Farah:
Ik trek een leuk jurkje aan. Ik heb zo een afspraakje met Younes. We gaan ff wat eten. En heel misschien nog naar de film.Deze dagen heb ik veel met hem afgesproken.
Ik doe mijn dikke vest aan. Het is superkoud. Ik pak mijn telefoon erbij en zet een liedje van Soolking op.
Younes zei tegen me dat ik echt wat van hem moest luisteren. Ik vond t best wel leuk. Ook al is het Frans en begrijp ik er geen bal van.
Mijn zussen komen de kamer in. "Heeyy girl". Roepen ze. Ik lach. Ze kijken elkaar verbaasd aan. "Wat voor muziek is dit nou weer?". Zegt Chaimae. Ik lach. "Nooit van Soolking gehoord?". "Oh dat is gangster muziek". Zegt Chaimae lachend.
"Of van die jongen". Zegt Karima. Ik kijk haar droog aan. "Ga je weer met hem uit?". Vraagt ze. "Ja, en ik wou dat je stopte met 'hem' te zeggen. Zijn naam is Younes en ik mag hem echt oke?". Zeg ik en ik rol met mijn ogen.
"Weet je wat ik me vooral afvraag? Wie er betaalt als jullie op date gaan". Zegt Karima gemeen.
"En oh zeg maar niet dat mama je dit geld en huis heeft nagelaten". Ik knik zogenaamd braaf.
Ik trek mijn hakken aan en ik pak mijn tasje. "Ik heb je gewaarschuwd!". Roept Karima. Ik loop weg. Alleen maar gezeik weer van der.
"Neee hahaha nooit meer". Ik lach het uit. We hebben net heerlijk gegeten bij een chique restaurant.
Geloof het of niet, ik heb betaald . Hij was z'n portemonnee vergeten. Ik vond het wel een beetje raar maar ik laat het gewoon.
We lopen nu op het strand. Hand in hand. Het is donker en er is helemaal niemand op het strand.
Ik ga hem toch vertellen over wat mijn moeder me heeft nagelaten. Ik wil niet iets voor hem verborgen houden. "Hé Younes". Begin ik. "Ik wil niet iets voor je verbergen dus ik ga het toch maar vertellen. Het is niet belangrijk maar toch.
Mijn moeder heeft me het huis en geld nagelaten". Zeg ik. Hij kijkt me verrast aan. "Babe, dat is toch goed".Ik kijk hem aan in zijn mooie groene ogen. Ik glimlach. "Hoeveel geld heeft ze je nagelaten?". Vraagt hij. "Uhmm 350.000". Hij knikt. Hij kijkt me intens aan. Zijn groene ogen doorboren de mijne. Mijn ogen glijden automatisch naar zijn lippen.
Hij drukt zijn lippen op de mijne. Dit voelt zo goed. Ik begin gevoelens voor em te krijgen. Ik weet t zeker. Ik haal mijn lippen van de zijne af. "Nog nooit heeft een meisje mij zo gek gemaakt van de liefde". Fluistert hij in mijn gezicht. En hij drukt een kus op mijn hoofd.
"Ik stuur elke week een brief naar het grote bedrijf. Ze zijn opzoek naar een uitvinding dat de wereld redt. Als ze die hebben gevonden gaan ze erin investeren. Ze zoeken mensen met geweldige ideeën en de baas verandert hun leven. Hij maakt mensen rijk". Zegt hij.We lopen weer verder. Ik kruis mijn armen in de zijne. "Nou ik hoop dat jou batterij wereldberoemd wordt". Zeg ik en hij geeft me een kus op mijn wang. "Wacht, later als we zijn getrouwd worden we steenrijk.
Zie je dat hoge gebouw daar? Wij gaan daar samen in wonen". Hij wijst naar een hoog mooi gebouw. Je hebt een prachtig uitzicht als je daar bent. "En we nemen deze boot".
Ik kijk hem raar aan
"Dat lelijke sleepbootje". Zeg ik lachend. "Nee daar verder op is een groot jacht. En ik zal het Farah Massoudi noemen". Ik kijk hem lachend aan. "Farah massoudi?". Hij lacht. "Ja ik noem het naar je als we zijn getrouwd". Ik glimlach. "Je wordt mijn vrouw. Voor altijd. Ik wil jou als de moeder van mijn kinderen inshallah". Zegt hij en hij streelt mijn wang. Hij schuift mijn haar achter mijn oor en neemt mijn lippen weer in beslag.Dat waren zijn woorden. Voor altijd
"Ey, zullen we naar mijn huis gaan?". Vraagt hij. "Je huis? Woon je alleen?". Vraag ik verbaasd. "Nee appartement bedoel ik en ja ik woon alleen". Antwoord hij. "Uhm ja oke leuk".
Aangekomen in Younes zijn appartement:
We lopen z'n appartement in. Het is superklein. Het is net goed voor 2 personen. "Woon je hier?". Hij knikt. "Alleen?". "Ja helemaal alleen". Ik kijk wat rond. Zijn bed staat in de woonkamer. Maar het is wel schoon en knus dus waarom niet?
Even later liggen we in zijn bed. (Geen verkeerde dingen gedaan!).
We praten gewoon over koetjes en kalfjes. "Ik wil echt graag kinderen". Zeg ik jammerend. "Ik wil eentje op mijn 28e en daarna nog een vlak erna". Zeg ik vastbesloten. "Ohja ik wil wel mijn mooie lijf behouden.
Omg een kleine baby'tje, ik kan niet wachten!". Zeg ik blij. "We kunnen zo veel kinderen nemen, we hebben dan geld zat eh zine". Zegt hij met een intense blik. "Ik heb weer een brief aan het bedrijf geschreven. Stel dat hij belt, moet ik dan met de bus?". Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. "Ik kan je wel brengen als je wilt". Zeg ik.Hij denkt even na. "Wat als jij er dan niet bent?". Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op.