" နင္ !! လိုက္ခဲ့..... "
အေတာ္ေလးခက္ထန္တဲ့ ေျမနတ္ဘုရားမကို ဧကရီၾကည့္လို႔မရခဲ့..... အခုလည္းလိုက္ခဲ့ဆိုတာ တက္ခိုင္းေနတာက ဘာမွန္းမသိတဲ့သတၲဝါကိုယ္ေပၚကို..... ျမင္ရင္ျမင္ခ်င္းေၾကာက္ေနပါတယ္ဆို အခုအဲသတၲဝါေပၚတက္ရမည္ဆိုေတာ့.....။
" မတက္ဘူးလား !!..... မတက္ရင္ေျခက်င္ေလ်ွာက္လိုက္ခဲ့..... "
ေတြေဝေနတဲ့လူသားမေလးကို ေျမသုန္လႊာေအာ္လိုက္ေတာ့မွ သူမကိုတစ္လွည့္Griffinကိုတစ္လွည့္ၾကည့္ေနရာကေန ဘယ္ကစတက္ရမယ္မသိတုန္ေနတဲ့ထိုမိန္းကေလးကို သူမပဲဆက္ကနဲဆြဲတင္လိုက္ျပီး ေက်ာေနာက္မွထိုင္ေစလိုက္သည္.....။
" ေသခ်ာကိုင္ထား..... က်သြားရင္ အေလာင္းျပန္မေကာက္ဘူး..... "
သူမစီးေတာ္ေလးက အေၾကာင္းသိေတြမို႔ ႏႈတ္ကေျပာစရာမလိုသခင့္စိတ္ထဲကိုသိသည့္အလား ေဝဟင္ထက္ပ်ံတက္သြားသည္.....။ ထိုအခ်ိန္မွာေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိျဖစ္ေနသူက သူမေက်ာေနာက္ကမိန္းကေလး.....။
" အား !!!! ကယ္ၾကပါဦး..... "
ဧကရီေအာ္သံေၾကာင့္ ေဝဟင္ထက္ကနတ္ဘုရားအေပါင္းတို႔ရဲ႕အၾကည့္ေတြက ေျမသုန္လႊာဆီစုျပံဳက်လာသည္.....။ လူသားမေလးေအာ္ေနတာက မသိရင္သူမကညွင္းဆဲထားသလို..... တေအာင့္ၾကာေတာ့အသံတိတ္သြားသည္မို႔ အေနာက္ကိုတစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့.....။
" က်စ္ !! ဒီမိန္းကေလးကေတာ့ကြာ..... "
သူမစီးေတာ္ေလးကို ေျမျပင္သို႔စိုက္ဆင္းေစျပီး ေလထဲမွာတင္ဧကရီကိုလွမ္းဆြဲကာ သူမေရွ႕တြင္ထိုင္ေစလိုက္၏.....။
" က်သြားရင္လည္း က်သြားတယ္ေျပာပါလား.....!!! "
ေၾကာက္လြန္း၍တုန္ေနသည့္ဧကရီ..... ေျမသုန္လႊာရဲ႕ေအးစက္စက္စကားက နားၾကားမ်ားမွားသလားလို႔ေတာင္ထင္မိသည္.....။ လူတစ္ေယာက္လံုးေနာက္မွာထားျပီး ကိုင္ထားဆိုတာဘယ္ကိုင္ရမယ္မေျပာ..... သတၲဝါၾကီးကလည္းအရွိန္နဲ႔ပ်ံေနတာ က်လိုက္မွန္းေတာင္မသိတဲ့ကိုယ့္အျဖစ္ကိုသာသနားေနမိသည္.....။ ဒီနတ္ဘုရားမက စိတ္ေကာင္းမရွိပါလားလို႔လည္း ဧကရီေတြးလိုက္မိ၏.....။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ရင္တေအးေအးနဲ႔ ေဝဟင္ခရီးကေျမျပင္တစ္ခုမွာအဆံုးသတ္မွ ဧကရီသက္ျပင္းခ်ရဲသည္.....။ အေနာက္ကသိုင္းဖက္ထားတဲ့နတ္ဘုရားမလည္း သူမကိုမဆြဲခ်႐ုံတမယ္ ေအာက္ကိုေခၚခ်လာျပီး အေရွ႕ကေနထြက္သြားနွင့္သည္.....။ ဒီလိုၾကည့္ေတာ့လည္း သူမကအလြန္ေခ်ာေမာတဲ့နတ္ဘုရားမတစ္ပါးပါလား..... ဧကရီ႕ခ်ီးမႊမ္းမႈေတြတာရွည္မခံခဲ့ပါ..... ဆက္ကနဲလွည့္ၾကည့္တဲ့အၾကည့္စူးစူးတို႔နဲ႔ ေျပာလိုက္တဲ့စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ ေလထဲလြင့္ပ်ံသြားတဲ့အေကာင္းျမင္မႈေတြ.....။
