Hayatın Cilveleri (TAMAMLANDI)

ℙ𝕒𝕣𝕥 𝕥𝕙𝕣𝕖𝕖

"insanlar bir kere doğmazlar.
Bu iş annelerinin onları doğurduğu gün bitmez.Fakat hayat yeniden ve yeniden onları kendilerini doğurmaya mecbur eder."
...
Kolera Günlerinde Aşk
Gabriel Garcia Marquez

Gabriel Garcia Marquez çok güzel açıklamış kitabında doğmayı. Yaşadığımız hayat boyunca kaç defa hayal kırıklığı yaşadık, kaç defa düştük, kaç defa yeniden ayağa kalktık... İnsanoğlu böyledir çünkü defalarca yıkılsa da yeniden ayağa kalkmak zorundadır. Annemizden bir kez doğarız ama ölene kadar defalarca kez yeniden doğmak, yeniden ayağa kalkmak zorunda kalırız.

Mernado da şimdi o kadar çok düşmesine, hayal kırıklığı yaşamasına rağmen yeniden doğuş yolunu arıyordu. Geçen gece onun için pek bir karmaşık duygularla geçmişti. İntiharın ucuna gelmiş, son anda yaşama nedeni gelip onu kurtarmıştı adeta.

Gece babasıyla kavga ettiği için yüzünü bile görmek istemiyordu ve bu yüzden erken saatte uyanıp ondan önce çıkıp gitti evden. Kafası karışmıştı. Ne yapmalıydı bilemiyordu. Aklına birden çok sevdiği biri geldi. Tavsiye alabileceği ve içini rahatça dökebileceği biriydi bu kişi. Sabahın hafif soğuğunda uykulu adımlarla oraya doğru yürüdü.

Forteh, Mernado'nun çocukken beraber okula gittiği, yeri geldiğinde uğruna her şeyi yapabileceği can dostuydu. Mernado gibi o da 21 yaşındaydı. Sarı-düz saçlı, hafif yapılı sağlam bir tipti. Sporla uğraştığı ilk bakışta bile anlaşılabilirdi. Şimdilerde Leiden Üniveristesinde Tıp fakültesinde okuyordu. Mernadoyu çocukluğundan beri çok sever, onun için adeta canını verirdi.

Mernado kapıya geldiğinde henüz duştan çıkmış ve bornozla kapıyı açmıştı. Mernado onu bornozla görünce birden şaşırıp geriye doğru refleksle hamle yapmıştı.

"Bu hâlin ne Forteh, bi bornozla kapıyı açmadığın kalmıştı onu da yaptın. Yakında çıplak da açarsın kısmetse hahah."

Fortehi görmek Mernadoyu her seferinde keyiften dört köşe yapar, mizah yönünü kabartırdı adeta.
Forteh kendi haline gülerek,

"Oğlum gelirken haber versen böyle çıkmazdık heralde karşına değil mi? Neyse hadi gel içeriye şimdi biri görür yanlış anlar hahah."
"Aman Forteh dimi girelim hemen içeri yoksa karizman çizilir biri görürse."
"Hadi hadi geç dalganı sen tabii.

Resmen espiriler havada uçuşuyordu. Bu ikili için bu durum normal olsa da ilk defa bunu kapıda birisi bornozlayken yapmışlardı. Uzun süre bu hallerine güldükten sonra anca kendilerine gelebildiler. Forteh içeri gidip üzerini giyindi. Sonra da elinde sert iki kahveyle geri geldi.

"Al bakalım ufaklık kendine gelirsin."
diyerek birini Mernadoya verdi.
Mernadonun buna gerçekten ihtiyacı vardı çünkü gerçekten uykusuzluktan bitkin düşmüş ve dünki kavgadan kalma yarasının etrafında hafiften kan kurumuştu. Forteh de bunu farkedip,

"Ne oldu yüzüne? Ha sakın bana düştüm gibi saçma şeyler söyleme inanacak kadar aptal değilim bilirsin."
"Biliyorum, biliyorum."
"Hadi anlat o zaman ne oldu, kim yaptı?"
"Bir sussan anlatacağım. Şey oldu.. şey...

Dayak yediğini söylemeye utanıyordu o yüzden farklı bir şekilde anlatmaya çalıştı.

"Ufak bir münakaşa yaşandı bir kaç kişiyle de ve sonuç bu işte."