KARANTİNA

BÖLÜM 6:"ZÜMRÜDÜ ANKA"

ADA ZORLU....

" Bana öyle bakmayı kes lütfen!"

"Bu anı tarih e kazımalıyız."

"O niye? Of Volkan ne saçmalıyorsun!?"

"Bana LÜTFEN gibi ilk defa kibar bir cümle kurdun."

"Bu kadar büyütme. Ben hep böyle kibardım."

"............."

"Öf bakmayı kes!"

"Sakin ol şampiyon."

"Siz alkollü deyilmiydiniz? Nasıl ayıldınız bu kadar çabuk?"

"Siz gidince zar zor soyunma odasındaki duşa girdik. Sonrada sınıfa çıktık."

"Ama sınıfta üstünüz şeydi..."

"Neydi?" -Adi sırıtıyor-

"Çıplak!"

"Düşa eski kıyafetlerle girince mecburen sınıfa çıkıp kuru kıyafetler giyindik. Biraz daha erken gelseydiniz daha çok şey görürdünüz." -sırıtmaya devam ediyor-

"Öf tamam! Detay verme!"

Biraz daha detay verirse kesin kusarım. Ama ama bu hala bana pişmiş kelle gibi sırıtarak bakıyor! Allahım ben bu AKILLI ya nasıl aşık oldum!?

AŞIK?

Benmi dedim? Olamaz. Allahım ne olur içimden demiş olayım. Bakam Volkanda tepki varmı?.... Oh. Yok. Hala. Mal. Gibi. Sırıtıyor!!

"Öff bakıp bakıp sonradan gülme Volkan!"

".........."

"Bak hala gülüyor!"

Elimdeki boş kahve kutusunu fırlattım kafasına. Vay be ben neymişim. 12 den vurdum..

"Az bir susun!"

Gökçen in bağırmasıyla ikimizde sustuk. Gökçen Enes ile en arka sırada -duvar kenarının- otutuyorlardı. Azra irta en ön sırada kitap okuyordu. Poyrazsa Volkan ile öğretmenler masasındsydı. Eylül kapının önüne çıkmıştı. Serkan da sıkıldığını ve Eylül e katılacağını söyleyip dışarı çıkmıştı. Peki Mislina?

Yada daha doğru soruyu sorayım. Mislina ve Rüzgar nerede?

__________________

MİSLİNA SU YILMAZ....

Dünyadaki en güzel bakıyorum sanki. Sanki bütün şehir ayaklarının altında. Burnumda o müthiş toprak kokusu rüzgarın haif esintisi bu kadar mı huzur verir insana?..

Hava biraz soğuk ama olsun. Bu manzara için herşeyi veririm. Okulda biraz turlarken Rüzgarı gördüm. Okulun çatı katına çıkıyordu. Ve eminimki şu an birisi bizi görse intihar ettiğimizi düşünür. Ayrıca karantina altındayken buraya çıkmamız ne kadar doğru?? Ha neredemiyiz?? ÇATIDA!

Buraya nasıl çıktık bilmiyorum ama iyikide çıktık. En son Rüzgarı takip etmiştim ve uzun kolidordada kaybetmiştim. Kolidorun sonunda ise karşıma çıkmıs ve beni korkutmuştu.

İçkili yada uykulu deyildi. Kolimdan tutmuştu ve beni buraya çıkartmıştı. Okulumuz biraz şehrin yukarısında olduğu için mükemmel bir manzarası var dı.

Çatıda pek rahat oturduğumu söyleyemem ama manzara inanılmazdı. Sanki elimde sihirli bir deynek verilmişte bende bu deynekle iğrenç dünyayı bu muzazzam yere çevirmiş gibi hissediyorum.