Farah:
Ik sta nog samen met Younes in de kamer als ik de voordeur hoor dicht gaan. "Farah! Farah!". Hoor ik.
Mijn zussen. Ik laat Younes los en ik loop naar de woonkamer. "Hallo". Zeg ik droog. "Farah wist je dat de bank dit huis zou gaan veilen?". Zegt Karima. "Die hoer Samira van de bank. Ze mag dat niet rondbazuinen". Zeg ik boos. "Farah dat is onze nicht". Zegt Chaimae. Younes loopt de woonkamer in. Karima kijkt hem vies aan. "Wist je dat dit huis zou geveild worden?". Zegt ze tegen hem. "Ja maar ik was bezig met mijn batte-". Zegt hij. Karima onderbreekt hij. "Ja daar weten we alles van. Dat wordt nooit wat. Het is een lachertje. Zoek een baan en help haar". Zegt ze gemeen. "Oke klaar Karima". Zegt Mourad. "We moeten hier over praten". Zegt Chaimae. Karima kijkt me weer aan. "Farah dit is mama's huis. Je hebt voor hem er een hypotheek op genomen?? Hij heeft gewoon een kanker baan nodig. Waarom pik je deze onzin??". Roept ze boos. "Karima doe niet-". Probeert Mourad. "Nee Mourad!!". Zegt ze boos. "Onze vader heeft alles gedaan voor dit huis en je raakt het kwijt? Ik wist het wel". Zegt ze boos tegen mij en Younes. "Oke luister". Begint Chaimae. "Ze hebben het geld niet". Ik kijk haar verbaasd aan. "Oh zei die bitch Samira dat ook??". Zeg ik. Chaimae zucht. "Farah we willen je helpen. Luister. Vertel haar het plan". Zegt ze. "We zijn naar een restaurateur geweest voor wie we bezorgen. Hij zal ons voor 3 weken geld voorschieten. Ons onderpand zijn de trucks". Vertelt Anass ons. "Dit bevalt me niet". Zegt Karima. "We willen enkel helpen". Zegt Mourad medelijdend. "We hebben er zo hard voor gewerkt!". Zegt Karima en ze kijkt ons boos aan. "Hou op!". Roept Mourad. Hij legt zijn hand op haar schouder. "Luister Younes, je moet ons alleen helpen om te voldoen aan de eisen. Je moet rijden en je moet op tijd zijn. Dat is alles. We hebben dit in 3 maanden terug, maar wees niet laat. Je mag geen afspraak missen want dan verliezen we alles. We kunnen je dan niet betalen". Zegt Mourad. "Natuurlijk, hij geeft alleen om zichzelf". Zegt Karima en ze kijkt Younes vies aan. "Beloof dat je het zult doen. En dat je het goed zult doen. Beloof het". Zegt Anass. Younes knikt. "Ja ik doe mee". "Zie je wel? Ik zie je om zes uur op de parkeerplaats". Zegt Mourad. "Ik zal er zijn". Ik kijk hun boos aan. "Ik ga de sloten vervangen". Zeg ik. "We willen alleen helpen Farah". Zegt Chaimae. "Hmm". Zeg ik sarcastisch. "Ze moet zichzelf willen helpen". Zegt Karima en ze loopt de deur uit. "Om zes uur niet vergeten". Roept Anass nog. "Hij zal er zijn ga nou maar". Roep ik.
Ik sluit de deur. "Je houdt niet meer zo van me. Je verdedigde me niet eens". Zegt Younes en hij loopt boos weg. Ik kijk hem boos en verbaasd aan. Zei hij dat nou echt?
Farah:
De wekker gaat vroeg. Ik kijk naast me en ik zie dat Younes al is opgestaan. Ik sta op en ik loop richting de badkamer. Younes stapt er net uit. Een nieuwe ochtend. Geen kus of knuffel. "Goedemorgen". Zeg ik. Hij zegt niks terug en hij loopt naar beneden. Hij komt terug met stapels dekens. Ik zie het al. Hij heeft op de bank geslapen vandaag. Eerst was ik verdrietig, maar nu begin ik boos te worden.
Aangekomen op het werk:
"Hé dat is toch goed! Hij is begonnen met werken". Zegt imane blij. Ik haal mijn schouders op. "Ja dat is zo. Maar hij is zo boos op me". Zeg ik. "Echt waar?". Vraagt ze. "Ja, hij raakt me niet aan. Hij sliep beneden vandaag. We hebben geen seks. We lijken net huisgenoten". Zeg ik teleurgesteld. "Nou hij heeft wel baan". Zegt imane. "Maar ik ken die man, hij is heel seksueel. Hij gaat vast naar hoeren". Zeg ik zachtjes. "Nee Farah, dat geloof ik niet". Ik haal mijn schouders weer op. "Weet je het zeker?". Vraag ik. Ze knikt. "Heel zeker. Hij heeft zijn les al geleerd. Wist je nog die keer? Met die hoer Safae?". Zegt ze. "Okee, anders is het beter dat ik t niet ontdek". Zeg ik. "Ja voor ons allemaal". Zegt ze zogenaamd bang. Ik lach. "Je bent gek! Hou op". Roep ik lachend naar der.
