Damla: " bunu çıkışta düşünsek. Daha ders bile başlamadı. "
Deniz: " her zaman ki gibi yaparız. Bizim kafe ye gider, biraz vakit geçiririz. "
Yasemin: " olur öyle yaparız "
Deniz: " Maral sende geliyorsun itiraz kabul etmiyoruz. "
Ben: " gelirim tabi. Bende zaten sizinle olmayı çok özledim. "
Damla: " ben şok. Ben yalvarmayı felan planlıyordum. Neden bu kadar çabuk kabul ettin ya "
Ben: " istersen vazgeçe bilirim. "
Damla: " yok yok "
Deniz: " neyse tmm. Hallettik her şeyi. Oldu mu yasemincik. "
Yasemin: " oldu 😁"
Deniz: " hadi kızlar acele edin. Sınıfa girelim. "
Yasemin: " ben gittim bile"
Yasemin bizden önce koşa koşa sınıfa gitti. Birlikte ona güldük.
Ben: " Aranızda Liya yı gören oldu mu ? "
Deniz: " Liya mı ? Bilmiyor musun ki o hep geç geliyor. 😂 "
Ben: " Biliyorum ama dedim belki bir şey olmuştur da artık erken geliyordur ama anlaşılan hala aynı 😂"
Yasemin: " Maral, maral "
Yasemin koştur koştur yanımıza geldi.
Ben: " Sakin ol. Ne oldu ? "
Kesik kesik
Yasemin: " Sınıfta.. sınıfta seni.. sınıfta seni bekleyen bir sürpriz var. Ben görünce şoka girdim. Üstelik senin sıranda. "
Deniz: " Ne sürprizi bu bize de söyle bilelim. "
Yasemin: " Olmaz. Sürpriz. "
Damla: " Yürü Maral bakalım. Yasemin hayatta demez. Gidip bakalım çok merak ettim bende. "
Ben: " Damla yavaş ol biraz. "
Damla: " Tmm. Özür dilerim. "
Ben: " sorun yok. Neyse geldik zaten. "
Birlikte sınıfa girdik. İlk başta bir şey göremedim. Sonra kendi sırama bakınca gördüm. Bir anda elim ayağım boşaldı. Dengemi kaybettim. Düşmek üzereyken kızlar beni hemen tuttu.
Deniz: " Maral iyi misin? Maral ses ver . "
Damla: " Yasemin sürpriz in bu olduğunu neden söylemedin. "
Yasemin: " Ben tahmin edemedim böyle olacağını. Maral ses ver lütfen iyi misin ? "
Bir anda sınıftakiler başıma üşüştü. Herkes bir ağızdan iyi olup olmadığı mı soruyordu. Neyim var benim aşktan mı yoksa başka bir şey mi anlamıyordum. Sonra bir ses sadece tek bir sese odaklana bilmiştim. Bir tek onu duyuyordum. " Maral iyi misin? Beni duya biliyor musun? " Gözlerinin içine bakıp başımı sallaya bildim. Konuşmak istesemde yapamıyordum. Kalbim ağzımda atıyordu. Beni kucağına alıp sınıftan çıkardı. Kızlar onun peşinden geleceklerdi ki. " Kimse gelmesin. Kızlar sizde gelmeyin. Ben yanındayım. Biraz hava alsın. Lütfen. " Daha ders başlamadığı için çoğu kişi koridordaydı. Ve ben onun kucağındaydım. Dünya etrafımda dönüyordu. İnsanlar bize bakıyordu. Bir şeyler konuşuyorlardı. Benim umrumda değildi. Şuan onunlaydım. Dışarı bahçeye götürdü beni. Bir banka oturttu. Hemen kantine gitti. Bir şişe su getirip bana verdi. Aldım ve kapağı açmaya başladım ama ellerim titriyordu. Benden alıp o açtı ve bana şu içirmeye başladı. Ellerini biraz ıslatıp yüzümü yıkadı. Bu yaşadıklarım gerçek mi ? Şuan bana yardım eden karşımdaki kişi Yusuf ALACA mı ? Bana baktı yüzümü ellerinin arasına aldı ve " Daha iyi misin? " Dedi.
" Evet daha iyiyim" sonunda konuşa bilmiştim.
" Sevindim. Hepimizi çok korkuttun Maral. "
İlk defa adımı bu kadar fazla sevdim. Onu korkutmuşum. Buna inanamıyorum. Şuan ölsem gam yemem.
" Şey... Ben kimseyi korkutmak istemedim. Bir anda elim ayağım boşaldı. Düştüm. Ne olduğunu bende bilmiyorum. "
Halbuki yalan onun benim sınıfım ve benim sıramda oluyor olması beni bu hâle getirdi.
" Hasta felan değilsin dimi. "
" Yok değilim. "
" Dikkat et kendine"
" Denerim. 😅"
Birbirimize bakıp gülümsedik.
" Sen bizim sınıfa ne zaman geldin ki. "
" Bugün daha yeni. "
" Neden peki"
" Sınıfın da olmam dan rahatsız mısın ki "
" Yoo hayır sakın öyle düşünme. Sadece senin tüm arkadaşların senin sınıfında yani. Benim sınıfım da kimseyle samimi değilsin. "
" Haklısın. O zaman yeni sınıfım da yeni arkadaşım olur musun ? "
" Ben mi ? "
" Evet sen Maral. Şuan başka kimseyle mi konuşuyorum. "
" Yok da ne bileyim şaşırdım. "
" Ne ye şaşırdın ki. Senin arkadaş olmam çok mu tuhaf bir şey sanki. "
" Değil tabi ki. Kusuruma bakma sen. İyi değilim çok. Oluruz tabi. Çok ta mutlu olurum. "
" Teşekkür ederim matmazel. Beni mutlu ettiniz. "
" Rica ederim mösyö. " Birbirimize bakıp güldük.
" Her şey için teşekkür ederim Yusuf. "
" Lafı bile olmaz. Yeni arkadaşım için değer. " Birbirimize baktık. Gözleri çok güzel di. İçinde kayboluyordum.
" Sınıfa gidelim istersen. " Dedi
" Tabi olur. "
Birlikte içeri geçtik. Tam yanımda yürüyordu. Ecel terleri döküyordum sanki. Cidden ben normal değilim. Sınıfa geçtik şansımıza öğretmen daha girmemişti.
Yusuf: " pencere tarafına sen geç. "
Oturduk.
Damla tam önümde oturuyordu. Arkaya döndü.
" Maral , tatlım iyisin dimi. " Dedi
Ben: " iyiyim canım merak etme. " Göz kırptım ona.
Deniz: " Yusuf sana da teşekkür ederiz. Maral a çok yardımcı oldun. "
Yusuf: " Lafı olmaz kızlar lütfen. Arkadaşlık vazifem. Yeni arkadaşıma ilk vazifem. "
Damla ve Deniz ordan Yasemin de katıldı: " Arkadaşın mı ? "
Gülmeye başladım. Yusuf ta bana eşlik etti.
Yusuf: " Niye bu kadar tuhaf karşılıyorsunuz anlamıyorum. "
Ben: " Öğretmen geldi. " Dememle konuşma kesildi. Herkes kendi yerine oturdu.
Yusuf'a baktım. Yanımdaydı. Benimle konuşuyordu. Gülüyordu. Benimle arkadaş olmak istiyordu. Rüya mıydı bu yoksa gerçek mi aklım almıyor ama çok mutlu olduğum kesin. Rabbim sana binlerce şükürler olsun. Artık güzel şeyler olacak....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
