တိမ္တလႊာကိုသာရွာေတြ႕ဖို႔အာ႐ုံေရာက္ေနတဲ့ သက္ဆက္သ်ွိဳင္းဆီ တည့္တည့္လာေနတဲ့ လူ႔ဘီလူးပစ္လႊတ္လိုက္တဲ့ေတာင္တစ္လံုး.....။
သက္ဆက္သ်ွိဳင္း သတိထားမိခ်ိန္မွာ ေရွာင္ဖို႔ရာမလြဲေတာ့ သြားျပီလို႔သာသူမေတြးလိုက္ရင္း သနားစရာေကာင္းတဲ့စြမ္းအားမၾကီးတဲ့ေဆးငွက္ေလးကို သူမငံု႔ၾကည့္ကာေခါင္းပြတ္ေပးလိုက္ရင္း မ်က္လံုးတို႔ကိုစံုမိွတ္လိုက္လ်က္.....။
ဂ်ိန္း !!.....။
က်ယ္ေလာင္တဲ့မိုးၾကိဳးသံတစ္ခု သက္ဆက္သ်ွိဳင္းၾကားလိုက္ျပီး မ်က္လံုးတို႔ဖြင့္လိုက္ေတာ့ သူမကိုေက်ာေပးကာရပ္ေနတဲ့ပံုရိပ္တစ္ခု.....။ နတ္ဘုရားမတစ္ပါးလို႔ဆိုရင္မွန္လိမ့္မည္ ျပီးေတာ့ ထိုနတ္ဘုရားမဆိုသူက ေနာက္ေက်ာပဲျမင္ရေတာင္ ဘယ္သူလဲဆိုတာသိေနသည္ဆိုရင္.....။
" တိမ္တလႊာ ! "
တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ အမည္ေခၚလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ပါသည္ ထိုတစ္စံုတစ္ေယာက္ကလည္း သူမအျမင္ခ်င္ဆံုးသူျဖစ္ေနသည္ သို႔ေပမယ့္ ဘာကိစၥေၾကာင့္ တိုက္ပြဲနယ္ေျမဆီေရာက္ေနခဲ့သည္ကို တိမ္တလႊာမေတြးတတ္ပါ.....။
ထိုေၾကာင့္လည္း သက္ဆက္သ်ွိဳင္းကိုေမးဖို႔ေတြးလိုက္၏.....။
" ေဆးနတ္ဘုရားမက ဘာကိစၥရွိလို႔ "
" အဲဒါက အဲဒါက..... "
သက္ဆက္သ်ွိဳင္း ဘာျပန္ေျဖရမယ္မသိေတာ့ ၾကားထားတဲ့သတင္းပဲမွားေနသလား ေပ်ာက္ဖို႔ေနေနသာသာ ဒဏ္ရာေတြလည္းမရေနပါ.....။
ဘာျပန္ေျဖရင္ေကာင္းမလဲစဥ္းစားရင္း ဇာမဏီကဲ့သို႔အျမီႇးရွည္ရွည္ရွိတဲ့ မ်က္လံုးဝါဝါနဲ႔မိုးၾကိဳးငွက္ရဲ႕ေက်ာျပင္ေပၚ တိမ္တလႊာရဲ႕ပုခံုးကိုမီွထားတဲ့ ေမ့ေျမာေနတဲ့နတ္ဘုရားမတစ္ပါးကိုေတြ႕လိုက္၏
" သူမက ဘယ္သူလဲ !! "
အ့ံၾသျခင္းနဲ႔ေမးလိုက္ေတာ့ တိမ္တလႊာက သူမပုခံုးကိုမီွေစျပီးထိန္းထားရတဲ့ နတ္ဘုရားမကိုငံု႔ၾကည့္ျပီး.....။
" မိုးၾကိဳးနတ္ဘုရားမေလ "
ဂ်ိန္း !!.....။
ထိုခ်ိန္ ရန္သူဘက္ကပစ္လာတဲ့ သစ္ပင္အၾကီးစားကို မိုးၾကိဳးနဲ႔ပစ္ခြင္းေနတဲ့ တိမ္တလႊာကိုၾကည့္ေနတဲ့ သက္ဆက္သ်ွိဳင္းကေတာ့ ထိုမိုးၾကိဳး သူမေခါင္းကိုသာထိမွန္သြားသလိုထင္လိုက္မိသည္.....။
