" စက္မီးသ်ွင္ !! "
သူမတို႔ေနာက္ကထြက္ေပၚလာတဲ့အသံတစ္သံ ခက္ထန္တယ္လည္းမဟုတ္စိုးရိမ္ျခင္းလည္းမဟုတ္တဲ့အသံပိုင္ရွင္က တည္ျငိမ္လြန္းသာမကေအးစက္ျခင္းပါေရာယွက္ေနတဲ့ ေလ်ွာက္လာရာလမ္းတစ္ေလ်ွာက္ေရခဲပြင့္တို႔ခင္းတတ္သူ အျပာေရာင္ဂါဝန္နဲ႔ဝတ္႐ုံကိုျခံဳလႊမ္းသူ ေအးစက္ျပီးရက္စက္တဲ့သရဖူအရွင္မ ေရခဲနတ္ဘုရားမနွင္းပြင့္သ်ွန္..... ေလ်ွာက္လာတဲ့ေျခလွမ္းေတြကေက်ာ့ရွင္းမႈအျပည့္ လက္တစ္ခ်က္ေဝွ႔အယမ္းမွာ သြယ္လ်တဲ့လက္ေခ်ာင္းေတြကတစ္ဆင့္လွပတဲ့နွင္းမႈန္ေတြက စက္မီးသ်ွင္ရဲ႕မီးေတာက္ဆီေရာက္ကာေအးစက္ေစခဲ့သည္.....။
မီးညႊန္႔သာတက္ေနေသာ္လည္း နွင္းပြင့္သ်ွန္ရဲ႕ေရခဲအစြမ္းေၾကာင့္ အနားသို႔ကပ္သည့္တိုင္ပူေလာင္ျခင္းမရွိေအးျမေနသည္.....။ ထို႔ေၾကာင့္မီးေတာက္နားထိေတးသံသာကပ္ၾကည့္မိသည္ ဒါေပမယ့္ထိုေနရာ၌ေျမနတ္ဘုရားမအရိပ္ေယာင္ကိုမေတြ႕..... ဒါေပမယ့္အားလံုးကအထူးဆန္းလုပ္ျပီးမအ့ံၾသသလို ေျမသုန္လႊာကိုလည္းစိတ္မပူခဲ့.....။ ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ့ သူမတို႔လိုနတ္ဘုရားမေတြအဖို႔ေသျခင္းဆိုတာအိပ္မက္တစ္ခုလိုအရာ အၾကိမ္တစ္သန္းမွာတစ္ၾကိမ္ေတာင္မျဖစ္နိုင္တဲ့ကိစၥဆိုေတာ့ ေျမသုန္လႊာဒဏ္ရာမရလို႔သာပုန္းေနျခင္းမို႔ သူမတို႔လွည့္ျပန္ဖို႔သာလုပ္ေနၾကသည္.....။
" ဒါေလာက္ေလးနဲ႔ ထိတ္လန္႔စရာလား စက္မီးသ်ွင္..... "
" ထိတ္လန္႔တာမဟုတ္ပါဘူး..... ငါ့ေၾကာင့္ဒဏ္ရာရတာမလိုလားလို႔ "
" အင္းပါ ထားပါေတာ့..... "
" ေျမသုန္လႊာ..... ပုန္းေနတာေတာ္သင့္ျပီ !!..... ျပီးရင္ေမွာင္ရိပ္ပ်ိဳဆီလာခဲ့ "
နွင္းပြင့္သ်ွန္ကေတာ့ အမိန္႔ဆန္ဆန္စကားတစ္ခြန္းေျပာျပီး လႊာထပ္မိုရ္ေတာအုပ္ကထြက္လာခဲ့သည္ သူမေနာက္မွာေတာ့ စက္မီးသ်ွင္ကေရခဲပြင့္ေတြကိုေရွာင္ရွားရင္း မဟူရာအဆင္းရွိတဲ့ေမွာ္စံအိမ္ဆီဦးတည္လိုက္သည္.....။
ဂ်ေလာက္.....!!
