***********
Evet.. 5 yıl olmuştu.Herkes aradıgı mutluluğu bulmuştu.Ama sadece onlar ben degil....
Zehra Baranla evlenmişti.Aileleri arasında ufak gecimsizlikler yaşanmıstı ama kücük Ozanın doğmasıyla herşey yerli yerine oturmustu.Evet Zehranın minik oğlu Ozan doğalı 1 sene bile olmadı.Şu anda Almanyadalar.
Rüveyda da Enesle evlenmişti.Rüveydanında yeni hamile oldugunu ögrendim.Bu habere çok sevinmiştim.Onlarda ailelerinden habersiz evlenmislerdi çünkü babası Rüveydaya uygun görmüyordu Enesi.Onlarda şu anda İstanbulda oturuyolar.Enesin iyi bir şirkette patron oldugunu duymuştum Rabiadan..
Rabia ise Alperenle evlilik aşamasındaydılar.Benle beraber kalıyordular.Alperen şimdilik bir firmada görevli olarak çalışıyordu.Rabia ise Piskiatri doktoru olmuştu ve meslegini cok seviyordu.
Nisa çalışmalarının sonucu istedigi gibi veteriner olmuştu.Bu arada birileriyle tanışmış ve ciddi düşündüklerini öğrenmistim.Nisa Elazığda ailesinin yanında kalmayı tercih etmisti.Gerci oda haklıydı,kalmak icin bir sebeb yoktu.
Evet...
Ben mi?..... Ben...Ben artık bir hiçtim....
Yarım gibiydim,Paramparca...
Canımdan can kopmustu.2 sene oldu,annem öleli..En kötüsüde ölmesinin nedeninin babam olmasıydı.O kadar çok acı veriyorduki,babamın yaptığı aklıma geldikce cıldırıyordum.Annem yıllar önce babamın eziyetlerine dayanamamıstı ve boşanmak istemisti.Babamsa bunun asla olmıyacağını söylemiş,annemde ısrar edince annemi av tüfeğiyle başından vurarak öldürmüsştü.Ve en kötüsü benim gözümün önünde olmasıydı.....
Sınavı kazanmıstim.Ve anneme haber vermek üzere yola koyulmştum.Ne kadarda heycanlıydım.Annem benimle gurur duyacaktı.Nerden bilebilirdim açımasız,kalpsiz,gaddar babamın kurşununa isabet gideceğini.Ona baba demeye bile utanıyordum....
Hiç dısarı cıkmıyordum.Odama kapamıştım,yemek yemiyor,sürekli ağlıyor,herkesten nefret eder olmustum.Tek açım bu olsa iyi....
1 sene önce Yusuf bana evlenme teklif edeceğini söylemişti.Cok mutluydum.Beni sahilde bir balıkçıya götürmüştü.Utana sıkıla benimle evlenmek istediğini söylemışti.Bende gıçıklık olsun diye hayır demiştim,o kadar cok üzülmüştü ki ağlamaya başlamıştı.Sonra ''evet'' diyince mutluluktan beni kucağına alıp,minübüse kadar taşımısti kucağinda..Herkes bize şaşkınlıkla bakmıstı....
Herşey minubüse binmemizle başlamıştı.Ne kadarda mutluyduk.Önümüzü bile göremez olmuştuk.Yolda hep evlilik plalarımızı anlatıyordu Yusuf..Cok heycanlıydi...
Takiiiii..., minübüs karşidakı yola uçana kadar,herşey bir anda gözümün önünden silinmisti.O çarpma anında Yusuf üstüme atlamıs bana zarar gelmesin diye..
Beni kurtarayım derken minübüsün tavanı üstüne cökmüsş ve kemiklerinin hepsi kırılmıştı.O ana dair hiç bisey hatırlamıyorum.Yusuf ölmüstü........
Artık süslü,mahsum,tertemiz hayallerimiz yoktu.Sadece acı,acı,acı,acı......
Yarım kaldım derken,şunu kasdetmiştim;
Ben artık sakattım,Evet sakattım...Yürüyemiyordum.Kazada bir bacağımı kaybetmiştim.
Bu kadar acıya dayanamamış,intahar etmeye kalkısmıştım kac sefer...
Ama herseferinde Rabia engellerdi..
Kaç yıldır gülmeyi unutmuştum.Sadece ağlıyordum.O annemin sözleri aklıma geliyordu,beni öpmesini ,koklamasını özlemistim,beni bağrına basmasını....
Yusufun gözleri aklıma geliyordu,o gülüsü....
Kafayı yiyecektim.Duvarlar üstüme üstüme geliyordu.Sağlığım bozulmuştu.13 kilo vermistim.Aynada kendime bakamaz olmustum.Aynaların hepsini kırmıstim.Ölümü bekliyordum....
Benim hicbizaman mutlu olmaya hakkım yoktu.Sahte gülüşler,süslü sözler hepsi yalandı.Hayat gibi....
**********
Bugün annemin dogum günüydü.Sabah
