That Badass Princess

Chapter 1

Chapter 1- I'm coming.

Yareli's Pov

"Blythe, handa na ba ang mga gamit mo?" Sasha barged in my room without knocking. I rolled my eyes and continued preparing my self.

"They are prepared since yesterday and can you please learn how to knock? What if I'm naked? Gosh." I sassed and rolled my eyes again. Good thing, I'm just doing my make up.

"Huwag mo nga akong artehan, Blythe--"

"It's Yareli, not Blythe." I cut her off. Geez, how many times do I have to correct her with that name.

"Alright, Yareli." She breathed heavily. "Are you sure that you're ready to go back?" She asked me concern written in her face.

I smirked at the thought, "I'm more than ready, Sasha." I think two years of moving on is enough and it helped me. It changed me so much, from that bullied Blythe to a Badass Yareli.

"Are you sure? You can still stay here if you want--"

"Sasha." I eyed her. Nakuha niya naman ang pinupunto ko at natahimik na lamang.

Sasha insisted to drive me to airport. Nang makarating kami doon ay hinintay niya muna akong makasakay ng eroplano.

I'll definitely miss France for sure.

"Hey," I tried to keep Sasha calm because she's in the urge of crying.

"Don't go," she said. I just smiled at her. Malaki rin ang pasasalamat ko kay Sasha dahil siya lang ang naging kaibigan ko sa bansang ito at siya rin ang taong tinulungan ako upang makabangon.

"Stop being a crybaby," I joked but she just pouted like a kid. "I'll be back, I promise." I assured her and smiled. I hate to admit but I'll definitely miss this woman.

She pulled me into a tight hug. Parang ayaw na niya akong pakawalan dahil sa sobrang higpit ng yakap niya. Maya maya rin ay humiwalay na siya.

"Ingat sila sayo!" Umiling lang ako sakaniya bago kumaway. Inalalayan ako ng isa sa mga staff nitong airport hanggang sa makaupo ako sa seat ko.

Pagkaupo ko palang ay pinasak ko kaagad ang earphones na aking dala at nagplay ng isa sa mga music na meron ako sa aking cellphone. I breathed heavily, remembering that tragic past of mine.

"Hey, Blythe." Tinawag ako ng isang pamilyar na boses.

Napangiti kaagad ako nang makita siya na papalapit sa akin. "May kailangan ka, Clark?" I asked him.

"I actually need you," namula naman ako sa sinabi niya. Ano daw? Kailangan niya ako?

"H-huh?" Nauutal kong tanong. Jusko po, bakit gan'to ang epekto niya sa akin?

"On my party." He handed me something and I gladly accepted it. Isa palang invitation. "You need costume," he said.

Costumed party? Well, that's weird.

"Sure, I'll buy later."

Nang dumating ang araw kung kailan magaganap ang kaarawan ni Clark ay masigla akong nagpunta doon. Ang costume ko ay isang malaking heart.

Ibibigay ko ang puso ko para sakaniya

Napatigil ako sa isang bahay. Ito na ang bahay ni Clark. Nahaharangan ng kurtina ang kaniyang mga bintana. At mukhang soundproof pa ang bahay nito. Naaninag ko ang mga makukulay na liwanag na siguro ay nagmula sa isang disco light.

Huminga ako ng malalim bago pinihit ang doorknob.

Napatigil ang lahat sa pagsasaya at kahit ang tugtog ay tumigil rin. Lahat sila ay nakatingin sa akin.

Napansin ko rin na kakaiba ang kanilang suot. Akala ko ba costume party ang theme nitong party?

"Ooh, look who's here!" Lumapit sa akin si Aika na may dala-dalang baso ng alak. Naamoy ko rin ang hininga nito na amoy alak.

Clark, nasaan ka na ba?

Naramdaman ko na lang ang isang asul na likido mula sa aking ulo. Itinapon rin sa akin ang baso na pinaglagyan nito.

Napayuko ako sa sobrang hiya. Lahat sila ay pinagtatawanan ako at ang iba naman ay nagbato pa nang kung ano ano sa akin.

Napangiwi ako sa sakit nang may magbato sa akin ng mabigat na bagay. Binato nila ako ng isang babasaging bote at nabasag ito sa aking ulo. Naramdaman ko na rin ang sarili kong dugo na tumutulo mula rito.

Sa 'di kalayuan ay nakita ko si Clark na papalapit sa aking gawi. May ngisi sa kaniyang mga labi na tila natutuwa pa sa nangyayari.

Ang lahat ng ito ay plano niya?

Nang makalapit ito sa akin ay kinuha nito ang aking mukha at diniinan ang pagpisil dito. Nararamdaman ko ang mga kuko nitong bumabaon sa aking mukha. Kahit hindi ito kahabaan kapag bumaon naman ito ay napakasakit parin.

Napahiyaw ako sa sobrang sakit. Ang hapdi nito, sobra. Ang dami na ring dugo ang lumalabas sa aking pisngi.

"Enjoying the party?" He asked me with a smirk plastered on his face. He's having fun, I can't believe this. Nasaan na ang Clark na kilala ko? O baka naman peke lang ang lahat ng 'yon?

"S-stop.." I begged kasi sobrang hapdi na talaga. Tinawanan niya lamang ako. Nanghihina na ako ng sobra at idagdag pa ang bigay nitong costume ko.

He smiled at me. "Thank you for making this party extra fun than I expected." And with that he slapped me.

Pinahid ko ang luhang pumapatak mula sa aking mata. Hindi ko namamalayan na umiiyak na pala ako. Hanggang ngayon ay masakit parin ang lahat ng mga ginawa nila sa akin. Iyon ang araw kung saan ako'y trinaydor ng mga taong akala ko ay mapagkakatiwalaan ko.

Humanda silang lahat sa gagawin ko. I will give them the real definition of empathy. Putting yourself on the other's shoe. Ipaparamdam ko sa kanila ang lahat ng ka-walanghiyaang ginawa nila sa akin. Dodoblehin ko pa ang lahat.

Let's see how much pain they can get if they taste the sweetness of my revenge.

I am Yareli Blythe Cohen, I'm coming back to those people who fucking betray me and feel the sweetness of my revenge.