Beğeneceğinizi umarak hikayemi yazmaya başlıyorum :) Vote ve yorumlarınız benim için değerli. Düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim. Şimdiden teşekkürler :)
"Ben senin sevgilin olamam. Olsam olsam buzuna ateş, sonsuzluğuna hiçlik olurum. Ben sana ait olamam. Seni yakıp kavururum."
"Sevgilim ol istemiyorum zaten. Sadece yanımda ol. Ben deniz olayım sen gökyüzü. Hiç buluşamayalım, sana hiç dokunamayayım. Ama rengimi senden alayım hep. Engin maviliğim sana ait olsun, senin eserin olsun. Bende sana ait bir parça bulunsun, tek istediğim bu."
"Peki o halde, sana benim olan neyi vereyim?"
"Kalbinin asla bana ait olamayacağını söylüyorsun. O zaman onu istemiyorum. Ama ruhun, işte o bana ait olabilir. Ben senin ruhunu istiyorum."
Karanlıklarında sahip oldukları her şeyi kaybetmiş iki genç. Cemre, gökyüzünden kor gibi düşüp sadece kendini yakan bir genç kız. Sevgiyi aramayı yıllar önce bırakmış, aşka ve sevgiye inanmayan biri olup çıkmış. Kalbi kullanılmayan kitaplar gibi toz tutmuş, eskimiş artık.
Gece, isminin karanlığı daha o doğmadan içine çekmiş onu. Yüzleşmesi gereken gerçekler öldürmüş onu yavaş yavaş. Kalpsiz bir erkek olup çıkmış o da. Kalbine giden tüm yollar yıkılmış, tüm damarlar ilişiğini kesmiş Gece' yle kalbinin. Geriye sadece o ve karanlığı kalmış.
Peki bu iki genç birbirlerine aşık olmaya kalkarsa ne olur? Mümkün müdür kalpsiz iki insanın sevebilmesi? Belki de bu, kalplerin birbirine dokunmadığı, birbiri için atmadığı tek aşk olur. Bu aşk belki de iki kalbe ait olmaz, bu aşk ruhların aşkı olur...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhların Aşkı
Teen Fiction"Önce içimde yarattığı heyecan yok oldu, şimdi de hayallerim onu kabul etmiyor. Kalbimden de çıkar diye korkuyorum; çünkü bana dair her şey bir bir onun varlığını reddediyor."
