Foolish Love ✔

#Chapter24

#Chapter24

Sabrina's POV

"thank you for supporting us ever since day one, paulit ulit ko mang sinasabi ito pero alam niyo ang nakakatawa? hinding hindi ako nag sasawang sabihin yun araw araw. Kahit may mga girlfriend na mga kasamahan ko hindi niyo padin kami iniwan para don, kahit na minsan hindi niyo kami mahagilap, di niyo padin kami iniwan, you all been here with us ever since, even in our downfall, thank you for staying with us, you know if you anyone leave us pag lumingon siguro kami sa paligid namin wala ng susuporta saamin tulad ng ginagawa niyo, hinding hindi mapapantayan ang suportang ginawa niyo at pagmamahal na natatanggap namin galing sainyong lahat. Let's be together forever! I love you all!" -Carson

"Malaki pasasalamat ko hindi lang sa grupo ko na naging kasama ko sa paghihirap ko nung mga panahong downfall ko, tulad niyo, ganon din kayo hindi niyo ako iniwan, and I always thanks that, simula nung nag simula ang downfall ko mas sumobra ang pag mamahal na natatanggap ko sainyo I love you all" -Aedyx

"Trusting us is so hard, so many secrets but yet you still trust us and stay with us, masyado niyo kaming lahat at ganon din kami sainyo" -Van

"With or Without my group, I always receive love from all of you, at walang ibang nakakagawa non kayo lang you are our special someone and angel, I'll work hard more every now and then para naman makabawi kami sa mga nagawa niyo saamin." -Francisco.

"Uhm, every recognition we receive we always thank you first before anyone, kayo kasi ang naging rason bakit namin natanggap ang mga ganong parangal, ng dahil sainyo naabot namin ang mga pangarap namin sa buhay namin at pangarap bilang grupo, without you all, Belles Hommes is useless, at nabura sa mundong ito. Mahal na mahal ko kayong lahat at hindi mamapantayan ng kahit anong bagay... oh well except from my girl, I love her too hahah" -Michael

"See you later and everwhere soon" yun na ang naging huli nilang sinabi bago sila pumasok sa backatage, kanya kanya namang nag alisan ang lahat.

Bumuntong hininga naman ako ng may lumapit saaking isang staff, tumango nalang ako at sinundan siya.

Ng makapasok ako ng dressing room ang bumungad naman saakin ay ang kanya kanyang nag papahinga na mga lalaki at busy na mga staff sa pagliligpit.

"Sabby!"

Ngumiti naman ako kay Frans, naagaw niya naman ang atensyon ng lahat ng sumigaw siya.

"Sab"

"Congrats sa inyo successful yung concert niyo" ngumiti naman ako sakanila.

"Masaya bang maging fangirl Sab?" tumawa naman ito ng mahina at niyakap ako agad din naman siyang humiwalay.

"Ofcourse, it's fun seeing you all performing in stage"

"Magaling ako diba?" -Van

"Yeah, lahat naman kayo magaling eh, di nakakapag taka tawag sainyo international group of the century"

"pagod ako Sab"

"Mag bihis ka muna Mic, pinapaiwasan ka pa eh"

Sumunod naman ito sa sinabi ko at agad humiga at ginawang unan ang binti ko.

"may celebration party pa tayo, sama ka na Sabby"

"Hindi okay, nag pakita lang talaga ako sainyo dahil sa lalaking to" kinuha niya naman yung kamay ko at hinawakan ng napakahigpit.

"Isama mo nalang si Michael."

"Pwede ba yun? baka hanapin siya"

"Hindi naman kasi yan sumasama eh kaya sayo nalang siya dahil for sure yan sasama yan sayo"

"Ah? okay?"

"Tara mag bihis na tayo"

Nag bihis naman silang lahat at handa ng umalis kaya itong si Michael napilitang bumangon.

Dumiretso naman kami ng basement kung saan naka park yung mga sasakyan nila.

"Teka nasa public parking area yung kotse ko"

"Ipakuha nalang natin Sab"

Binigay ko naman yung remote at susi ng kotse ko sa isang staff at lahat kami nag hintay.

Ng makarating ang kotse ko agad naman sumakay ng kanya kanya ang lahat kaya naman sasakay narin sana ako sa driver's seat ng pinigilan ako ni Michael

"Ako na mag mamaneho"

"Tumigil ka nga mag pahinga ka nalang don, ihahatid kita sa dorm niyo"

"No ayoko don sa condo mo ako gusto at ako na mag mamaneho" agad naman itong sumakay kaya wala naman akong nagawa at sumakay narin sa passenger's seat.

Tahimik lang kaming tinatahak yung daang papunta sa condo ko.

Ng makarating kami agad naman akong dumiretso sa kusina para mag luto ng makakain.

"Gutom ka ba Mic?"

"Noodles nalang Sab para hindi ka mapagod"

"Okay sige"

Mabuti nalang talaga at may naiwan pang dalawa kaya niluto ko naman ito, ito kasi yung kinakain ko noong nakaraang linggo yung pancit canton at de lata ko ubos na.

Napatingin naman ako kay Mic na parang sinusuri yung buong kusina ko.

"Madami ka pa bang pagkain Sab?"

"Andiyan sa Ref?"

"Nalilipasan ka na naman ba ng gutom? bakit andami mo pang stock?"

"Minsan talaga tinatamad akong mag luto kaya ganon at nag papadeliver kaya ako ng pagkain"

"Sure? please lang wag na wag kang mag papalipas ng gutom Sab yun lang ang gusto kong gawin mo, syempre pati na din ang mahalin ako yun lang talaga"

Niyakap niya naman agad ako, napailing nalang ako sakanya.

"Mag papalambing ka na naman ba?"

"Masyado ba akong halata?"

"Yeah"

"Kung ganon mag papalambing nga ako Sab, kaya lambingin mo ko please" at pati boses niya lumambing.

Tinulak ko naman siya ng mahina para mag hiwalay kami ng yakap.

"Maybe later Mic, mag pahinga ka nga don lulutoin ko na yung noodles mo"

"Kumain ka ba ngayong gabi?"

"Hindi"

"Edi tayo dalawa kakain niyan, hindi talaga ako papayag na hindi ka kakain Sab"

"Oo na kaya don ka na sa sala lulutoin ko na yung kakainin natin"

Niluto ko naman ito, ng matapos ako ay tinawag ko na si Michael at tahimik kaming kumakain.

Ng matapos kami.

"Lambingin mo na ako Sab"

"Kaya ba binibilis mo ang pagkain mo?"

"Hindi ah, sige na miss na kita eh ilang araw kitang hindi nakita eh"

Napailing nalang ako ng may ngiti sa mga labi sakanya.

Tumayo naman ako at umupo sa binti niya at nilagay ang braso sa batok niya

"Para namang hindi ka mabubuhay pag walang lambing saakin"

"Hindi talaga" siniksik niya naman ang mukha niya sa leeg ko.