ေက်ာက္တံုးတစ္ခုကြဲဟလာျပီး ထိုထဲထြက္လာတဲ့ျဖဴ လႊလႊဝတ္႐ုံကိုဆင္ျမန္းထားသူေျမသုန္လႊာက ေပက်ံေနတဲ့ေျမမႈန္အစနေတြကိုလက္ေခ်ာင္းေလးကစား႐ုံနဲ႔ သန္႔ရွင္းသြားေအာင္လုပ္သူဆိုေတာ့ သူမအတြက္ထိုအရာကအပန္းၾကီးစရာမဟုတ္ အခုသူမအခက္ေတြ႕ေနတာတစ္ခုတည္းသာ ထိုအရာကလႊာထပ္မိုရ္ေတာအုပ္အျပင္ကိုေျခလွမ္းရမည့္ကိစၥပင္.....။
သူမဒီေတာအုပ္အျပင္ထြက္ရမွာကို အင္မတန္မွမုန္းတီးသူ ျဖစ္နိုင္ရင္ေအးေဆးသာေနခ်င္တာ ဒီလိုအရာေတြထဲဝင္မ႐ႈပ္ခ်င္သလို အ႐ႈပ္ထုပ္ေတြၾကားလည္းဝင္မပါေအာင္ေရွာင္ေနတတ္သူ ဒီကမာၻမွာေျမအရွင္မကသူမတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ တျခားေသာအရွင္သခင္ေတြလည္းရွိေသးသည္မို႔ သူမတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္သည္ေျပာလည္းခံယူလိုက္မည္ ဒီလိုမ႐ႈပ္မရွင္းေတြထဲဝင္မပါပဲသီးသန္႔ေနေနသည္မွာ လူသားကမာၻေပါင္းအၾကိမ္ေရနွစ္ေထာင္ခန္႔ရွိျပီ.....။
အခုမွထူးထူးဆန္းဆန္းလာလုပ္ေနသည္ကို သူမလက္ပါမိတာမွားတယ္လို႔မထင္မိခဲ့ ေျမသုန္လႊာဆိုတဲ့သူမက ထိုကဲ့သို႔ကန္႔လန္႔တိုက္တဲ့နတ္ဘုရားမတစ္ပါး စာနာစိတ္ေတြမ်ွတျခင္းဆိုတာေတြမသိခ်င္ သူမမွန္တယ္ထင္ရင္လုပ္လိုက္သည္ခ်ည္းသာ.....။ ဒါေပမယ့္အခုတစ္ခါေတာ့မျငင္းသင့္ေတာ့ဘူးလို႔ သူမစိတ္ထဲေျပာေနသလိုပါလား ဘာလို႔ပါလိမ့္..... ဒီအထိပါပဲ သူမေတြးေတာျခင္းဆိုတာ ထိုမ်ွေလာက္သာဒီ့ထက္မပိုခဲ့ ေခါင္း႐ႈပ္စရာေတြကိုလည္းၾကာၾကာမေတြးတတ္တဲ့သူမအက်င့္ေၾကာင့္ပဲလား အခုလည္းသူမစီးေတာ္လင္းယုန္နဲ႔ျခေသၤ့စပ္ Griffinဆိုတဲ့ေမွာ္ဝင္သတၲဝါေလးကိုဆင့္ေခၚကာ ေလဟုန္စီးရင္းအေပၚစီးျမင္ကြင္းကိုတစိမ့္စိမ္ၾကည့္ရင္း မ်က္လံုးတို႔မိွတ္ကာေလအလ်င္ကိုလက္ဆန္႔တန္းရင္းခံစားေနလိုက္သည္.....။
" ဒီလိုေလဟုန္မစီးရတာၾကာပါလား..... နွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာမကေတာ့ဘူးပဲ..... ဟြန္း ေပ်ာ္ဖို႔ေတာ့ေကာင္းသလိုပဲ "
