tear 🍃 kim seokjin

0.8

merhabalar,, umarım beğenirsinizz❤

multi; hoseok

düzenlendi.

🌉

"Taehyung cidden gelmene veya beni bırakmana gerek yok. Kendim gidebilirdim."

Taehyung benimle beraber arabadan inerken "En yakın arkadaşımla haftada dört kez buluşacak o herifle tanışmam gerekiyor." dediğinde gözlerimi baygınca devirdim.

Taehyung Hoseok'u tanımıyordu çünkü abimin üniversite arkadaşıydı. İsmini çok kez duymuştu ama onu görmek için hiç bu kadar ısrar etmemişti bu zamana kadar.

Ona tip tip bakmaya başladım. Şoförüne gitmesini işaret ettikten sonra bana döndü ve bakışlarımı görünce duraksadı.

"Ne?"

"Dayaklıksın."

Güldü. "Sen de öpülmeliksin."

Kaşlarım çatılırken o da dediği şeyle şaşkına dönmüştü.

Hemen "O anlam da değil." dedi.

Omzuna vurdum. "O anlamda olamaz zaten."

Taehyung ara sıra böyle konuşurdu fakat ciddiye almıyordum. Bu en yakın arkadaşım olması yüzündendi ama asıl neden, onun hoşlandığı başka birinin olduğunu düşünmemdi.

Sınıf başkanı Mina'dan hoşlandığını düşünüyordum, bilmiyorum ama içimden bir ses Mina'yı merdivenlerden düşmekten kurtarınca ona aşık olmuştu diyor.

Olay birkaç ay önce yaşanmıştı. Mina, aceleyle merdivenleri inerken alt sınıflardan bir çocuğun ayağına takılmıştı yanlışlıkla. Biz o esnada merdivenleri çıkıyorduk ve Taehyung, üzerine doğru son sürat uçan bu kızı kuvvetli refleksleri sayesinde anında tutmuştu.

Onu "Bugün füze tarafından uyandın heralde, böyle uçtuğuna göre!" diyerek terslese de bence Taehyung ondan hoşlanmıştı.

Taehyung ben Mina'dan bahsedince konuyu kapatıyordu ama kesinlikle utanmaması gerektiğini ona söyleyecektim.

Biz kafeye girerken Hoseok cam kenarı bir köşede oturmuş pencereden dışarıyı izliyordu. Yanına yaklaştığımız da bizi fark etti.

"Sunyeon, hoş geldin. Ve sen..." dedi ve Taehyung'a baktı.

"Merhaba ben Kim Taehyung." dedi ve eğildi.

Hoseok sırıttı. "Ha sen şu şövalyesin."

Taehyung anlamazca baktı. Hoseok elini havada salladı. "Namjoon senden bahsetti de. Sunyeon ve siz çok yakınmışsınız falan."

Taehyung gülümsemeye çalıştı. Abimin insanlara onu şövalyem olarak tanıtması içten içe hoşuna gitmişti biliyordum.

Ben de güldüm. Sonra masaya oturduk.

Taehyung telefonunda oynarken biz de Hoseok'la iki saatlik matematik çalışmasına başladık. Bugün Cuma'ydı ve sonraki buluşma Pazar'dı.

İki saat beyin yakan bir çalışma maratonundan sonra beyin loblarım buharlaşıp özgürlüklerini ilan etmedikleri için şükrettim.

Matematk dehasıydı ve ben ona yetişmekte zorlanıyordum.

Hoseok kitabın kapağını kapatırken "Daha uzun oturmak isterdim ama ev arkadaşım Jimin bugün biraz hasta. Onunla ilgilenmem gerek." dediğinde hep beraber ayaklandık.

Endişeyle döndüm. "Çok mu kötü?"

Yüzü düştü. "Aslında fena değil. İyileşti sayılır. Sadece yemek yemiyor."