Brother Siblings || Jeon J. 3̶̶.̶ ̶S̶̶e̶̶z̶̶o̶̶n̶『✔』

•Final•

Hayat...

Düşünemeyeceğimiz kadar sonsuz, üzerimize yıktığımız dertlerimizden fark edemediğimiz kadar güzeldir.

Masmavi gökyüzü, gözlerimin önüne serilmiş soyut bir cennetken,

Yanımda sevdiğim adam ile buradaydım.

Buradaydım.

Çünkü olmam gereken yerdi burası.

Onun yanındaydım, ve her gün görmeme rağmen hiç fark etmediğim bir ünlüyü izliyormuşçasına gökyüzüne bakıyorduk.

Hayatım onun ellerindeydi bir zamanlar.

Diyordum ki;

Beni görmez ise..
Bana aşık olmaz ise..

Kendimi öldürürüm.

Şimdiki aklım ile önceki aklıma sövmeyi de ihmal etmiyordum.

Aşık olmak.

Masallarda ki gibi bir iksir içip sonrasında da 'Ben aşık oldum' demekle olmuyordu.

Herşeyden önce canının yanması gerekiyordu.

Seni görmediği için, seni sevmediği için.

Sonra canının daha fazla yanması gerekiyordu.

O ağladığı için, o üzüldüğü için.

Sonra.. biraz daha canının yanması gerekiyordu.

Ona birşey olur endişesiyle dolup taşarken.

Onu gördüğünde..

İçinde ki kelebeklere laf dinletememen gerekiyordu mesela.

Hızla çarpan kalbin sanki vücudundan bir parça değilmişçesine delirmesi gerekiyordu.

Yanında karşı cins gördüğünde vücudunun sinirle dolup taşması bir yana, kıskançlık hormonlarının tavan yapması gerekiyordu.

Onun gözlerine baktığında dünya da eşi benzeri olmayan o rengi, o duyguyu görmen gerekiyordu.

Yüzüne her baktığında dönüp bir daha bakmak için can atman gerekiyordu.

Onunla buluşabilmek için bahaneler üretmen gerekiyordu.

Bütün engellere karşın aşkına sımsıkı tutunman gerekiyordu.

Kendi ellerin ile düğümlediğin o ince ipi her ne olursa olsun sımsıkı sarıp tutman gerekiyordu.