Her Pov
- Δεν σε αγαπάω.
- Τ-τι;
- Είπα δεν σε αγαπάω τι δεν καταλαβαίνεις;
- Μα μέχρι χτες...
- Οο μάλλον δεν έχεις ιδέα από υποκρισία έτσι δεν είναι; Τώρα πήγαινε σπιτάκι σου να κλαψεις ελεύθερα. Είπε με ένα ειρωνικό χαμόγελο.
Και έτσι έφυγε αφήνοντας με μόνη. Ήμουν τόσο σοκαρισμένη. Δεν ήξερα αν ήθελα να κλάψω ή να νευριάσω. Ή και τα δύο. Ξεκίνησα να ουρλιάζω.
- ΕΙΣΑΙ ΓΕΛΟΙΟΣ, ΨΕΥΤΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ. Ελευθερώθηκαν κάποια δάκρυα από τα μάτια μου. Πονούσα. Εκείνος σταμάτησε για λίγα δευτερόλεπτα όμως συνέχισε να περπατάει. Εγω σηκώθηκα και έφυγα με προορισμό το σπιτι μου για να κλάψω ελεύθερα.
His POV
- Δεν σε αγαπάω.
Αγάπη μου δεν το εννοώ.
- Τ-τι;
Μην λυγίσεις μωρό μου σε παρακαλώ.
- Είπα δεν σε αγαπάω τι δεν καταλαβαίνεις;
Αγάπη μου συγχώρεσε με.
- Μα μέχρι χτες...
- Οο μάλλον δεν έχεις ιδέα από υποκρισία έτσι δεν είναι; Τώρα πήγαινε σπιτάκι σου να κλάψεις ελεύθερα.
Μη αγάπη μου μη κλάψεις για χάρη μου δεν αξίζει σε παρακαλώ.
Σηκώθηκα και έφυγα δεν ήθελα να με δει να λυγιζω μπροστά της. Καθώς φεύγω όμως ακούω τα ουρλιαχτά της.
- ΕΙΣΑΙ ΓΕΛΟΙΟΣ, ΨΕΥΤΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΤΗΣ.
Έμεινα ακίνητος για λίγα δευτερόλεπτα. Έκλεισα σφιχτά τα μάτια μου και αφησα ελεύθερα κάποια δάκρυα. Μετά συνέχισα να προχωράω με προορισμό το γραφείο του πατέρα μου. Μόλις έφτασα μπήκα στο ασανσέρ και πάτησα τον αριθμό για τον όροφο στο οποίο βρισκόταν το γραφείο του. Τον μισούσα αυτό τον άνθρωπο. Άνοιξα τη πόρτα και μπήκα μέσα.
- Τελειωσε. Του είπα με ψυχρό τόνο στη φωνή μου.
- Τελεια. Και εγω όπως σου υποσχέθηκα δεν θα την πειράξω και εσύ θα παντρευτείς μια πιο κατάλληλη για εσένα.
- Ότι πεις. Είπα και έφυγα χτυπώντας τη πόρτα του γραφείου του.
Απειλεί για τη ζωή της. Το κοριτσάκι μου. Πόσο ηλίθιος είμαι. Την έβαλα σε κίνδυνο. Τουλάχιστον δεν θα την πειράξει. Μπήκα σε ένα ταξί και πήγα σπίτι μου. Μόλις μπήκα μέσα χτύπησε το τηλέφωνο. Πήγα και το σήκωσα.
- Ποιος είναι;
- Ελα αφεντικό εγώ είμαι. Λοιπόν τη κοπελα θα τη ξεφορτωθούμε το βράδυ όπως επιθυμείτε. Θα το κάνουμε να φανεί σαν να αυτοκτόνησε. Είπε με ένα γελάκι στο τέλος.
Το έκλεισα. Αυτό ήταν θα την έπαιρνα να φύγουμε. Είχα τόσα νεύρα. Έγραψα όσο πιο γρήγορα ένα γράμμα σε εκείνη και της εξηγούσα τα πάντα. Έβαλα τα ρούχα μου σε μια βαλίτσα πήρα και λεφτά και έφυγα από εκεί μέσα. Πέρασα από το σπιτι της. Έβαλα το γράμμα κάτω από τη πόρτα της χτύπησα το κουδούνι και έφυγα. Μέσα από το γράμμα την παρακάλεσα να έρθει μαζί μου στο αεροδρόμιο να φύγουμε μαζί να πάμε κάπου αλλού.
Her POV
Εκει που έκλαιγα άκουσα το κουδούνι. Κατέβηκα να ανοίξω αλλα δεν ήταν κάνεις.
- Τι στο καλό;
Κοίταξα κάτω και ειδα ένα γράμμα για εμένα; Κάποιος πρέπει να μου κάνει πλάκα. Το άνοιξα και το διάβασα. Χα. Αλλο ενα κακόγουστο αστείο για να με κοροϊδέψει είναι και αυτό. Δεν έχω καθόλου όρεξη για τα παιχνίδια του. Εσκισα το γράμμα το πέταξα και ανέβηκα στο δωμάτιο μου.
His POV
Αααα που είναι έχει αργήσει. Σε λίγο θα φύγει το αεροπλάνο. Ξανακοιταω το ρολόι και συνειδητοποιώ ότι δεν πρόκειται να έρθει. Συγγνώμη αγάπη μου. Συγγνώμη για ότι πρόκειται να σου κάνει εκείνο το κάθαρμα αλλά δεν μπορώ να μείνω εδώ. Δεν αντέχω να μείνω εδώ. Μπήκα στο αεροπλάνο. Έκατσα στη θέση μου. Ή άλλη από δίπλα μου ήταν κενή. Χαμογέλασα πικρά καθώς ήταν για εκείνη. Ένα λεπτό πριν απογειωθουμε μας ενημερώνουν πως τελευταία στιγμή υπάρχει ένα ακόμη άτομο να μπει σε αυτό το αεροπλάνο. Δεν μου έκανε καθόλου εντύπωση και απλά γύρισα και κοίταξα το κινητό μου. Ήρθε κάποιος δίπλα μου δεν έδωσα σημασία.
- Πάντα με εκνεύριζε όταν ήσουν τόσο προσηλωμένος στο κινητό σου.
Κοκαλωσα. Θεε μου. Ήταν εκείνη. Mε κοιτούσε με ένα τόσο γλυκό χαμόγελο. Την άρπαξα και φίλησα χωρίς να την αφήσω να πει κουβέντα παραπάνω. Μόλις νιώσαμε την ανάγκη για οξυγόνο σταματήσαμε. Την αγκάλιασα τόσο σφιχτά φοβούμενος ότι μπορεί να έφευγε.
- Δεν θα πάω πουθενά. Είπε σαν να διάβασε τις σκέψεις μου.
Έτρεξαν μερικά δάκρυα από το μάτια μου. Ήμουν χαρούμενος μαζί της και το ήξερε.
- Σ'αγαπάω
- Και γω ♡
