Proud of YOU (a fanfiction story of Donny Pangilinan & Kisses Delavin)

one // this is where it all began

Kisses's POV

This is the day that I've been waiting for.

 Today, I'm already in my legal age. 18th years of existance. Grabe! Sobrang daming unexpected na pangyayari ang bumago sa buhay ko, lalo na yung pumasok ako ng PBB (pinoy big brother). I never expected this to happen. I'm thankful na umabot pa ko sa edad na 'to. Thank God.

"Kisses," lumingon ako sa pinanggalingan ng boses. Si Ms. Gei, ang event organizer ng debut party ko. "Ready ka na?" tanong niya saka lumapit sa likuran ko. Nakangiti niya 'kong tignan mula sa salamin na nasa harap namin.

This gown I wear is designed by Francis Libiran. One of the best designer, not just in the philippines, but in the whole wideworld. It's my pleasure na nakakasuot ako ng ganitong kagarang damit. Living in this wealthy life is so easy. You can get what ever you want in just one snap. Kaya maraming taong gustong yumaman. But I don't want to be like that. I want to get the things that I deserve. The things that I work hard for. Ayokong tumatanggap ng mga bagay na hindi ko naman pinaghirapan. Kaya I decided to enter showbiz, may gusto akong patunayan sa sarili ko.

Maraming tao ang umalalay sakin palabas ng room. My body starts shaking when I realized na ito na 'to. We prepare this party almost a year! Today is the day.

"Sino aalalay kay Kisses pababa ng stairs?" rinig kong tanong ni Ate Gei sa iba pang staff na kasama namin.

"Alam ko wala e. Sabi ni Cap solo lang daw si Kisses. Wala siyang escort." sabi naman ng isang babae habang inaayos ang buhok ko.

Last week tinanong ako ni Cap kung sino ang gusto kong maging escort. The only person that comes in my mind is Marco, but after that incident, I don't want to bother him anymore. Kaya I insist na I will do it by myself.

"Anong wala? look at her gown! Its heavy! It's big. . .and beautiful! Bakit walang escort? I can't believe this. Where's Cap---". Napahinto ang paghe-hestirical ni Ms. Gei ng dumating si Cap na halos magmukha ng clown sa sobrang laki ng ngiti.

"Relax Gei, yung wringkles mo dumadami na naman." sabi ni Cap sabay tawa. 

Napakunot din ang noo ko tulad ni Ms. Gei. Ang weird lang kasi knowing Cap, na halos 1 year ko ng handler, dapat stress na siya ngayon at sinisigawan na niya lahat ng tao. But no, she have this big smile on her face that makes me cringe.

"Ito nga pala si Donny Pangilinan." 

Bigla akong nagising sa malalim na pagiisip ng magsalita ulit si Cap. Dun ko lang napansin na may kasama pala siyang pumunta dito.

"Donny si Kisses, Kisses si Donny. Siya ang mage-escort sayo pababa ng stairs."

Nakatingin lang ako sa nakalahad na kamay ng lalaki—I mean, ni Donny. I know him, I saw him sa Go See sa starmagic. Well. . .okey naman siya. Pero hindi kami ganun nagkakausap kasi we don't know each other naman. Seing him infront of me wearing a suit and take note he'll escort me pababa ng stairs. Ngayon ko lang napansin, cute din pala siya.

"Kisses? okey ka lang?" 

Napabalik ulit ako sa ulirat ng magsalita si Donny. Doon ko lang na realize na kanina pa pala nakalahad ang kamay niya at hindi ko pa 'to tinatanggap. 

"Ahh, Sorry, I'm Kisses." I give him my hand to formally introduce each other. 

Pagtapos ng 5 secs na shake hands ( yeah, hindi ko alam kung bakit binilang ko pa). Tumabi na siya sakin at nilagay ang kamay ko sa braso niya. I did the same thing with Marco many many times. But when Donny put my hand into his arm, I don't know why I have this feeling that. . . I can't explain.