Katil Mafya'nın Bebeği (düzenlemede )

11.bölüm

Ayperi
Hayatım normal seyrinde devam ediyordu. Ben oğlum ve babası olacak gereksiz ben oğluma iyi bakıyorum ama illa karışacak yok o olmaz ayperi yok şu olmaz ayperi ama ona da alışmıştım. Sudem meselesini de bir şekilde çözmüştüm. Kız baya baya hamileydi. Ama asıl şaşırdığım ise bebeğin babasının Burak ın en yakın arkadaşının çıkmasıydı. Burak bu konuda arkadaşıyla konuştu hallettiler. Sudem ve serkan evleneceklerdi buna hiç şüphesiz en çok ben mutlu olmuştum canım arkadaşım mutlu olmayı hak ediyor yanıma oğlum geldi.

"anne biz babamla birlikte top oynamaya gittik. Çok güzeldi hem biliyor musun dondurma da yedik"

"iyi yapmışsın annem çok koşup terlemedin dimi"

"hayır babam dikkat etti"

"tamam oğlum hadi sen git oyna odanda"

Burak içeri girdi. Koltuğa oturdu.

"barandan ne zaman boşanacaksın"

"avukata vekalet verdim o halledecek ama şunu unutma ben sadece oğlum için seninle evleniyorum"

"o aile ortamında büyüsün diye"

"tamam işte bir kardeşi olsa güzel olmaz mı?"

Yanaklarım kıp kırmızı oldu başımı eğdim hızlıca koltuktan kalktım. Ama beni kolumdan tutup kucağına oturttu.

"ayperi yapma ben seninle bir hayat kurmak istiyorum bana yardımcı ol tamam geçmişte seni çok kırdım çok yaraladım bunu işin ne yapsam kifayetsiz kalıyor"

"ondan değil ben daha alışamadım ben de seni çok kırdım mesela. Ben Baran la restoranta gelince gözlerinin içinde benle baranı öldürmüş gömdüğünü gördüm. Bunun yanında kırılmışlık vardı."

Kocaman güldü gamzeleri ortaya çıktı nedense o gamzeleri öpmek istiyorum.

" o konuda haklısın seni ve baranı öldürüp gömdüm içimde "

Güldüm yanağımı öptü yavaş yavaş yaklaştı tam öpeceği sırada

" anne baba ne yapıyorsunuz. "

" h....hiç hiç bir şey"

"anne neden babamın kucağına çıktın"

Evet ayperi söyle şimdi ben burağa Burak bana bakıyordu. Anlaşılan o da ne diyeceğini bilmiyor. Ben kem küm etmeye başladım. Kurtarıcım çalan zil oldu.

"annecim hadi sen kapıya bak"

Hızlıca koştu içimden oh çektim kapıya baktığımda ise gelenler defne ve Baran dı el ele tutuştuklarını görünce gülümsedim. Barışmışlardı. İçeri davet ettim.

"hoşgeldiniz"

"hoşbulduk"

Burak lada selamlaştılar ben mutfağa çay suyu koymaya gittim geldiğimde canım oğlum bombayı patlatmıştı

"defne hala biliyor musun annem babamın kucağında oturmuştu."

Defne bana ima ile baktı. Kaş göz hareketiyle sonra dedim bana güldü. Ben mutfağa geçince defne arkamdan geldi.

"kız ne kucağı ne oturması"

"kuzenin yüzününden kolumdan tutup beni kucağına oturttu. Ama hiç demiyor evde çocuk var bu çocuk bizi görür o ho anın aklı bambaşka yerlerde. Ay kendi derdimden sizi unuttum eee ne oldu anlatsana biraz sen ve Baran hı a kız bak vallahi çatlarım meraktan"

"ayperi sakin ol nasıl bu kadar konuştun soru sorduğumda pişman oldum"

Ben çok konuşmam ben asla çok konuşmam hıh çayları alıp çıktım mutfaktan ikram ettim. Defne de gelince oturdu herkes ben bir Defneys bir Barana bakıyordum Baran her ona göz kırptığında defne nin yanakları kızarıyordu. Vay vay vay yine elime düştün defne hanım sinsi bir gülüşle.