" ျမန္ျမန္လာခဲ့..... ေသမ်ိဳးေတြက အေတာ္ေနွးေကြးတာပဲ "
ဒီနတ္ဘုရားမက အေတာ္ကိုအေျပာဆိုဆိုးပါလား..... ဧကရီစိတ္ထဲေျပာျပီး ေျမသုန္လႊာကိုအမီလိုက္ေနရသည္..... ေျခလွမ္းက်ဲေတြနဲ႔ျမန္ဆန္တဲ့လမ္းေလ်ွာက္ႏႈန္းေတြက သာမန္လူသားေယာက်ာ္းေတြေတာင္လိုက္မမီေအာင္ ျမန္ဆန္ေနတဲ့သူမကနတ္ဘုရားမတစ္ပါးဆိုတာထက္ အရာရာကိုျပတ္သားျမန္ဆန္တာၾကိဳက္ျပီး စိတ္ကအရင္ေရွ႕ေရာက္တတ္သည့္အက်င့္ေၾကာင့္ေပ ဒီလိုျမန္ေနတာလားဆိုတာသူမကိုယ္တိုင္လည္းမေတြးတတ္ ေသခ်ာတာကေတာ့ေနွးေကြးေနတာကိုသူမအလြန္မုန္းသည္ပင္.....။
သူမေနေနက်ေက်ာက္လႊာေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေျခလွမ္းေတြရပ္လိုက္ကာ အေနာက္ကေနသူမကိုအမီလိုက္ရလို႔ေမာဟိုက္ေနတဲ့ ေသမ်ိဳးမေလးကိုလက္ပိုက္ေစာင့္ေနလိုက္သည္.....။
" ေသမ်ိဳးမေလး ေနွးတိေနွးတံုနဲ႔လုပ္မေနနဲ႔..... ျမန္ျမန္လာခဲ့ "
သူမရဲ႕ညင္သာေပ်ာ့ေျပာင္းမႈမရွိတဲ့စကားသံနဲ႔ လက္တစ္ဖက္ကိုကမ္းေပးလိုက္တာက ဧကရီ႕ဆီ..... ဒီတစ္ခါဘာလုပ္ဦးမလဲဆိုတဲ့အေတြးမဆံုးခင္ ေက်ာက္လႊာေဘးကေခ်ာက္နက္ထဲဧကရီကိုဆြဲကာခုန္ခ်သြား၏.....။
ေျမသုန္လႊာေၾကာင့္ ဧကရီေအာ္ဖို႔ပင္ေမ့ေလ်ာ့သြားေအာင္ ေၾကာက္သြားမိ၏.....။ နက္႐ႈိင္းတဲ့ေခ်ာက္ကေနခုန္ခ်အျပီးမွာ လွပတဲ့ပန္းခင္းေတြမ်က္စိတစ္ဆံုးျမင္ရတဲ့ေျမျပင္ကိုဆင္းသက္လာမွန္း ပတ္ဝန္းက်င္ကိုၾကည့္လိုက္တာနဲ႔သိေပမယ့္ ေခ်ာက္လို႔ထင္တဲ့ေနရာက အလြန္သာယာလွပေနတာက ဧကရီကိုမွင္သက္သြားေစသည္.....။
" ဒီေန႔ကစျပီး ငါ့စံအိမ္မွာေနရမယ္..... အခန္းကေတာ့သီးသန္႔ရယ္မရွိဘူး..... ေတြ႕တဲ့ေနရာဝင္အိပ္လိုက္ "
ဟင္း ဘာစကားၾကီးလဲ..... ဧကရီစိတ္ထဲကသာေျပာလိုက္ပါသည္.....။
စံအိမ္ဆိုတဲ့ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ အလြန္တရာၾကီးမားပါသည္ ဒါကိုေတြ႕ရာဝင္အိပ္လို႔ေျပာတာ ဒီနတ္ဘုရားမ႐ူးေနလို႔လား..... စံအိမ္ေဘးမွာေတာ့ ခုနကသတၲဝါၾကီးေခြေခြေလးအိပ္ေနသည္.....။
...............................................................
" ဟိုလူသားမေလး ေျမသုန္လႊာဆီမွာအဆင္ေျပပါ့မလား..... ဟိုကစိတ္မထင္ရင္..... "

BẠN ĐANG ĐỌC
လွမ်းတယ်ဧကရီ ( Z + U ) ©
Viễn tưởngဘဝချင်းမတူတဲ့နတ်ဘုရားမတစ်ပါးနဲ့ချစ်ကြိုးသွယ်ခဲ့တဲ့ လူသားမိန်းကလေးဧကရီ.....