Brother Siblings || Jeon J. 3̶̶.̶ ̶S̶̶e̶̶z̶̶o̶̶n̶『✔』

11

"Saçmalık. Saçmalık. Saçmalık. Saçmalık.  Saçmalık.  Saçmalık.  Saçmalık-"

"Kes sesini!" Dedi abim Jungkook'a bağırarak.

Sonrasında bana döndü.

"O kapıdan hiç çıkmayacaktın, seni asla görmemelilerdi Sun Ye!"

"Özür dilerim." Dedim.

"Şimdi senin ile bizim canımızı yakacak." Dedi Namjoon Oppa.

"Ne can yakması?" Dedim mahcup bir şekilde.

En azından yardım etmek istemiştim.

Yarın mahkeme vardı.

Evi kendi üzerilerine yapacaklardı.

Tek sorun bendim şuan.

Ne kadar çekip gitmek istesemde, bunları ben yapmıştım. Adamlar şuan benim peşimdeydi ve bu tırsmama neden oluyordu.

Parayı beni alarak sileceklerdi, bu şekilde de Abimin onlara bir borcu kalmayacaktı.

Boynuma dolanan kollar ile biraz olsun sakinleşmiştim.

Varlığı benim için büyük bir hazineydi bu çocuğun.

"Seni koruyacağız Sun.."

Elimi koluna getirip gülümsedim.

"Yarın okulum var ve sizinde mahkemeniz lütfen beni arayın."

Saygı içerisinde eğilecektim ki Namjoon Oppa omuzlarımdan tutup geri çekti.

"Ne diye eğiliyorsun?"

Hepsi bana şaşkın bir şekilde bakarken kafamı eğdim.

"Sonuçta başınıza bir iş açtım. Özür dilerim."

Min Ae gülerek yanıma geldi.

"Hadi yat sen."

"İyi geceler." Diyerek merdivenlere yöneldim.

İçimdeki hırsın tarifi yoktu.

Ölecekmişim, ama uçurumlar kendini kaybettirmiş gibi.

Komadaki gibi.