သူမထိုမ်ွသာေျပာျပီး ေလမွာလြင့္ေနရတဲ့အရသာကိုဆက္ခံစားေနသည္.....။ ေလထဲလြင့္ေနတဲ့သူမဝတ္႐ုံကတလူလူနဲ႔သာ သူမအလွကိုေငးေနတဲ့တျခားေသာကိုယ္ပိုင္ေမွာ္ဝင္သတၲဝါကိုစီးရင္း ေလဟုန္ထက္ပ်ံဝဲပညာစမ္းေနတဲ့နတ္ဘုရားေတြကေတာ့ တိုက္ေနတဲ့တိုက္ပြဲကိုေတာင္ရပ္တန္႔မိတဲ့အထိ သူမအလွမွာနစ္ေျမာေနၾကသည္.....။
" သူမကဘယ္သူလဲ..... အရမ္းကိုေခ်ာလွလြန္းတယ္ "
" ဟုတ္တယ္ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးပါလား..... "
" အလြန္တရာမွေခ်ာလြန္းပါတယ္..... "
သူမေနာက္ကစိတ္႐ႈပ္စရာေကာင္းေအာင္ သူမအလွကိုခ်ီးမႊမ္းေနတဲ့စကားသံတို႔ကိုေက်ာ္ကာ ေမွာ္စံအိမ္တစ္ခုရဲ႕ေျမကြက္လပ္သို႔ Griffinကိုဆင္းသက္ေစလိုက္သည္.....။
သိပ္မၾကာခင္မွာ အေမွာင္ရိပ္စံအိမ္လို႔အမည္တပ္ထားတဲ့ ထိုစံအိမ္ရဲ႕အထဲမွ စံအိမ္အရွင္သခင္မထြက္လာသည္.....။ သူမကေတာ့ အေမွာင္ထုတို႔ကိုစိုးမိုးသူ နတ္ဘုရားမေမွာင္ရိပ္ပ်ိဳ..... ခရမ္းဘက္သန္းတဲ့အနက္ေရာင္ဂါဝန္ကို ေပါင္တံတစ္ေလ်ွာက္ေပၚေနေအာင္ခြဲထားတာက ျမင္သူတိုင္းရင္သပ္႐ႈေမာဖြယ္ရာ သို႔ေပမယ့္ေမွာင္ရိပ္ပ်ိဳဆိုတဲ့သူမကေတာ့ ႏူးည့ံသိမ္ေမြ႕တဲ့နတ္ဘုရားမတစ္ပါးမဟုတ္တာခက္သည္.....။
" ျပတ္သားလြန္းတဲ့ ေျမအရွင္မပါလား..... စံအိမ္ထဲဝင္ဦးမလား မဟုတ္လည္း..... "
ေျမကြက္လပ္ကိုလက္ေလးနဲ႔ညြန္ျပရင္း ခရမ္းေရာင္သန္းတဲ့ညိႇဳ႕မ်က္ဝန္းနဲ႔စိုက္ၾကည့္ျပီး ခပ္ဟဟျပံဳးလိုက္ကာ သလြန္တစ္ခုဖန္ဆင္းရင္းထိုင္လိုက္ျပီးမွ.....။
" ဒီမွာပဲစကားဆက္ၾကမလား ေျမအရွင္မ..... "
သူမမာနကိုထိသေယာင္ေယာင္စကားေၾကာင့္ ထြက္လာတဲ့ေဒါသတို႔ကိုဖံုးကာ မ်က္ခံုးတစ္ခ်က္ပင့္ၾကည့္လိုက္သည္.....။ ထိုအၾကည့္ကစိန္ေခၚမႈဆိုတဲ့စူးရွျပင္းထန္တဲ့အၾကည့္.....။
" ဟားဟာဟား..... စိတ္ေလ်ွာ့ပါ ေျမအရွင္မ..... ၾကားထားတဲ့သတင္းေတြက အေပၚယံေတြမဟုတ္ဘူးပဲ..... "
