Farah:
"Ja wacht kom er zo aan bro". Zegt younes in de telefoon. Hij gaat vandaag een auto kopen. Vraag me alsjeblieft niet met welk geld. Hij zegt dat hij het wel onder controle heeft.
Als we zijn aangekomen bij het auto bedrijf zien we zijn vriend al staan. "Fakka broskii". Zegt hij. "Ewa broertje". Antwoord younes. "Ik heb mijn vriendin meegenomen". Ik schud de jongen zijn hand. "Aangenaam Ayoub". Ik glimlach. "Farah insgelijks". Hij glimlacht terug.
"Oke mohim hier is de auto. Hoe ga je betalen?". Vraagt Ayoub. "Wacht ik pak even mijn bankpas".
Hij haalt zijn pas uit zijn broek en betaalt ayoub. Totdat er 'geen saldo' op het apparaatje staat. "Oh shit man. Teringzooi".
Younes loopt boos weg en staat in de verte met iemand aan de telefoon. "Ik ga even kijken wat er is, we zijn zo terug". Zeg ik tegen ayoub. Hij knikt.
Ik loop naar Younes toe. "Schat wat is er aan de hand?". Vraag ik. Ik leg mijn hand op zijn schouder. "Die tering lijers willen me geen lening geven omdat ik te veel schulden heb". Zegt hij boos. "Die auto kan ik wel vergeten". Ik begin medelijden met hem te krijgen. "Ik betaal de auto wel voor je". Zeg ik zachtjes. Hij kijkt me met grote ogen aan. "Zou je dat echt voor me willen doen?". Roept hij uit. Ik knik. Hij tilt me schreeuwend op. "Ik hou van je Farah". Hij geeft me een kus op mijn mond.
We lopen terug naar ayoub en ik betaal de auto.
350.000 - 24.739.00 = 325.261
De volgende dag:
Nadat ik de auto voor Younes heb gekocht belt hij me helemaal niet meer. Het is nu 2 dagen later.
Hij spreekt me alleen als hij me nodig heeft. Ik heb een hele dag op hem gewacht totdat hij zou bellen maar tevergeefs, hij belde maar niet.
Ik doe mijn huissokken aan en ik loop naar beneden om te gaan avond eten. Aan tafel zitten: Karima, Chaimae, Anass en Mourad. Ik ga zitten en begin met eten. "Farah, aangezien we getrouwd zijn gaan we het huis uit". Zegt Karima. Ohja Karima en Chaimae zijn beide getrouwd. Ze hebben geen bruiloft gedaan. Gewoon heel makkelijk. "Dus ja wat ik wil gaan zeggen is dat je een baan moet gaan zoeken om het huis te onderhouden". Ik knik. "Ja". Zeg ik droog. Ik heb geen zin in dit gedoe van hun. "Ik ben zo terug". Zeg ik en ik ga van tafel.
Ik loop naar boven en ik pak mijn telefoon om te zien of Younes me heeft gebeld. Zo te zien niet. Ik besluit hem terug te bellen.
"Hallo". Hoor ik. "Hé". Zeg ik. "Hey Farah hoe is t?". Vraagt hij. Hoe durft hij zo te praten. Hij laat dagen niks van zich horen en dat slaat hij z'n toon tegen me aan. "Ik weet het niet, zeg jij het maar". Antwoord ik droog. "Het gaat zijn gangetje prinses, ik heb aan me batterij gewerkt". Zegt hij. "Nou je hebt me al 2 dagen niet gebeld". Zeg ik boos. "Ewajah jij hebt mij ook niet gebeld. Ik dacht dat je het druk had". Wat zegt hij nou weer? Waar slaat dit op. "Oh en waarmee had ik het druk dan?". Zeg ik boos. "Weet ik niet. Ik ben aan het solderen. Kan ik je straks terug bellen?". Zegt hij. Ken je dat, dat als een man iets tegen je zegt en je weet dat het onzin is maar je ziet het door de vingers. "Ja hoor". Ik hang op. Ik weet dat dit onzin is en ik probeer het door de vingers te zien. Ik kan heel aardig zijn maar mijn andere kant kent hij nog niet. Als hij tegen me loog dan moet ik maar eens de bitch uithangen.
Ik stap mijn auto in. Ik kan een eerste klas bitch zijn. Ik weet niet waarom maar ik moet gewoon bij hem langs gaan. Ik parkeerde aan de overkant van zijn straat. Na een uur te hebben gezeten voelde ik me dom. Ben ik echt zo wanhopig? Ik stond voor zijn appartement na te gaan of hij tegen me loog. Ik weet dat hij liegt. Ik voel dat gewoon. Ik wil alleen bevestiging van wat ik weet. Ik kijk naar zijn raam van het eenzame appartement dat los in de straat stond. Ik kijk goed naar zijn raam en ik zie daar een hand. Na even goed te hebben gekeken weet ik heel zeker wat er daar gebeurt. Hij gaat vreemd. Hij is fucking nu aan het vreemd gaan. Ik haal diep adem. Ik draai niet zomaar door. Ik kan er niks aandoen. Het gebeurt gewoon. Ik draai door nu echt. Ik draai mijn stuur om en ik rijd zo hard als ik kan tegen zijn appartement aan. Ik kom met mijn hoofd hard tegen het stuur aan. Ik rij stukje naar achter en dan rij ik weer hard naar voren. Ik knal met mijn hoofd tegen de vooruit aan.
Ik stap uit. Ik pak een grote baksteen en ik gooi die hard tegen zijn auto aan. "IS DIT WAT JE ME AANDOET!". Schreeuw ik uit. Ik trap hard tegen zijn auto. "VIEZE FUCKBOY DAT JE BENT". Ik pak nog een steen en gooi die tegen zijn auto aan. "Farah!!". Hoor ik hem roepen. Hij pakt me vast bij mn handen. "JE DOET HET MET DIE KECH HÉ". Ik zie die kanker hoer uit z'n appartement komen. Ik loop naar haar toe. "HAD JE WAT KECH!". Ik geef der een klap in haar gezicht. "Heb je een vriendin, Younes?". Roept ze. "Weg hier Safae". Zegt hij tegen der. Ze rent meteen weg.
"Stop Farah! Alsjeblieft". Roept hij. Hij pakt me vast. "Raak me niet aan!". Schreeuw ik uit. "Alsjeblieft Farah". "Wat nu alsjeblieft!!". Hij houdt me stevig vast. "Je bloedt Farah! We moeten het bloeden stoppen!". Roept hij. Het wordt me teveel. Ik val flauw
