Gözlerimi açmamıştım ama yanımda birilerinin dolaştığını duyuyordum.Adım sesleri geliyordu ama kim olduğunu anlamak imkansızdı.Gözlerimi açmaya çalıştım
ama açılmamakta ısrarcılardı.Biraz daha zorlayınca gözümü aralamayı başardım.İlk baş boş boş tavanla bakıştım.Sonra kaza yeri ve yaralı iki kişi aklıma geldi.Gözlerimi ayırarak yattığım yere baktım.Gri, beyaz, ve mavi renkleriyle düzenlenmiş bir odadaydım.En son fenalaştığımı hatırlıyordum.Bu yüzden hastane odası beklerdim anlaşılan birinin evinde kalmıştım.Nee!! Gerçekten burası kimin evi!? Ben neden buradayım?!
-Sakin ol hemşirecik.
Nee bu kim? Kafamı sola çevirince odanın diğer tarafını yeni farkettim.Karnından demir çıkardığım oğlan da ayakta yavaşça yürüyordu.
P:Sen de kimsin?
-Hafıza kaybın yok değilmi, beni hatırlaman lazımdı.
P:Hayır yok! Seni hatırlıyorum ama seni tanımıyorum! Evinde ne işimvar?
-Sakin olurmusun? Kötü bir niyetim yok.
Gözlerimi devirdim.Sanki kötü niyeti olsa kötü bir niyetim var diyecekte.
-Bak seni anlıyorum.Seni buraya getirmemeliydim ama sana bir şey teklif edecektim.
P:İstemez!
-Daha sormadım,beni sakince dinlermisin?
P:Of, söyle dinliyorum.
-İşe ihtiyacın varmı? Yani parttime iş falan.
P:Hayır, hem ben daha 8.sınıfım ne işinden bahsediyorsun?
-8.Sınıf olduğunu biliyorum zaten, sen uyurken seni araştırdım.Tek başına yaşıyorsun.Kendi paranı bir şekilde karşılıyorsun.3 yıl önceki olaydan dolayı ailenden kimse kalmadı.Sadece teyzen var o velayetini aldı ama şuan yurt dışında.
Arkadaş çevren sadece sınıfındaki kişilerden oluşuyor.Herneyse demek istediğim senin gibi bende öğrenciyim.Dünki kazada yaralandığımı biliyorsun.Ve sana teklifim ev arkadaşım olman ve yaramdaki sargıyı her gün değiştirmen.Yani bir süreliğine hemşirem olucaksın.Ne dersin?
P:Hayır derim!
-Ama niye ya!?
P:Birincisi, seni tanımıyorum! İkincisi,
Ben hemşire falan olamam!
-Birincisi, tanışabiliriz.İkincisi, doktor olma hayalleri kuran sensin!
P:Herşeyi anladımda hayallerimi nerden biliyorsun ya!?
Bunu der demez kaşlarımı çatmıştım.
-Doktor olmak istediğin kazada beni ve diğer adamı kurtardığından belliki doktor bilgilerini öğrenmişsin.Bu da doktorluk okumak istediğin anlamına gelmezmi?
P:Olabilir.Yine de teklifini kabul etmiyorum! Çünkü paraya ihtiyacım yok ve olsa bile bir erkekle aynı evde kalmazdım.
-İnatçı kız.Zaten birde kardeşim var.Yani evde sadece ikimiz olmayacağız.Hem senin gibi küçük birinin tek yaşaması güvenlimi?
P:Bundan sanane?
-İyi sen bilirsin bu arada numaramı telefonuna kaydettim, paraya ihtiyacın olursa beni arayabilirsin.Teklifim her zaman geçerli.
P:Hee kesin ararım.
Ayağa kalkıp üstüme baktım.Ama o dane ! Kıyafetlerim! Kıyafetlerim değişmiş!
P:Kıyafetlerime ne oldu?!
-Sakin ol yemin ederim ben değiştirmedim benim kanım sana da bulaşmıştı ben de kardeşime söyledim o da üstüne kendi kıyafetlerinden alıp giydirdi.
P:Niye bu kadar bollar?
-Bide beğenmiyormusun?
P:Of bişey dememişim gibi yap benim gitmem lazım.
-Nereye?
P:Gezmeye gidiyorum gelcenmi?
-He pardon ya sormadım farzet.
Birşey demeden kapıya yürüdüm.Bir koridora çıkmıştım.
-Kapıyımı arıyorsun?
P:Sence?
-Bence kapıyı arıyorsun.
Gözlerimi devirdim.
P:Vay be nerden anladın?
-Tamam ya dalga geçmiyorum.
Önden önden yürümeye başlayınca ilk olarak dursamda sonradan peşine takıldım.
En sonunda dış kapıya ulaşınca nefesimi verdim.Oh be biran evin dış kapısı yok sanmıştım.Dışarı çıktım.Etrafa baktım ama bilmediğim bir yerdeydik.
P:Burası neresi?
-............... sokağı.
P:Çüş! Evime nasıl dönücem ben ya?!
-İstersen bu gece burda kal, yarında seni okuluna bırakırım.Olurmu?
Biraz düşününce olabileceğini kabul ettim.
P:Of, peki.
Oğlanın yüzünden memnun bir sırıtış belirince gözlerimi devirdim.
-Kabul edeceğini biliyordum, hiçbir kız bana hayır diyemez.
Ego yığınına bak ya.O kaşınırsa bende kaşırım.
P:Ya da fikrimi değiştirdim.Ben bi taksi çağırıyım.
-ŞAKA YAPMIŞTIM GİTME!
Böyle yola getirirler adamı.Hahaha yaşasın kötülük! Of ne diyorum ben ya.
P:Neyse çok ısrar ettin kalıyım bari.
Bu sefer oğlan gözlerini devirince güldüm.
-Herneyse içeri geçelim artık ayakta durdukça karnıma ağrı giriyor.
Birşey demeden içeri girdim.O da arkamdan girip kapıyı kapattı.
P:Ben nerde yatıcam?
-Odamda.
P:Sen nerde yatıcaksın?
-Odamda tabiki.
P:Nee! Asla olmaz!
-Aynı yatakta değil be salak, odamda kanepe var.
P:Hee o zaman olur.Dur biraz...SEN BANA SALAK MI DEDİN AZ ÖNCE!?
-Evet ne olmuş?
P:Özür dile!
-Bağane dilemicem
Omuz silkip odasının olduğu yöne gitmeye başlayınca arkasından gittim.
Ben ona özür dilettirmesini bilirim ama!
P:Özür dilemek için 10 saniyen var!
-Ne! Asla!Bana ne yapabilirsinki?
P:10!
-Çok beklersin!
Bekliyorum zaten.
P:9!
-İstediğin kadar say!
P:8!
P:7!
P:6!
P:5!
P:4!
P:3!
P:2!
P:1!
-ÖZÜR DİLERİM!! SAYMAYI BIRAK!
HAHAHAHAH KORKTU GERÇEKTEN P:SALAK KİMMİŞ! HAHAHAHHAHAHAH
-Of gülme ya ciddi ciddi birinden özür diledim sayende.
P:Daha yeni başlıyoruz!Daha bu ne ki?
-Şuan çok pişmanım!
Asdfghjklaksk pişmanım mı dedi o.
Daha yeni başlıyoruz dediğim anda yüzündeki pişmanlık kendini elevermişti zaten.Ama umrumdamı?
Tabikide hayır...:D
Yine dayanamadım bölüm attım^-^
Asjsjdkskk 5 oy olmadan yb yok *-*
