Welcome to X.O.X.O High School of Boys [Exo Fanfiction.]

1.

ARIELLE P.O.V

"Lumayas kayo!!!"-sabi saamin ng May ari ng bahay na nirerentahan namin.

"Pwe-pwede naman natin siguro pagusapan yan Mrs. Kang."-sabi ng Unnie ko at mukha pang nagmamakaawa sa bwiset na Mrs. Kang Kong na yan!

"TSK. PAGKATAPOS TATLONG BUWAN DI NYO PAGBABAYAD NG RENTA MAY PAGUUSAPAN PA BA TAYO?! BUMALIK KAYO DITO KAPAG MAY PANGBAYAD NA KAYO!!!"-Bigla kaming napaurong ng Unnie ko. Hindi dahil sa takot... Kundi..

TUMALSIK KASI LAWAY NYA HABANG SUMISIGAW.

SINO ANG DI MAPAPAURONG DI BA?

"Tsk. Kala mo kung sino hindi laging nagbabayad ng utang."-bulong ko sa sarili ko at ang mas Himala mukhang narinig ng Kang Kong yung sinabi ko.

"Anong sabi mong bata ka? HOY! FYI LANG NAKABAYAD NA KO SA UTANG NG ASAWA KO KAYA WAG KANG MAGSABI NA HINDI RIN AKO NAGBABAYAD NG UTANG... WAG NYO KO ITULAD SA INYONG DALAWANG MAGKAPATID!!!!"-Sigaw nanaman nya kaya nabadtrip na ko kasi parang kanina ambon lang yung tumalsik eh... Ngayon Bagyo na!!!

Pinunasan ko yung mukha ko napuno na yata ng Germs.

"OO AALIS NA KAMI DITO SA BWISET NA BAHAY MO!!! AKALA MO NAMAN ANG GANDA NG BAHAY NA PINAPARENTAHAN MO? ANG DAMI KAYANG IPIS AT LAMOK TAPOS 3,500 ANG PINAPABAYAD MO SAAMIN? AT NGAYON NAGISING NA KAMI NG UNNIE KO SA KATOTOHANAN NA DAPAT 500 LANG YUNG BINABAYAD NAMIN SAYO DAHIL SA SIRANG BINTANA,SIRANG C.R AT SIRANG KUSINA SA TINGIN MO MAY MAGIINTERES NA MAGPARENTA DITO SA LECHE FLAN NA BAHAY NA TO???!!"-dramang-drama na sigaw ko rin sakanya. Sobra na eh at saka sinadya ko talagang sumigaw para marinig ng mga kapitbahay kung gaano kapanget ang natirahan namin sa loob ng 4 years.

"Tama na..."-pigil saakin ni Unnie pero tinignan ko lang sya.

"MGA WALANGHIYA TALAGA KAYONG MAGKAPATID KAYO EH NOH? LUMAYAS NA KAYO!!!"-Pinilit kaming itulak ng Kang Kong na ito palabas ng sira-sirang pinto na ewan ko kung ilang years ng nandyan at mukhang sa ninuno pa nila nanggaling yung pinto.

"BITAWAN MO NGA KAMI NG UNNIE KO!"-Sabi ko at pilit na pinaghiwalay yung dalawang kamay nya sa braso namin. At nasa labas na kami ng bahay nya.

"Kahit na kailan AYOKO NA MAKITA PAGMUMUKHA NYONG DALAWA!"-Sigaw nya ulit at pinagbabato nya yung mga damit namin.

"AS IF NAMAN NAGUSTO KA RIN NAMIN MAKITA NOH? Tawagan mo na lang kami kapag malapit ka ng mamatay.."-sabi ko at pinagkukuha yung damit sa sahig. At alam kong maraming tao na ang nakatingin saamin...

HAAAYYY~ BUHAY NA MAY CHISMOSO AT CHISMOSA KANG KAPITBAHAY... ~_~

"Lika na Unnie... kapag nanalo tayo sa Lotto ibibili natin tong street na to at papalayasin natin yung nagpalayas satin..."-sabi ko ulit at dinala na yung bag na puro damit lang namin.

"Ano ka banaman... Paano tayo mananalo sa Lotto eh di naman tayo tumataya."-sabi ni Unnie at simulang naglakad na rin.

"Eh di tumaya tayo."-walang gana kong sagot.

"Saan na tayo pupunta nyan?"-pagaalalang tanong ni Unnie at pilit na nagiisip kung saan kami titira.

"Saan pa ba? Eh di dito din sa Kalye."-sabi ko at tinuro ko pa yung sahig.

Pero nagulat ako ng biglang yumuko si Unnie.

"Sorry,sorry kung ganitong buhay ang nararanasan mo ngayon. Kung natapos ko siguro yung High school kahit papaano may part time job ako noh? Kahit paaano nabubuhay kita.. Tsk. Bat kasi ang aga kinuha saatin sila Omma at Appa??? naghihirap tuloy tayo ng sobra."-Nakayuko pa ring sabi nya at alam kong umiiyak sya dahil sumisinghot sya habang nagsasalita.