PLOTONİK AŞK

Çocukluk aşkı

Yıl 2009
Günlerden Cuma bayram sabahı; ilk defa gülümseyerek kalktım bügün kimse morelimi bozamazcasına kalktım sanki mutluydum yani , kahvaltımızı edip bayram olduğu için giyinip kuşandık yeni yeni kıyafetlerimizle adeta melek gibi olmuştum bembeyaz elbise benim küçükken ruj sevdam vardı aynanın karşısında saatlerde ruju bir sürmeye çalışıyordum çabalıyordum taşıra taşıra hal olmuştu nede olsa 7 yaşındaydım daha küçüğüm elim yatkın değildi harcadığım ıslak mendil sayısını bir ben bilirim evdekiler de acele ediyordu mor rujumu zorlana sürmüştüm artık adeta ayakkabıma uydurmuştum rujun rengini ceketimi alıp evden çıktık babam bir şeyler fısıldıyordu ne de olsa babası olmak zor süslenmesi var evden 1 saat çıkamıyorduk dedi ben duymamazmış gibi yapıp geçiyordum. Ananemin evine alı koyduk kendimizi köyümüz kasaba gibi bir yerdi o yüzden ulaşım kolaydı ananemin evine gelmiş bulunmaktayız kapıyı açıp içeri girdim içerden bir gülümseme sesi geliyordu adeta içeri girdim bir baktım sevdiğim çocuk Yarın ve ailesi gelmiş oturuyorlar ben bir mutlu oldum bir mutlu oldum ki kelimelerim yetmiyor o derece, bayramlaştık ve koltuğa oturdum hal hatır konuşuyorduk ben sesiz ve utangaç bir şekilde oturuyorum o sırada bana bir gülümseme attı bende aynı şekilde karşılık verdim ilk gülümseme Ramazan bayramında başlamıştır ben çok seviyorum aşkımı itiraf edemezdim ama anlıyordu ya çocuğuz zaten daha 7yaşımdaydım ben o da benden bir yaş büyüktü o gün bitmesin diye haykırmak istiyordum.