" ထိုင္ပါဦး..... "
စကားတေျပာေျပာနဲ႔ လက္ေလးတစ္ခ်က္အေဝွ႔မွာ သလြန္တစ္ခုဖန္ဆင္းလိုက္ျပီး ေျမသုန္လႊာကိုထိုင္ေစလိုက္သည္.....။
ေမွာင္ရိပ္ပ်ိဳကထိုသို႔ဧည့္ဝတ္ျပဳေတာ့ သူမကေရာ?? သူမကေတာ့ထံုးစံအတိုင္း ျပဳမူေနက်အမူယာတစ္ခုလို ဝတ္႐ုံစကိုဆြဲလွည့္လိုက္သည္ ျပီးမွသလြန္ထက္ေျခခ်ိတ္ကာထိုင္လိုက္၏.....။
တျခားေသာနတ္ဘုရားမေတြလည္း သိပ္မၾကာခင္ေရာက္လာၾကသည္ ေမွာင္ရိပ္ပ်ိဳကေတာ့အိမ္ရွင္တို႔ထံုးစံအတိုင္း ေနရာထိုင္ခင္းအျဖစ္သလြန္ေတြကိုဖန္ဆင္းေပးေနသည္.....။ ေရာက္လာၾကတဲ့နတ္ဘုရားမေတြကလည္း သူတို႔ေနရာေတြမွာထိုင္လိုက္ၾကသည္.....။
ေျမသုန္လႊာကေတာ့ ဘာကိစၥမို႔ဒီလိုစု႐ုံးေနတာလဲတစ္ခ်က္ေတြးရင္း ထိုင္ေနၾကတဲ့နတ္ဘုရားမေတြကို ေျခခ်ိတ္ထိုင္ရင္းအကဲခတ္ေနလိုက္၏.....။ ထိုထဲတြင္သူမနဲ႔ေစာေစာကခိုက္ရန္ျဖစ္ထားၾကတဲ့ သူမလိုပဲျဖဴ လႊလႊဝတ္႐ုံရွည္နဲ႔ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ဂီတသံေတြဖန္ဆင္းသူ သဘာဝအသံနတ္ဘုရားမ ေတးသံသာ နဲ႔ ေလမုန္တိုင္းကိုေတာင္ဆင့္ေခၚနိုင္တဲ့ ၾကင္ယာေတာ္ ေလနတ္ဘုရားမ ေလေျပေသြး..... သူမ်ားနဲ႔မတူအားလံုးထဲမွာထင္းေနတဲ့ အနက္ေရာင္ဂါဝန္ကိုမွအေပၚကေနဝတ္႐ုံနီကိုေရွ႕ခြဲဝတ္ထားျပီး နီရဲလြန္းတဲ့မ်က္ဝန္းနဲ႔ ပူျပင္းေလာင္ကြ်မ္းျခင္းအရွင္မ မီးနတ္ဘုရားမ စက္မီးသ်ွင္..... ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့ဆန္႔က်င္ဖက္တစ္ေယာက္က နွင္းပြင့္တို႔နဲ႔ျပီးတဲ့အျပာေရာင္ဂါဝန္နဲ႔ဝတ္႐ုံကိုျခံဳလႊမ္းထားကာ မ်က္ဝန္းျပာလြင္လြင္နဲ႔ ေအးစက္ျခင္းအရွင္မ ေရခဲနတ္ဘုရားမ နွင္းပြင့္သ်ွန္.....။