ထိုသို႔ထင္ရျခင္းက နတ္စစ္သည္မေလးစကားကို သူမေသခ်ာနားမေထာင္ျဖစ္ခဲ့ ဘယ္နတ္ဘုရားမလည္းေမးခဲ့သင့္တာကို သူမေလာက္လြဲတာသူမပဲရွိေလာက္မည္ထင္သည္.....။
" ဒီမွာ ဒီမွာ !!! "
သူမကိုေခၚေနမွန္း အခုမွသတိထားမိ၍ ေခါင္းေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္.....။
" သူ႔ကိုေဆးကုေပးထားပါလား "
" အဆံုးမဲ့ကမာၻကိုျပန္ဖို႔ ေမွာ္ဝင္ေပါက္ေခၚလို႔မရဘူး ရန္သူေတြမ်ားလြန္းတယ္ အရွင္မ "
" တပ္ျပန္စုထားလိုက္ ငါတို႔ဆီမွာေဆးနတ္ဘုရားမေရာက္ေနျပီ ေနာက္တန္းမွာဒဏ္ရာရတဲ့နတ္စစ္သည္ေတြေနခဲ့ "
" ျပီးေတာ့ ဒီနတ္ဘုရားမေလးကိုေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ သင့္တပ္ေတြေနခဲ့ပါ "
" ဒါေပမယ့္ အရွင္မက "
" အတြန္႔မတက္နဲ႔ !! သူမကအားလံုးကိုကုေပးရမယ့္သူ အဲဒါေၾကာင့္အေရးၾကီးတယ္..... ငါ ျပန္လာလို႔ သူမတစ္ခုခုျဖစ္တယ္ၾကားရင္ အားလံုးအျပစ္ေပးခံရမယ္ "
" ဆက္မေမးနဲ႔ေတာ့ တပ္မွဴ း "
မိုးၾကိဳးနတ္ဘုရားမကို သူမေဆးငွက္ေက်ာေပၚလႊဲေပးျပီး ေဆးကုဖို႔ေျပာေနတဲ့တိမ္တလႊာကို သူမျပန္ေျဖမလို႔လုပ္ေတာ့ နတ္စစ္သည္တပ္မွဴ းမေလးရဲ႕ တိုက္ပြဲအေျခအေနအစီရင္ခံေနေသာေၾကာင့္ သူမဆိတ္ဆိတ္သာေနလိုက္မိသည္.....။
ထို႔ေနာက္ တိမ္တလႊာနဲ႔တပ္မွဴ းမေလးတို႔ အခ်င္းခ်င္းေျပာေနရင္းမွ အနည္းငယ္ခက္ထန္သြားတဲ့တိမ္တလႊာမ်က္နွာကို သူမေတြ႕လိုက္ရသည္ တပ္မွဴ းမွာလည္းမ်က္နွာပ်က္ယြင္းေနလ်က္.....။
တစ္ခုခုဆက္ေျပာဖို႔လုပ္တဲ့တပ္မွဴ းကို ေလသံေအးေအးနဲ႔ဟန္႔လိုက္ျပီး နတ္ဆိုးေတြအမ်ားဆံုးစုေဝးတဲ့ေနရာဆီ မိုးၾကိဳးငွက္စီးျပီးတိမ္တလႊာဦးတည္လိုက္သည္.....။
သိပ္မၾကာေသာအခ်ိန္မွာ နတ္ဆိုးတို႔ကိုသုတ္သင္ပစ္လိုက္နိုင္ျပီး ေနာက္တန္းျဖစ္တဲ့ဒဏ္ရာရနတ္စစ္သည္ေတြစခန္းခ်ရာဆီ တိမ္တလႊာတို႔အဖြဲ႕ျပန္လာခဲ့ၾကသည္.....။
ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း တန္ခိုးအရာနဲ႔ျပီးတဲ့ သူမရဲ႕ေဆးကုအေဆာင္ေလးဆီ တိမ္တလႊာဝင္လာခဲ့သည္ အထဲေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ သတိေမ့ေနတဲ့မိုးၾကိဳးနတ္ဘုရားမကို ဒဏ္ရာကုေနတဲ့သက္ဆက္သ်ွိဳင္းကိုျမင္လိုက္ေတာ့ တိမ္တလႊာစိတ္ထဲျပန္ျမင္လာသည္က သူမနွင္လႊတ္လိုက္တဲ့ျမင္ကြင္းတစ္ခု.....။
