18 ปีที่แล้ว
"แกรม"
"เราเลิกกันเถอะ"
"... ทำไมอะมายด์"
"..."
"โกรธที่เรามาสายใช่ไหม เราขอโทษ"
"เรามัวแต่เล่นบาสจนลืมดูเวลา เราขอโทษ"
"ให้อภัยกันได้ไหมมายด์"
"นะมายด์ เราขอโทษ.."
"เราท้อง!"
"ท้อง?"
"ลูกเรา .. ลูกของเราใช่ไหม"
"555555555555มาเร็วจังอะ"
"ไม่ใช่"
"อะไรไม่ใช่?"
"ลูกในท้องเราไม่ใช่ลูกของแกรม"
"หมายความว่ายังไงมายด์?"
"เรา ... เรามีคนอื่น เราท้องกับคนอื่นที่ไม่ใช่แกรม"
"แต่เราเป็นแฟนกันนะมายด์"
"แต่เรานอกใจแกรมไง!"
"เราแอบมีคนอื่น!"
"และตอนนี้เราก็ท้อง ท้องกับคนอื่นไม่ใช่แกรม!"
"เพราะฉะนั้น"
"เราเลิกกันเถอะ"
"..."
ชีวิตในวัย ม.6 ของทุกคนกำลังทำอะไรกันอยู่ครับ? ไปเรียน เตรียมหามหาวิทยาลัยที่ถูกใจเพื่อสอบเข้า เที่ยวเล่นกับเพื่อน มีความรัก มีแฟน ได้ลองประสบการณ์อย่างว่ากับแฟน คุณว่าแค่นี้มันก็โคตรจะคุ้มและมีความสุขมากๆสำหรับเด็กอายุ18แล้วใช่ไหมครับ ผมก็คิดงั้นแหละ เพราะนี่คือชีวิตประจำวันของผม 'มายด์' คือแฟนของผมเอง เราไม่ได้เรียนโรงเรียนเดียวหรอกครับเพราะผมเรียนโรงเรียนชายล้วนส่วนมายด์เรียนโรงเรียนสหทั่วไป เราบังเอิญเจอกันที่เรียนพิเศษตอน ม.5 คนอะไรไม่รู้โคตรน่ารักเลย ช่วงใกล้จบครอสเรียนผมเลยเข้าไปทักและจีบมายด์จนเราสองคนตกลงคบกัน แม้มายด์จะเรียนอีกที่หนึ่งแต่นั้นไม่ใช่ปัญหาเลย เพราะผมกับมายด์เราแอบเช่าห้องเอาไว้เป็นรังรัก ทุกเสาร์อาทิตย์ถ้าไม่มีอะไรเราก็จะมาอยู่ด้วยกัน ถ้าเป็นวันปกติเราก็นัดเจอที่ตามห้างสรรพสินค้าเดินเล่น หาอะไรกิน แล้วแยกย้ายกลับบ้านเหมือนวัยรุ่นธรรมดาทั่วไป แต่วันนี้ผมมาสายเพราะมัวแต่เล่นบาสเพลินจึงทำให้เลทไปชั่วโมงหนึ่งเต็มๆ เมื่อมาถึงก็เจอกับมายด์ที่หน้าหงิกไปแล้ว ผมรีบขอโทษยกใหญ่เพราะรู้ว่าตัวเองผิดจริงๆแต่สิ่งที่ได้กลับมามันทำเอาผมช็อคไปเลย มายด์ขอเลิกกับผมเพราะท้องกับคนอื่น ...
วินาทีที่ได้รู้เรื่อง ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองควรรู้สึกกับเรื่องที่มายด์บอกเลิก หรือเรื่องที่มายด์มีคนอื่น หรือเรื่องที่มายด์ท้องกับคนอื่นกันแน่ แต่รวมๆแล้วมันก็แปลได้ว่าผมต้องเป็นคนออกไปจากชีวิตมายด์นั้นแหละ หลังจากที่มายด์บอกเลิกผมมายด์รีบโบกแท็กซี่แล้วออกไปจากตรงนั้นทันทีทิ้งให้ผมยืนอึ้งอยู่ตรงนั้นนานเท่าไหร่ก็จำไม่ได้ รู้อีกฟ้ามันก็มืดแล้ว หลังจากวันนั้นมายด์ก็หายไปเลย ผมเองก็เศร้าหมอง ข้าวปลาไม่กิน ไม่เล่นบาสกับเพื่อน ยิ่งเรื่องเรียนยิ่งแล้วใหญ่ไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้นครับ ทุกอย่างมันพังไปหมด จนกระทั้งถึงวันเสาร์ผมตื่นขึ้นมาและไปยังรังรักของผมกับมายด์ ก่อนเข้าไปก็แวะซื้อทั้งเบียร์ทั้งบุหรี่ไปด้วย ไม่ได้กินเก่งหรือสูบเป็นหรอกครับแต่มันเครียดเลยคิดว่าจะลองซะหน่อยเผื่อมันจะช่วยได้ ช่วงนั้นกว่าจะไปถึงห้องก็เกือบจะเที่ยงแล้ว แค่ผมเดินใกล้จะถึงห้องก็ได้ยินเสียงร้องไห้ดังออกตามทางเดิน แค่ฟังดูก็รู้ครับว่าเป็นเสียงมายด์ ผมรีบวิ่งไปให้ถึงห้องแล้วก็เป็นมายด์จริงๆด้วยครับเพราะประตูห้องมันไม่ได้ล็อค เมื่อเปิดเข้าไปก็เห็นมายด์ที่กำลังกอดเข่าตัวเองและร้องไห้อยู่
