Εκείνος

Μέρος 8ο

Σίλβια.
Λεό:Δεν έχεις να πας πουθενά μικρή!

Σίλβια:Τ-τι εννοείς;Άσε με να φύγω!

Λεό: Αυτό θες Σίλβια;Θες να φύγεις;Ω μα γιατί;

Με πλησίασε αρκετά.Το άρωμα του ήταν αρκετό για να με πείσει να μείνω.Ομως δεν ξέρω αν έπρεπε.Δεν ξέρω αν είναι η κατάλληλη στιγμή για κάτι τέτοιο.Θελω τόσο πολύ να μείνω και να τον φιλήσω.Νομιζω..Ντρεπομαι που θα το πω αλλά είμαι ερωτευμένη.Ποιος εγώ;Ας γελάσω! Συνήθως τους θέλω για ξεπετες αλλά με τον Λεό είναι αλλιώς.

Σίλβια: γιατί όπως σου είπα έχω δουλειά.

Λεό:τόσο σημαντική είναι αυτή η δουλειά που δεν μπορεί να περιμένει;Α επίσης στο τεστ που σας έβαλα έγραψες 14.Χαιρομαι γι'αυτό γιατί πάντα μου δίνεις κενή κόλλα και δεν μου λες καθόλου μάθημα.Αν συνεχίσεις στο τεταρμηνο θα πάρεις σίγουρα πάνω από την βάση.

Όντως τώρα;14;Νταξ καλό είναι αλλά περίμενα λίγο παραπάνω.3 ώρες διάβασμα έριξα για χημεία.Αρχιζω να αναρωτιέμαι με τον εαυτό μου.Δεν πάει καλά η τύπισσα!

Σίλβια:Α αλήθεια χαίρομαι που έγραψα πάνω από τη βάση.

Λεό:και γω χαίρομαι.Προς τι αυτή η αλλαγή;

Είπε και ήπιε μια γουλιά από τον καφέ του.

Σίλβια:Μην νομίζεις δεν το κάνω για μένα!Για την θεία έμυ το κάνω.Μου λέει συνέχεια πως πρέπει να διαβάζω για να πάρω τουλάχιστον το απολυτήριο λυκείου.Μετα από πολύωρη προσπάθεια είπα να της κάνω το χατίρι.

Στην πραγματικότητα δεν το έκανα για την θεία έμυ.Το έκανα γι'αυτον.Σκεφτηκα πως θα ήθελε να με δει να ανεβαίνω στα μάτια του.Στο σχολείο εννοώ.Συνεχεια δεν διάβαζα αλλά τώρα το πήρα απόφαση.Θα διαβασω για να πάρω το απολυτήριο.Σχολες και τέτοιες μαλακίες δεν μου χρειάζονται.

Λεό:Ααα ωραία τότε.Χαιρομαι που άρχισες να διαβάζεις ίσως να περάσεις και σε κάποια σχολή και ν-

Σίλβια:Αχ αχ αχ αυτές τις μαλακίες να μην έλεγες και θα τα πηγαίναμε πιο καλά.

Λεό: οφείλω να πω πως αυτόν τον καιρό έχουμε έρθει πιο κοντά δε συμφωνείς;

Ναι αλλά εσύ έχεις παραερθει κοντά και δε ξέρω για πόσο θα αντέξω.Ανθρωπος είμαι και εγώ θα λυγίσω.

Σίλβια:ναι ναι αλλά πρέπει να φύγω.Θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή.Αντιο!

Λεό: Αντίο!Αα Σίλβια;

Σίλβια:Τι ειν-

Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω την φράση μου με άρπαξε και με φίλησε.Ω διαολε και φιλάει τόσο ωραία.Εμεινα ακίνητη με ανοιχτά μάτια γιατί με ξάφνιασε ευχάριστα μπορώ να πω.Οσο εγώ ήμουν σαν πούτσα με στύση αυτός εμβάθυνε το φιλί και ήταν λες και πήγαινα στα ουράνια.Σταματησε και με κοίταξε στα μάτια.

Λεό: ciao bella!

Άνοιξα την πόρτα και έφυγα.Τι στο καλό ήταν αυτό τώρα;Γιατί με φίλησε;Μήπως έπρεπε να τον φιλήσω και γω;Ναι αλλά τότε θα καταλάβαινε σίγουρα ότι είμαι ερωτευμένη.Ουφ πρέπει να του μιλήσω.Αλλα πως στο διάλο;Με τι πρόφαση;Αν πάρω και του πω να μου κάνει ιδιαίτερα στη χημεία για να με βοηθήσει να περάσω την τάξη;Μμ μου ακούγεται καλό ίσως να το κάνω.Ας πάω τώρα σπίτι και βλέπουμε από αύριο.

Θεία: κοριτσάκι μου γύρισες μα καλά που στο καλό ήσουν όλο το βράδυ; ανησύχησα αγάπη μου!Σε έπαιρνα τηλέφωνο μα δεν απαντούσες!Που έμεινες;

Σίλβια:καλά είμαι θεία μου τελείωσε  η μπαταρία και δεν είχα φορτιστή μαζί μαζί μου γιαυτο δεν απαντούσα.Εμεινα σε έναν φίλο.

Ναι ο Λεό φίλος.Το ξεστομισα και αυτό η καριόλα!

Θεία:Ααα τώρα κατάλαβα ήσουν με το φλερτ όλο το βράδυ;Είπε και εμφανίστηκε ένα πονηρό χαμόγελο στο πρόσωπο της.

Σίλβια:όχι θεία.Απλα φίλος μην βάζεις κάτι άλλο με το μυαλό σου.Τελος πάντων πάω να βάλω το κινητό μου να φορτίζει και μετά έχω διάβασμα.

Θεία:αποφάσισες να διαβάσεις;Πολύ χαίρομαι κορίτσι μου!

Σίλβια:λέω να πάρω το απολυτήριο Λυκείου και μετά βλέπουμε και για καμία δουλειά.

Θεία: ωραία.Παω να μαγειρέψω σε αφήνω να ξεκουραστείς όποτε είναι έτοιμο το φαγητό θα σε φωνάξω.

Σίλβια: έγινε.

Πήγα στο δωμάτιο μου και έβαλα το κινητό να φορτίζει.Το άνοιξα και είδα χιλιάδες κλήσεις από την θεία μου και τον Λεό.Μαλιστα ο Λεό μου είχε αφήσει και μηνύματα.Ανυσηχησε.Μμ ας ανοίξω κάνα βιβλίο να διαβάσω για αύριο.Ας πάρω μαθηματικά.Ξαφνικα ο ήχος του κινητού μου ακούστηκε.Ποιος είναι πάλι; Άγνωστος αριθμός.

Σίλβια: παρακαλώ;

~σιωπη~

Σίλβια:Ναι;Ποιος είναι;

Άγνωστος:Θα μάθεις σύντομα γλυκιά μου!