တျခားတစ္ဖက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမနဲ႔မ်က္ေစာင္းထိုးေလာက္မွာထိုင္ေနတဲ့ ပန္းေဖ်ာ့နဲ႔အစိမ္းေဖ်ာ့ကိုေရာယွက္ထားတဲ့ဂါဝန္ကိုဆင္ျမန္းျပီး ဝတ္႐ုံျဖဴ ျခံဳကာယုန္ျဖဴ တစ္ေကာင္ကိုပိုက္ထားေလ့ရွိတဲ့ သစ္ပင္ပန္းမန္အရွင္မ ေတာအုပ္နတ္ဘုရားမ စိမ္းညိႇဳ႕လြင္..... ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေငြေရာင္ဝတ္႐ုံနဲ႔ စာလံုးကိုဖန္ဆင္းတဲ့ စာေပနတ္ဘုရားမ ကဗ်ာျဖဴ ..... အခုထိုင္ေနတဲ့ေနရာမွာ တစ္ပါးတည္းေသာတည္းေသာနတ္ဘုရားျဖစ္တဲ့ လယ္ယာေတြကိုျဖစ္ထြန္းေစသူ သဘာဝနတ္ဘုရား သာလြန္သ်ွံကေတာ့ အညိဳေရာင္ဝတ္႐ုံကိုေခါင္းထက္မျခံဳပဲ နဖူး၌ေရႊၾကိဳးကိုဆင္ျမန္းထားသည္.... သူ႔ညီမျဖစ္တဲ့ မိုးတို႔ကိုရြာသြန္းေစသူ မိုးနတ္ဘုရားမ မိုးစက္ခန္ကလည္း မိုးျပာေရာင္အနားသတ္ထားတဲ့ ဂါဝန္ျဖဴ ကိုဆင္ျမန္းရင္း လက္ပိုက္ကာထိုင္ေန၏.....။
သူမေရွ႕တည့္တည့္မွာထိုင္ေနတဲ့ နတ္ဘုရားမသံုးပါးကေတာ့ အျဖဴ အနားသတ္ဝတ္႐ုံနီနဲ႔ အလွတရားနတ္ဘုရားမ သက္တန္႔ျခား..... ၾကည္လင္ေတာက္ပတဲ့အျပံဳးနဲ႔ ေငြေရာင္လက္ပတ္ ေခါင္းပတ္နဲ႔ အျဖဴ ေရာင္ျခံဳလႊာအျဖဴ ေရာင္ဂါဝန္နဲ႔ လင္းသစ္စ..... ဝတ္႐ုံေရာဂါဝန္ပါအစိမ္းေရာင္ယွက္ေနတဲ့အျပင္ မ်က္ဝန္းကပါစိမ္းျပာေနတဲ့ ေဆးနတ္ဘုရားမ သက္ဆက္သ်ွိဳင္း..... ဟူး မ်ားလိုက္တဲ့အရွင္သခင္ေတြ သူမအေတြးမဆံုးခင္ျငိမ္သက္ေနတဲ့ေနရာကိုဝင္လာသူသံုးေယာက္ေၾကာင့္ မ်က္ခံုးခပ္သာသာေလးပင့္လိုက္မိသည္.....။
" ဒီပြဲကသာမန္မဟုတ္ဘူးပဲ..... "
သူမစကားဆိုလိုက္ေတာ့ ေမွာင္ရိပ္ပ်ိဳရယ္႐ုံရယ္လိုက္သည္.....။ သူမကေတာ့ အျပာေရာင္ခ်ပ္ဝတ္နဲ႔ ပင္လယ္နဲ႔သမုဒၶရာ နတ္ဘုရား လိႈင္းအာဏာနဲ႔ သူ႔ညီမတစ္ျဖစ္လည္း ေရတို႔ရဲ႕အရွင္မ လိႈင္းေရဆန္တို႔ကိုတစ္လွည့္ သူတို႔ေမာင္နွမနဲ႔ပါလာတဲ့ ေအးစက္တဲ့မ်က္နွာေပးနဲ႔ အဝါေရာင္ခ်ပ္ဝတ္နဲ႔ မိုးၾကိဳးနတ္ဘုရားမ တိမ္တလႊာကိုတစ္လွည့္ၾကည့္မိသည္.....။
တိုက္ပြဲတစ္ခုကျပန္လာတာေသခ်ာသည္.....။ သိပ္မၾကာ သူမအေတြးကိုမွန္ေၾကာင္း မိုးၾကိဳးနတ္ဘုရားမကသက္ေသထူလိုက္၏.....။
