(may 8, 2020)
(3rd person's point of view)
hindi mapakali si jisung sa mga nangyari at mga gusto niyang mangyari.
gusto niya na kausapin si haerim at sabihin sa kanya na mahal pa niya ito.
pero paano? bakit? kailan? saan?
hindi niya alam.
nakapagbihis na siya at nakapag-ayos. nakapagpaalam na din siya sa mama niya.
ano ang kulang? tapang. tapang ang kulang sa kanya.
-
nasa bahay na siya nila haerim.
nag-doorbell siya pero walang sumagot.
nag-doorbell ulit.
ulit.
ulit.
wala talaga.
alam niyang may spare key ang pamilya na nakatago sa ilalim ng paso kaya kinuha niya ito at binuksan ang gate.
'hindi naman ata magagalit sila tita nito.'
wala siyang nadatnang tao sa bahay.
dumiretso siya sa kwarto ni haerim para asahan ang natutulog na haerim.
pero wala siyang nadatnang tao.
ang nadatnan niya ay ang notebook na may leather na cover, na nasa gitna ng kama.
binuklat niya ito at umupo sa kama para basahin 'yon.
BINABASA MO ANG
letters for park jisung
Short Storyin which haerim wrote letters for her bestfriend, slash ex-boyfriend, whenever she wants to. but while she was in japan for a three-day vacation, jisung found out about it and read it. sᴛᴏʀʏ ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ ✔ ᴀᴘʀɪʟ 23, 2019 - ᴀᴘʀɪʟ 26, 2019