' မင္းကြာ ...ႀကိဳေျပာတာ မဟုတ္ဘူးးး! '
" ဟုတ္ကဲ့...က်ေနာ္ တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ...
"
' ေအး...အထက္ကေတာ့ လူရွိရင္အဆင္ေျပတာေပါ့ ..
ဒါေပမဲ့ ..ဒီမွာ မင္းေနရာၾကာၾကာလြတ္ထားရင္
မေကာင္းဘူးကြ...ငါက မင္းအတြက္ေျပာေနတာ
သေဘာေပါက္တယ္မလား..?'
"ဟုတ္ကဲ့..က်ေနာ္ သေဘာေပါက္ပါတယ္..ဒီတလ
အၿပီးအစီးအဆုံးသတ္ၿပီးတာနဲ႔ တစ္ခါတည္းျပန္လာခဲ့ပါ့မယ္.."
' ေအး..ေအး...ဒီၾကားထဲ အေၾကာင္းထူးရင္လည္း
ငါ အေၾကာင္းၾကားလာမယ္ ..'
သုံးလစီမံကိန္းေဆာက္လုပ္ေရးေတြက မၿပီးေသးေပမဲ့
က်ေနာ္ ဆက္ေနစလိုမလိုေတာ့သည္တြင္ ...
လူေျပာင္းအစားထိုးရမည့္ေနရာ က်ေနာ္က ဆက္ေနခြင့္
ျပန္ ေလွ်ာက္ျခင္းက သာမန္ကုမၸဏီဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္
အတြက္ ...
အင္မတန္မွ မိုက္မဲျခင္းလုပ္ရပ္ပင္...
လူေတြက အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ ႐ူးမိုက္တတ္လာၾကတယ္
ဆိုတာ က်ေနာ္ အဟုတ္ လက္ေတြ႕ကို လက္ခံပါၿပီေလ...
" ဘယ္လိုလဲ ...အစ္ကို႔ အလုပ္က အဆင္ေျပရဲ႕လား...
အဆင္မေျပရင္လည္း မနက္ျဖန္ သဘက္ခါ ျပန္လိုက္ေလ...
ပိတ္ရက္ေတြမွာ ေတြ႕လို႔ရတာဘဲ...."
က်ေနာ့္ အဝတ္အစားေတြကို ဝတ္ဆင္ထားၿပီး
အနားေရာက္လာသည့္ ...
ေကာင္ေလးသည္ မနက္ေစာစီး
ရင္ခုန္ဖို႔ေကာင္းလြန္းသည္....
ျဖဴသြယ္သြယ္ လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္လုံးကို အသာအယာ စုကာ
ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ျပဳံးကာ ေျပာျပလိုက္သည္...
" ကိုယ္ တလ ဆက္ေနလို႔ရေသးတယ္ ...ဒီၾကားထဲ
တစ္ခုခုျပန္ စီစဥ္ၾကတာေပါ့...ေလာေလာဆယ္ဆယ္
အဲအေၾကာင္းေတြ မေျပာၾကစို႔...ဗိုက္ဆာေနၿပီမလားး..
ကိုယ္ တခုခုထြက္ဝယ္လိုက္မယ္...ခဏေလးဘဲေစာင့္..."
ေန႔လည္ ဆယ္နာရီမွ စားျဖစ္ေသာ
မနက္စာသည္ ဆိုင္မွ ဝယ္လာခဲ့သည့္ ready made
မနက္စာဘူးေလးျဖစ္ေပမဲ့ ....
ေကာင္ေလးႏွင့္ ပထမဆုံးအတူစားျဖစ္သည့္ မနက္စာမို႔လို႔လား အေတာ္ေလးအရသာရွိခဲ့တာ
မွတ္မိေနေသးသည္...