" သ်ွိဳင္း..... ႏြယ္ နဲ႔ မႈန္တို႔ ဒဏ္ရာရလာတယ္..... လာကုေပးဦး "
တိမ္တလႊာေျပာလိုက္တဲ့ ႏြယ္နဲ႔မႈန္ဆိုတာ လ်ွပ္စီးနတ္ဘုရားမ လ်ွပ္ပန္းႏြယ္ နဲ႔ တိမ္တိုက္ကိုဖန္ဆင္းတဲ့ ရာသီဥတုနတ္ဘုရားမ မိုးသားမႈန္ကိုေျပာျခင္းမွန္း ေျမသုန္လႊာသိေလသည္.....။
" ေမွာင္ရိပ္ပ်ိဳ..... အခုေတြ႕ဆံုပြဲကအေရးမၾကီးရင္ သ်ွိဳင္းကိုခဏေခၚသြားမယ္..... "
ေမွာင္ရိပ္ပ်ိဳဘာမွျပန္မေျပာရေသး အမိန္႔ဆန္တဲ့ေတာင္းဆိုမႈအျပီးမွာ ေဆးနတ္ဘုရားမေလး သက္ဆက္သ်ွိဳင္းကေတာ့ တိမ္တလႊာဆြဲေခၚရာပါသြားေလျပီ.....။
ပုခံုးနွစ္ဖက္တြန္႔ျပလိုက္တဲ့ အျမႊာနတ္ဘုရား နတ္ဘုရားမနွစ္ပါးအတြက္ ေမွာင္ရိပ္ပ်ိဳ သလြန္ေတြဖန္ဆင္းေပးလိုက္သည္.....။ ျပီးေတာ့ အားလံုးကိုတစ္ခ်က္ေဝ့ၾကည့္လိုက္ျပီး ေမွာင္ရိပ္ပ်ိဳ လက္ေအာက္ကတပည့္မတစ္ေယာက္ကိုအခ်က္ျပလိုက္ကာ စကားတစ္ခြန္းဆိုလိုက္သည္.....။
" အားလံုးကိုေခၚရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့..... အခုထြက္လာတဲ့မိန္းကေလးေၾကာင့္ပါပဲ "
ေမွာင္ရိပ္ပ်ိဳ ညႊန္ျပရာကို အားလံုးအၾကည့္ေတြေရာက္ေသာ္လည္း ေျမသုန္လႊာကေတာ့ေစာင္းငဲ့လို႔ပင္မၾကည့္ ဒါေပမယ့္သူမအေနာက္ကစီးေတာ္ေလး Griffinရဲ႕ လႈပ္ရွားလာတဲ့အျပဳအမူေၾကာင့္ Griffinၾကည့္ရာလိုက္ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့.....။
လွပလြန္းတဲ့သူမက လက္မွာတုပ္ေနွာင္ခံထားရတဲ့ အေမွာင္ၾကိဳးထံုးေၾကာင့္ ေၾကာက္ရြံ႕ေနတာကလြဲရင္ သူမမ်က္နွာေလးက ေျမသုန္လႊာကိုမွင္သက္ေစသြားသည္.....။
" ေျမသုန္လႊာ..... ေျမသုန္လႊာ !!! "
...............................................................
KAMU SEDANG MEMBACA
လွမ်းတယ်ဧကရီ ( Z + U ) ©
Fantasiဘဝချင်းမတူတဲ့နတ်ဘုရားမတစ်ပါးနဲ့ချစ်ကြိုးသွယ်ခဲ့တဲ့ လူသားမိန်းကလေးဧကရီ.....