အေနာက္ျပန္လွည့္ျပီးတိတ္တိတ္ေလးထြက္ဖို႔ ေျခတို႔ကိုလွမ္းလိုက္ေတာ့.....။
ခလြမ္း !.....။
ေဆးရည္အိုးကိုမျမင္ပဲ ခလုတ္မိသြားတဲ့တိမ္တလႊာရယ္ပါ.....။
ဝင္လာတုန္းကျမင္ေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာအရာအားလံုးကိုမျမင္ေတာ့ေအာင္ တိမ္တလႊာစိတ္ထဲကို ပံုရိပ္ကအထပ္ထပ္ျမင္ေယာင္လို႔ေနပါသည္.....။
ေဆးရည္အိုးကြဲသြားတဲ့အသံေၾကာင့္ အေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္မိေတာ့ အရင္ဆံုးျမင္လိုက္တာက.....။
" ဟင္ ! "
တိမ္တလႊာလက္ေမာင္းကဒဏ္ရာကိုပါ.....။
လက္ကအဝတ္စကိုဆြဲျဖဲျပီး ဒဏ္ရာကိုေဆးလိမ္းကာစည္းေပးေနတဲ့ သက္ဆက္သ်ွိဳင္းကိုၾကည့္ရင္း တိမ္တလႊာနႈတ္က ဟင္လို႔ထြက္သြားမိသည္.....။
" တိမ္တ လႊာ..... "
႐ုတ္တရပ္သူမကိုဖက္လိုက္တဲ့တိမ္တလႊာေၾကာင့္ ဒဏ္ရာကိုစည္းေပးေနတဲ့သူမလန္႔သြားျပီး တိမ္တလႊာနာမည္ကိုတိုးညင္းစြာေခၚလိုက္၏.....။
" သဝန္တိုတယ္ သဝန္တိုတယ္လို႔ !! နင္သိလား သ်ွိဳင္း ! "
" တ တလႊာ "
အ့ံၾသစြာသူမကိုနာမည္ေခၚလိုက္ရင္း သူမကိုယ္ကိုတြန္းလိုက္ေတာ့ သက္ဆက္သ်ွိဳင္းကိုအတင္းျပန္ဖက္ထားလိုက္၏.....။
" ခ ဏ ခဏေလး ငါေျပာတာကိုနားေထာင္ေပးပါလား အဲဒါျပီးရင္နင္ၾကိဳက္သလိုဆံုးျဖတ္ ငါေက်နပ္ပါ့မယ္ "
သူမဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ တိမ္တလႊာဖက္ထားတဲ့အတိုင္းျငိမ္ေနမိသည္.....။
" ငါ စာေတြမဖြဲ႕တတ္ဘူး ျပီးေတာ့ကဗ်ာမဆန္ဘူး အျမဲတိုက္ပြဲနဲ႔ပဲအသားက်ေနတယ္ နတ္စစ္သည္တိုင္းကေျပာတယ္ ငါကေသြးေအးရက္စက္တယ္တဲ့ "
" အဲလိုမ်ိဳး ငါက နင္ဆိုတဲ့ ငါ့ဝိညာဥ္ကိုယ္ပြားေလးကို ခ်စ္ေနမိျပီ သ်ွိဳင္း "
သူမလက္ေတြေျဖေလ်ာ့ေပးလိုက္တာေၾကာင့္ သက္ဆက္သ်ွိဳင္း တိမ္တလႊာမ်က္နွာကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္မိသည္ သူမမ်က္နွာကအတည္ေျပာေနပံု.....။
" .......... "
" စည္းမ်ဥ္းခ်ိဳးေဖာက္ရာက်တာငါသိတယ္ ဒါေပမယ့္ ငါ့နွလံုးသားက နင့္ကိုပဲလြမ္းေနတာ ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ..... နင္ကငါ့ဝိညာဥ္လိုပဲ နင္မရွိရင္ငါဆိုတာရွိမွာမဟုတ္ဘူး သ်ွိဳင္း "
