"mr. park, alas tres na! hindi ka ba na-inform na ala una magsta-start ang klase?" sigaw ng teacher namin kay jisung na nasa pintuan pa din.
"i'm sorry ma'am. nagka-emergency lang po sa bahay." pagdadahilan niya.
"now go to your seat."
-
nang mag-uwian na, agad kong pinigilan si jisung sa paglabas ng room at hinila siya pabalik sa loob.
"diba sabi mo sa'kin dati na wag akong magpapaapekto?"
hindi siya sumagot at tinignan nalang ang kamay kong nasa braso niya. agad ko naman 'tong tinanggal.
"h-hindi ko kaya, haerim. sorry. sorry dahil hindi ko kaya. ang hina ko. hind--"
niyakap ko siya.
"kaya mo yan, jisung. ako nga nakayanan ko. ikaw pa kaya?" bulong ko habang inaamoy ang uniporme niya.
BINABASA MO ANG
letters for park jisung
Short Storyin which haerim wrote letters for her bestfriend, slash ex-boyfriend, whenever she wants to. but while she was in japan for a three-day vacation, jisung found out about it and read it. sᴛᴏʀʏ ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ ✔ ᴀᴘʀɪʟ 23, 2019 - ᴀᴘʀɪʟ 26, 2019
