στη θεία.Θα έχει ανησυχήσει.Τα λέμε αύριο κύριε καθηγητά.

Λεό:Εις το επανιδείν Δεσποινίς Ουίλιαμς.