" .......... "
" နင္စိတ္ဆိုးသြားျပီလား ေတာင္းပန္ပါတယ္သ်ွိဳင္း ငါ ငါ "
သူမအေရွ႕မွာေျပာခ်င္တာေျပာျပီး တုန္လႈပ္ေနတဲ့တိမ္တလႊာက ခုနကတိုက္ပြဲထဲကတိမ္တလႊာနဲ႔ လားလားမတူေတာ့.....။ သက္ဆက္သ်ွိဳင္း သူမကိုၾကည့္ရင္း နွလံုးသားကလည္း သူမကိုမျငင္းဆန္ခ်င္ေနေတာ့ စိမ္းျပာေနတဲ့မ်က္ဝန္းတို႔က တိမ္တလႊာရဲ႕မ်က္ဝန္းတို႔နဲ႔ဆိုင္ေစလိုက္ျပီး.....။
အသံတိတ္ေသာအေျဖတစ္ခုကို တိမ္တလႊာလက္ခံလိုက္ရ၏ ထိုအေျဖကေတာ့.....။
ထို႔ခ်ိန္မွာကုတင္ထက္ကညိႇဳ႕စက္ကြင္းမ်က္နွာမွာ အျပံဳးတစ္ခုျဖစ္ေပၚသြားသည္ နိုးေနတာၾကာေသာ္လည္း လွပတဲ့ျမင္ကြင္းကိုမေနွာက္ယွက္လို၍ သတိမရခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့သည္မွာ သူမအေရွ႕ကအနမ္းခ်င္းဖလွယ္ေနတဲ့ နတ္ဘုရားမနွစ္ပါးကိုအဆင္ေျပေစခ်င္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ပါ.....။
သူမျပံဳးလိုက္တာကိုယခုထိမည္သူမွမသိခဲ့သလို သူမအနာခံျပီးစီစဥ္လိုက္တာလည္းမည္သူမွမသိခဲ့ပါ သူမတပည့္မေလးနတ္စစ္သည္မေလးတစ္ေယာက္ကလြဲလို႔ေပါ့......။
..............................................................
" အခုလည္း အဲတုန္းကလိုလုပ္လာတာလား တလႊာ !! "
အေပၚကမိုးၾကည့္ေနတဲ့တလႊာကိုသ်ွိဳင္းေမးလိုက္ေတာ့ ရယ္႐ုံရယ္ေနတာကတလႊာပါ
" ေမးေနတယ္ေလ တလႊာ..... မေျဖဘူးေပါ့ေလ "
သ်ွိဳင္းထဖို႔လုပ္ေတာ့ လက္တစ္ဖက္တည္းနဲ႔ျပန္တြန္းခ်လိုက္ရင္း သ်ွိဳင္းႏႈတ္ခမ္းဖူးကိုတလႊာအသာကိုက္လိုက္ျပီး.....။
" ဘယ္လိုထင္လို႔လဲ သ်ွိဳင္း "
သ်ွိဳင္းေျဖရန္လုပ္ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းနားလက္ညိႇဳးနဲ႔ဖိကပ္လိုက္ရင္း.....။
" ႐ႈး..... မေျဖနဲ႔ သ်ွိဳင္း ျငိမ္ျငိမ္ေလး "
တိုးဖြဖြနားနားကပ္ေျပာျပီးသည္နဲ႔ သ်ွိဳင္းႏႈတ္ခမ္းကိုတလႊာနမ္းလိုက္သည္.....။
...............................................................
BẠN ĐANG ĐỌC
လွမ်းတယ်ဧကရီ ( Z + U ) ©
Viễn tưởngဘဝချင်းမတူတဲ့နတ်ဘုရားမတစ်ပါးနဲ့ချစ်ကြိုးသွယ်ခဲ့တဲ့ လူသားမိန်းကလေးဧကရီ.....
