ပန္းခင္းအလယ္ ေပ်ာ္ျမဴ းေနတဲ့သူမကို ေငးေမာၾကည့္ရင္း သူ႔ဆီပါအေပ်ာ္ေတြကူးစက္လာတာမို႔ ေျမသုန္လႊာျပံဳးလိုက္ရင္း အလွဆံုးပန္းတစ္ပြင့္ကိုခူးကာ သူမဆံႏြယ္ထက္ပန္ေစလိုက္၏.....။ ဧကရီကေတာ့လိပ္ျပာဖမ္းေနရာက အ့ံအားသင့္ျပီးလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နီးကပ္သြားတဲ့မ်က္နွာနွစ္ခု..... တစ္ေယာက္အသက္႐ႈတာကို တစ္ေယာက္ကသိတဲ့အထိနီးကပ္လ်က္.....။
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္း မ်က္နွာကိုလာထိေနတဲ့ ေျမသုန္လႊာနွာဖ်ားကေလေၾကာင့္ အသက္႐ႈဖို႔ပင္ေမ့ေနတဲ့ ဧကရီ..... မ်က္နွာကိုအလ်င္အျမန္ငံု႔လိုက္ေတာ့ ေျမသုန္လႊာရင္ခြင္ထဲေရာက္မတက္ျဖစ္သြား၍ မ်က္နွာေတြထူပူလာကာ ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးလည္း ဝုန္းဒိုင္းၾကဲလ်က္.....။
ဘာလို႔ရင္ေတြခုန္ေနတာလဲ??..... ငါ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေမးခြန္းထုတ္ရင္း အေျဖရွာေနေပမယ့္ ထိန္းခ်ဳပ္မရေအာင္ခုန္ေနတဲ့ နွလံုးသားကေတာ့ ခုန္ေနျမဲခုန္ေနဆဲပင္.....။ အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနရင္း ပုခံုးေပၚေရာက္လာတဲ့လက္ေၾကာင့္ သူမေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေနေရာင္ေအာက္မွာေတာက္ပေနတဲ့ ေျမသုန္လႊာမ်က္နွာမွာ လွပတဲ့အျပံဳးတစ္ပြင့္..... အဆမတန္ခုန္ေနတဲ့ရင္ကို လက္နဲ႔အသာဖိကာ ထိုအျပံဳးကိုေငးၾကည့္ေနမိတဲ့ သူမက႐ူးေနတာမ်ားလား.....။
" ဖယ္ေပး..... ဖယ္ေပး ေသမ်ိဳးမေလး..... ေနရခက္တယ္ "
ေျမသုန္လႊာဆိုသည္မွာလည္း စကားကိုေကာင္းေအာင္မေျပာတတ္တဲ့ နတ္ဘုရားမတစ္ပါး..... တစ္ဖက္ကခံစားခ်က္ကို ထည့္မေတြးမစဥ္းစားတတ္တဲ့ နတ္ဘုရားမဆိုေတာ့..... သူမေျပာလိုက္တဲ့စကားက တစ္ဖက္သူအေပၚေျပာသင့္လား မေျပာသင့္လားဆိုတာ စိတ္ထဲဘယ္ေတာ့မွမေတြး အခုလည္းသူမစကားေၾကာင့္ ဧကရီမ်က္နွာညိႇဳးေနေလျပီ.....။
လွပတဲ့အျပံဳးေနာက္က ထြက္လာတဲ့စကားတစ္ခြန္း..... ေသမ်ိဳးတဲ့လား?? ဝမ္းနည္းလာတဲ့စိတ္က သူမနဲ႔ေတြ႕ေတာ့မွ ဧကရီအတြက္ျဖစ္တည္လာသလိုပဲ..... မ်က္လႊာကိုခ်ကာ ခုနကရင္ခုန္ေနတဲ့စိတ္ေတြ ေလနဲ႔အတူလြင့္သြားရင္း တိုးဖြတဲ့ေလသံနဲ႔.....။
ESTÁS LEYENDO
လွမ်းတယ်ဧကရီ ( Z + U ) ©
Fantasíaဘဝချင်းမတူတဲ့နတ်ဘုရားမတစ်ပါးနဲ့ချစ်ကြိုးသွယ်ခဲ့တဲ့ လူသားမိန်းကလေးဧကရီ.....