"eee siz ne yaptınız ne ettiniz anladığım kadarıyla barışmışsınız"

"aramız düzeldi çok şükür"

"ay bende çok sevindim vallahi defne bu Baran var ya"

"AYPERİ"

"ee ne bu Baran ne yaptı. Çabuk anlat"

"ay yok bunlar ikimizin arasında olan şeyler"

Burak şimdiye kadar sessizce bizi dinledi. Daha sonra konuya dahil oldu.

"şimdi ne olacak amcam sizi rahat bırakmaz ben yıllarca uzak tuttum ama bilmiyorum ne yapar şimdi hiç emin değilim. Baran kendine ve Defneye çok iyi bak defne benim için her zaman çok kıymetliydi. O amcamın kızından çok benim kız kardeşimdi."

"sen hiç merak etme ona gözüm gibi bakacağım o benim kalbimin sahibi canım ben onsuz yaşayamam sende ayperi ye çok iyi bak defne yi nasıl kardeşin olarak gördüysen bense ayperi yi kardeşim olarak gördüm defne seni için çok kıymetliyse ayperi de benim kıymetli"

Beni duygulandırmıştı. Ailem olmadığı için hep yarım hissederdim şimdi tamamlanmıştım. İçeri semih girdi

"anne ben çok sıkıldı"

" oğlum daha yeni geldiniz babanla"

"ama anne"

"hem senin uykun gelmiyor mu"

"baba"

"annen ne derse o oğlum sen annenin lafını dinle hem hiç uyumadın aslanım aslanlar uyur ki güçlü olsunlar"

"tamam o zaman ben yatmaya gidiyorum"

"yardım ister misin annem"

" yok ben büyüdüm kendim yatabilirim"

"tamam"

Semih gidince güldüm ah ah büyüyordu artık yakışıklı prensim.
Akşama kadar güldük eğlendik. Baran lar gidince bende koltuğa yayıldım.

"ayperi artık istanbula gidelim benim işlerim var orada"

"tamam Burak gidelim"

"ayrıca Semihin kimliğini çıkardım artık soyadı semih Kireççi"

"nasıl bu kadar çabuk oldu"

" avukatlar hepsini halletti yakında bizimde nikahımız var senle Baran boşandınız"

Ona döndüğümde bana bakıyordu. Yine heycanlanmıştım. Usul usul yaklaştı bana işte uzun zamandır beklediğim o an geldi Burak beni öpmeye başladı. Bende acemice karşılık verdim.

"evlendiğimizde seni daha çok öpücem ayperi o gecemiz tekrarlanacak ben yine seni kollarımın arasına alıcam eskileri yad edeceğiz "

"o gece mi?"

"hı hı o gece"

Gülmeye başladım ben o gece ilgili hiç bir şey hatırlamıyorum tek hatırladığım kolumdan tutup yukarı çıkartması.

"Burak ben hiç bir şey hatırlamıyorum o gece ile ilgili"

"ne"

"doğru valla zira ben o çocuk nasıl oldu hiç hatırlamıyorum"

"ayperi deliririm"

"ben yatıyorum iyi geceler sana"

"ayperi vallahi deliririm billahi deliririm"

Gülümsedim odaya girip yatağa oturdum. İçimde her şeyin çok güzel olacağı hissi vardı. Yatağıma yattım.

Merhaba arkadaşlar yavaş yavaş finale geliyoruz biliyorum çok erken ama kitabı uzatırsam tekrar ayrılırlar barışırlar ben öyle bir şey istemediğim için zirvede bırakıyorum. 2 yada 3 bölüm sonra final gelecek bir sonraki bölüme kadar kendinize iyi bakın.