The Good Girl's Bad Boys: The Good The Bad And The Bystander (Türkçe Çeviri)

Bölüm On Bir: Adalet... için?

EDİT: BU SERİNİN İLK KİTABI DEĞİLDİR, İLK KİTABI ÇEVİRMEYE BAŞLAYINCAYA DEK İLK KİTABIN ÇEVİRİSİNİ badboysofgoodgirl ADLI HESAPTAN OKUYABİLİRSİNİZ.

Özet:

Bennet ve Declan şehrin kuzey tarafında bazı çete işine karışmak üzere okulu ektiler. Böylece Naomi ve Jordan'ı okulda bir başına bırakmış oldular. Bazı Jordomi işinden sonra, Dominic'in kafası karıştı ve okuldan sonra ikisinin de reddedemeyeceği bir yere yemek yemeye getirmeyi teklif etti. Naomi için sorun yoktu ama Jordan gönülsüzce bu teklifi kabul etti. Arabada, Jordan, Dominic'e şüpheli hareketler sergilediğinden, ikisi de arabadan atılmışlardı. Naomi şüphelenip, Jordan'a neden öyle hareketler sergilediğini sorduğunda Jordan, sözünü kesip kendini savunmaya başlamıştı.

İşte Glee!* de kaçırdığın şey bu kadar! Ah yani, TGGBB'de!

.

"Declan, kes şunu!" diye bağırdım, Bennet beni geri çekmeye çalışırken.

"Oh, daha yeni başlıyordum oysa." diye mırıldandı Declan, Jordan'ın yakasından yakalarken. "Ne düşünüyordun lan!"

Jordan hiçbir şey demedi. Tüm vücudu gevşekti ve yüzü asık olduğundan, Declan'ın yüzüne bakmıyordu. "Lütfen!" diye yalvardım.

Bennet'e karşı koymayı deniyordum fakat bileğimi çok sıkı kavramıştı. Ve hiçbir şey yapmıyordu sadece orada dikilip, olan biteni izliyordu. Nasıl yapardı bunu?

Ertesi gün okulda bizimle buluştuklarında, Bennet ve Declan bir şeylerin yolunda gitmediğini biliyordu. Jordan, onlara, hepimiz departta toplandığımız zaman her şeyi anlatacağını söyledi. Bunları dedikten sonra ne arabada ne okulda ne de arabada hiç konuşmamıştı bizimle.

Depoya geldiğimizde Jordan her şeyi anlatmıştı. Planımızın okuldan sonra bir şeyler yemek olduğunu, Dominic'in bizi arabasıyla götürebileceğini teklif etmesini, arabada Dominic'e saldırmasını, benim ona kızmamı ve bana çok sinirlendiğini anlattı.

Çok da önemli bir şey değildi, kendi açısından bana anlatmaya çalışıyordu sadece fakat bunu bana anlatmak için beni böyle geri çekmesine ne gerek vardı ki? Artık benim için önemi yoktu zaten. Ancak, başkaları için vardı.

"Birbirimize verdiğimiz sözü hatırlıyor musun?" diye sordu Declan. "Hani onu incitecek hiçbir şey yapmayacağımıza dair verilen sözü?"

Araya girmeye çalıştım. "Declan, o hiçbir şey yapmadı-"

"Ne yapmadı?" diye sordu Declan. "Nedeni anlamanı sağlamak yerine, zorla anlamanı sağlamadı mı?"

"Be-ben.." kekelemiştim.

Jordan, Declan'ı ağzıma almaya cesaret edemeyeceğim kelimelerle çağırdı. Kesinlikle, Declan'ın bakışlarını benden uzağa çekmeye yetmişti. Bir şeyler yapmalıydım... Üzgünüm Bennett.

Bennett'in ayağına bastım. Bennett, domuz gibi ses çıkardı ve beni bıraktı. Muhtemelen benim kadar o da böyle bir şey yapabildiğim için şaşırmıştı. Declan'a doğru koştum ve onu durdurmak için ellerine sarıldım. Declan'ın ellerinin benim ellerimden kat be kat büyük olduğunu hatırladığım sahne, işte bu andı. Ama yine de Declan durmuştu.

"Lütfen Declan, bunu yapmana gerek yok, bu çok fazla..."

Üzgün bir şekilde baktı. "Zorundayım, o-"

"O, hiçbir şey yapmadı."

"Hayır, anlamıyorsun. Zorundayız-" Yumruklarını daha çok sıktığını hissettim. Kızgın ve kafası karışmış halde doğru sözleri bulmaya çalışıyordu. Ama bulamamıştı.